Αναρτήθηκε στο ΒΗΜΑ (TOVIMA) του Πανεπιστημίου 30/10/2020
Η Γαλλία δίνει την δική της μάχη για να διασφαλίσει έναν από τους βασικότερους πυλώνες της Δημοκρατίας που με τόσους αγώνες κατακτήθηκε στον Δυτικό κόσμο.
Εδώ, στην κοιτίδα της Δημοκρατίας, μια επιτροπή δίνει τον δικό της αγώνα για να καταλύσει την ελευθερία έκφρασης, για να τρομοκρατήσει, για να εκφοβίσει τα μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας ώστε να μην τολμούν να εκφράσουν την άποψη τους δημόσια στο ΒΗΜΑ του Πανεπιστημίου αν αυτή διαφέρει από αυτήν της Διοίκησης η οποία τους "διόρισε", σε μια μ���η περίοδο Διοίκησης για το Πανεπιστήμιο Πατρών.
Μια επιτροπή, που αν είχε στοιχειώδη ευθιξία και αναγνώριση της αξίας της ελευθερίας της έκφρασης στον Πανεπιστημιακό χώρο θα είχε ήδη παραιτηθεί. Αντί αυτού έχει το θράσος να προτείνει θέσπιση πειθαρχικών μέτρων για δημόσιες αναφορές και κριτική σε εσωτερικές διαδικασίες Συνελεύσεων, Επιτροπών και Οργάνων των Τμημάτων και του Ιδρύματος και όχι μόνο*. Και αυτό σε ένα χώρο όπου η ελεύθερη έκφρασης και διακίνησης των ιδεών κατοχυρώνεται από τον Νόμο (Άρθρο 3 του Νόμου 3549/2007 (ΦΕΚ Α 69/20.03.2007)).
Και γνωρίζει φυσικά πολύ καλά, η επιτροπή, ότι δεν μπορεί να επιβάλει πειθαρχικές κυρώσεις, αλλά γνωρίζει και πολύ καλά ότι αυτός ο κανονισμός θα κάνει τη δουλειά για την οποία την "διόρισαν". Δεν γνωρίζουν ότι μια τέτοια διάταξη θα εκφοβίσει και θα τρομοκρατήσει τα μέλη ΔΕΠ και έτσι με έμμεσο τρόπο θα περιορίσει, αν όχι θα εξαφανίσει, την ελευθερία έκφρασης;
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Διοίκηση που διόρισε την επιτροπή αυτή (και αποτελεί παρελθόν για το Πανεπιστήμιο) έστειλε στην επιτροπή Δεοντολογίας του Πανεπιστημίου μέλος ΔΕΠ για την κοινοποίηση στο ΒΗΜΑ μηνύματος με τίτλο “Οι επτά πληγές του Φαραώ”. Και αυτό το έκανε την ίδια μέρα που “διόρισε” την επιτροπή και της ανέθεσε να καταρτήσει τον κανονισμό λειτουργίας του ΒΗΜΑΤΟΣ, ... και αυτό έγινε σε περίοδο πρυτανικών εκλογών με πρόταση υποψήφιου Πρύτανη που ήταν ταυτόχρονα Πρόεδρος της επιτροπής Δεοντολογίας του Πανεπιστημίου (Conflict of Interest and … Code of Ethics – Άγνωστες λέξεις;).
Κλεάνθης Θραμπουλίδης
*Αναπάντητο παραμένει μέχρι σήμερα σχετικό μήνυμα προς τον Πρόεδρο της επιτροπής κ. Μιχάλη Παρούση.
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που ταράζει την ησυχία της συναδέλφου … εκεί απέναντι. Οι πράξεις ή η δημόσια αναφορά και σχολιασμός αυτών;
Αναφορά
"Η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας και βασικό στοιχείο όσον αφορά τη χορήγηση πολλών δικαιωμάτων.
(...) Η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας και βασικό στοιχείο όσον αφορά τη χορήγηση πολλών δικαιωμάτων. Το δικαίωμα που προστατεύεται έχει μια πολύ ευρεία ερμηνεία και υπερβαίνει την ελευθερία του τύπου. Καλύπτει τον πολιτικό λόγο, τον εμπορικό λόγο και την καλλιτεχνική έκφραση. Το Δικαστήριο υπογράμμισε τη συνταγματική σημασία του και δήλωσε ότι μια παρέμβαση μπορεί να δικαιολογείται μόνο από επιτακτικές αναγκαιότητες και οι εξαιρέσεις πρέπει να ερμηνεύονται στενά. Ανέφερε επίσης ότι η έκφραση που προστατεύεται από την παράγραφο 1 περιλαμβάνει «όχι μόνον ιδέες που γίνονται δεκτές ευνοϊκά ή που δεν θεωρούνται προσβλητικές … αλλά και εκείνες τις ιδέες που προσβάλλουν, σοκάρουν ή ενοχλούν το Κράτος ή κάποιο τμήμα του πληθυσμού». Επομένως, οι απόψεις οι οποίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν ακραίες και προσβλητικές και η τέχνη η οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί άσεμνη δύνανται κατά κανόνα να εκφράζονται και παρουσιάζονται σύμφωνα με τις περιορισμένες εξαιρέσεις της παραγράφου 2, οι οποίες πρέπει να ερμηνεύονται στενά. Το τεκμήριο αναγνωρίζεται υπέρ της έκφρασης." Πηγή: Council of Europe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου