Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Οι αφελείς και οι ζηλωτές


Σχετικά με τις επικείμενες αλλαγές, το υπουργείο Παιδείας φαίνεται ότι θα αποδεχθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, την πρόταση της ΔΗΜΑΡ για την εξάντληση της θητείας των πρυτανικών αρχών.
Ωστόσο, θα πρέπει οι νυν πρυτανικές αρχές να εφαρμόσουν το νόμο και να διεξαχθούν οι εκλογές των μελών των Συμβουλίων Διοίκησης, διαδικασία για την οποία θα είναι υπεύθυνες, διαφορετικά θα εκπίπτουν και θα παραπέμπονται για παράβαση καθήκοντος.
Με τον τρόπο αυτό, φαίνεται πως θα αμβλυνθούν οι αντιρρήσεις ορισμένων πρυτάνεων που επιμένουν στην εξάντληση της θητείας τους. Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος οι αλλαγές στο νόμο για τα ΑΕΙ
«Από σήμερα θα γνωρίζουν όλοι οι πολίτες ότι αν δεν θέλουν να εφαρμόσουν ένα νόμο θα κωλυσιεργούν στην εφαρμογή του και η Πολιτεία θα τους επιβραβεύει. Όσοι δε αφελείς θελήσουν να υπερασπιστούν και να εφαρμόσουν ένα νόμο, ας γνωρίζουν ότι θα χλευαστούν και θα γελοιοποιηθούν»  Καταγγελία πρώην πρύτανη για συντεχνίες στα Πανεπιστήμια

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

“έχει διατελέσει πρύτανης, άρα …


είχε αποδεχθεί τους συμβιβασμούς και τις ανοχές που επιβάλλουν με τη βία οι φασιστικής νοοτροπίας και πρακτικής κομματικές μειοψηφίες που κυριαρχούν στα ΑΕΙ.”

“Ανετέθη στον λύκο να φυλάξει τα πρόβατα. Αλλά, αν έναν νόμο που ενέκριναν 250 από τους 300 βουλευτές δεν τολμά να εφαρμόσει η κυβέρνηση Παπαδήμου, που τη στηρίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα, πόσες πιθανότητες έχει να εφαρμοσθεί το μνημόνιο, που εύλογα προκαλεί αντιδράσεις από τους θιγομένους, οι οποίοι εύκολα μπορούν να παραπλανηθούν από αυτούς που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στο κράτος της ανομίας και της ασυδοσίας, της διαφθοράς και των προνομιούχων συντεχνιών, οι οποίες άλλωστε ευχαρίστως ανέχονταν επί δεκαετίες την εξουσία της βίας στα ΑΕΙ;
Αφού η μη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων οφείλεται στην άρνηση εφαρμογής του νόμου, άρα είναι επιλογή των κκ. πρυτάνεων και των αριστερών φοιτητικών μειονοτήτων που λειτουργούν ως μπράβοι τους. Ισως η σωτήρια λύση θα ήταν να αφεθούν τα ΑΕΙ νομίμως χωρίς χρήματα και συνεπώς να παύσουν να λειτουργούν. Μόνο έτσι θα μπορούσε να στηθούν από την αρχή πανεπιστήμια άξια του ονόματος και της αυξημένων απαιτήσεων αποστολής τους. Ετσι θα μπορούσε επίσης να εξεγερθεί επιτέλους η σιωπηρή και συμβιβασμένη φοιτητική πλειοψηφία και να στοιχιστεί ενεργά πίσω από τους νομοταγείς και γι’ αυτό δεινοπαθούντες ευσυνείδητους και άξιους καθηγητές της.
Αυτό το πρόβλημα θα είναι ίσως το πρώτο που θα πρέπει να αντιμετωπίσει ριζικά η μετεκλογική κυβέρνηση αν προκύψει σοβαρότερη κυβέρνηση.”  Τραγική ήττα της δημοκρατίας