Αναδεικνύει νοοτροπίες και πρακτικές που μας οδήγησαν στην οικονομική χρεωκοπία αλλά κυρίως στην χρεοκοπία θεσμών και αξιών που είναι πιο σημαντική από την πρώτη.
Οι αιτίες αυτές, πολλές από τις οποίες δεν μου ήταν προφανείς όταν ξεκίνησα την ενέργεια αυτή, δυστυχώς φαίνεται πως εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
Κλεάνθης Θραμπουλίδης
Ιστορικό
Θεωρώντας πως μια από τις σημαντικότερες αιτίες που το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο και η χώρα βρίσκονται στην σημερινή κατάσταση είναι η ανομία προχώρησα στις παρακάτω ενέργειες.
29/11/2010. Αποστολή ηλεκτρονικού μηνύματος μου προς το Υπουργείο Παιδείας με θέμα την εφαρμογή του ν. 3861/2010 «Πρόγραμμα Διαυγεια»
Αξίζει προσοχής το
"Απίστευτο και όμως αληθινό! Σύμφωνα με καταγγελίες που έχουν ήδη φτάσει στο γραφείο του πρωθυπουργού, αλλά και του αρμόδιου υπουργού Εσωτερικών Γ. Ραγκούση, τα πανεπιστημιακά όργανα που διαχειρίζονται τους Ειδικούς Λογαριασμούς Ερευνας ΕΛΚΕ στα Πανεπιστήμια έχουν προχωρήσει σε στάση πληρωμών. Ξέρετε γιατί; Για να μην εφαρμόσουν όσα προβλέπει ο νόμος για τη "Διαύγεια" και τη δημοσιοποίηση στο Διαδίκτυο κάθε πράξης της διοίκησης που επιβαρύνει τον προϋπολογισμό. (...)" link
30/11/2010. Κοινοποίηση του παραπάνω μηνύματος στο announcements του Πανεπιστημίου εδώ
17/12/2010. Ενημερώθηκα για την απάντηση του Υπουργείου προς το Πανεπιστήμιο Πατρών. εδώ
Προσέξτε το
Εν προκειμένω, το όνομα φυσικού προσώπου ή επιχείρησης δεν είναι ευαίσθητο δεδομένο προσωπικού χαρακτήρα κατά τα ανωτέρω και ως τούτου η αναφορά των εν λόγω στοιχείων σε διοικητική πράξη δεν συνιστά λόγο για τη μη ανάρτησή της.
4/1/2011. Το Πανεπιστήμιο συνεχίζει να αναρτά πράξεις χωρίς το ονοματεπώνυμο
«εικόνες από την ιστοσελίδα του Προγράμματος Διαύγεια που αφορούν καταχωρήσεις του Πανεπιστημίου Πατρών όπου είναι εμφανής η μη εφαρμογή του σχετικού Νόμου, τώρα επιλεκτικά για τα μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας.
Φαίνεται πως η ευαισθησία από πλευράς Πανεπιστημίου για την εφαρμογή της νομιμότητας περιορίζεται μόνο στις ενέργειες των άλλων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η «Μηνυτήρια Αναφορά του Πανεπιστημίου Πατρών για το θέμα των παραπλανητικών διαφημίσεων των κολεγίων», Σεπτέμβριος 2009, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρεται «Ενόψει των παραπάνω και για τη διαφύλαξη της νομιμότητας και την προστασία του κύρους του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου αλλά και την προστασία των νέων και των οικογενειών τους, παρακαλούμε να διερευνήσετε τη νομιμότητα όλων αυτών διαφημιστικών καταχωρήσεων ασκώντας τα νόμιμα κατά των υπευθύνων.»
5/11/2011. Ο Αντιπρύτανης Στρατηγικού Σχεδιασμού και Ανάπτυξης της Έρευνας κοινοποιεί στην Πανεπιστημιακή κοινότητα μέσω του announcements ηλεκτρονικό μήνυμα με τίτλο «Καταγγελία κατά του Παν/μίου Πατρών» εδώ
Δεν υπάρχει κανένα επισυναπτόμενο έγγραφο (πιθανότατα από παράληψη)
Απάντηση μου στο παραπάνω μήνυμα του Αντιπρύτανη εδώ
Η απάντηση μου δεν κοινοποιείται στην Πανεπιστημιακή κοινότητα όπως ζήτησα να γίνει.
Κοινοποίηση στην Πανεπιστημιακή κοινότητα από τον Αντιπρύτανη της ορθής επανάληψης του ηλεκτρονικού του μηνύματος με τα επισυναπτόμενα.
Προσέξτε την εμφάνιση μόνο της πρώτης σελίδας του εγγράφου του Υπουργείου. Αυτής με την σημαντικότερη! Πληροφορία. Αξίζει να σημειωθεί πως το μέγεθος του αρχείου του υπουργείου είναι 59ΚΒ.
Απάντηση μου στο παραπάνω μήνυμα του Αντιπρύτανη εδώ
Η απάντηση μου δεν κοινοποιείται στην Πανεπιστημιακή κοινότητα όπως ζήτησα να γίνει.
Απάντηση του Αντιπρύτανη στο 2ο μήνυμα μου εδώ
Έμμεση κοινοποίηση της 2ης απάντησης μου στην Πανεπιστημιακή κοινότητα.
Προσέξτε τον τρόπο με τον οποίο δεν δίνεται απάντηση σε σειρά ερωτημάτων ουσίας και την ταυτόχρονη αναλυτική αναφορά (το επιχείρημα!) για τον λόγο της μη κοινοποίησης του εγγράφου του υπουργείου. Αξίζει να σημειωθεί πως το μέγεθος του αρχείου του υπουργείου είναι 59ΚΒ.
6/11/2011
Απάντηση μου στο παραπάνω μήνυμα του Αντιπρύτανη εδώ
Η απάντηση μου δεν κοινοποιείται στην Πανεπιστημιακή κοινότητα όπως ζήτησα να γίνει.
7/11/2011
Σχετικό μήνυμα μου σε συναδέλφους και φίλους (7/1/2011) εδώ
Γίνεται σχολιασμός του όλου θέματος και κυρίως του τρόπου αντιμετώπισης του θέματος από πλευράς Πανεπιστημίου. Δεν γίνεται σχολιασμός του τρόπου αντιμετώπισης του θέματος από πλευράς Υπουργείου.
9/11/2011
Μέχρι σήμερα ο Αντιπρύτανης δεν κοινοποίησε στην Πανεπιστημιακή κοινότητα τις απαντήσεις μου αλλά και το έγγραφο του υπουργείου.
"Τα διάβασα προσεκτικά και έχω να παρατηρήσω το εξής: αυτό δεν είναι μία από τις πολλές αιτίες που μας οδήγησαν εδώ. Αυτό είναι ένα δείγμα της μοναδικής αιτίας που μας οδήγησε εδώ. Ποια είναι αυτή η μοναδική αιτία: η άσκηση εξουσίας [πάσης φύσεως, από τον κλητήρα μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας] χωρίς αιδώ με την πεποίθηση ότι η ατιμωρησία είναι πανταχού παρούσα ελέω διασυνδέσεων, εξ ου και η παράβαση του νόμου είναι διαχρονικώς ανεκτή. Με άλλα λόγια: η ανυπαρξία μηχανισμών ελέγχου ή, όπου υπάρχουν τέτοιοι μηχανισμοί, η αδρανοποίησή τους, ώστε είτε να μη δρουν καθόλου είτε να δρουν με τόση καθυστέρηση που είναι αρκετή για να έχει πετάξει το πουλάκι. Φοβούμαι ότι στον λαό δεν έχει απομείνει πλέον κανένα όπλο προάσπισης της αξιοπρέπειάς του έναντι των αναιδών αρχόντων πέραν του ρωμαϊκού αξιώματος της εμπεπηγμένης δοκού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά και πολλή δύναμη. " Σχόλιο αναγνώστη
Καλησπέρα Κλεάνθη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα με τη δέουσα προσοχή το ιστορικό. Κατανοώ πλέον τους σοβαρούς λόγους για τους οποίους (...)
Σχετικά με την όλη υπόθεση, το μοναδικό θετικό στοιχείο που μπόρεσα να εντοπίσω μέσα από όλο το ιστορικό είναι η τυπική μεν αλλά σε γενικές γραμμές ορθού και αναλυτικού περιεχομένου απάντηση της Γεν. Γραμματέως του Υπουργείου (θα ήθελα την άποψή σου σχετικά). Χαρακτηριστικός όμως είναι ο υπερβολικά ανεκτικός και ''συμβουλευτικός'' χαρακτήρας της εν λόγω απάντησης απέναντι στην προφανή και αποδεδειγμένη ανομία των αρμοδίων οργάνων του Πανεπιστημίου, χωρίς ίχνος διάθεσης για περαιτέρω διερεύνηση του ζητήματος αυτού και αναζήτηση των σχετικών ευθυνών...
Με απλά λόγια το Υπουργείο δίνει το ελεύθερο στις αρχές του Πανεπιστημίου να δρουν παράνομα με μόνη του αντίδραση να ''υπενθυμίζει'' τα υπό του νόμου οριζόμενα. Κατόπιν τούτου, οι αρχές του Πανεπιστημίου έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν ανενόχλητες τον τρόπο δράσης τους, νόμιμο ή παράνομο, άνευ περαιτέρω ελέγχου, διώξεων και λοιπών επιπτώσεων.
Η συμπεριφορά του Αντιπρύτανη προκαλεί από κάθε άποψη υποψίες για προσπάθεια συγκάλυψης του όλου θέματος από πλευράς του. Η λαϊκή θυμοσοφία αναφέρει πως "Το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει" και σίγουρα ο λόγος γίνεται για τα σάπια ψάρια... Αν είχε στο μυαλό του ο Αντιπρύτανης αυτήν την παροιμία την ώρα που απαντούσε στις επιστολές σου, πιστεύω ότι θα ήταν πολύ πιο προσεκτικός στα γραφόμενά του. Τώρα έχει στρέψει όλα τα βλέμματα επάνω του και είμαι περίεργος να μάθω τι άλλες προφάσεις-αντιφάσεις θα χρησιμοποιήσει ώστε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και πρώτα απ' όλα την απαράδεκτη συμπεριφορά του απέναντι στο πρόσωπό σου.
Θα ήθελα να σου ευχηθώ καλή ψυχική δύναμη και τύχη στην μάχη που δίνεις για να βελτιωθεί η νοσηρή κατάσταση στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης...
Οφείλω να παραδεχτώ πως κατά το πέρασμά μου από το ΕΜΠ ως φοιτητής δεν έτυχε να συναντήσω συνάδελφό σου που να είχε το σθένος ή τη διάθεση να ξεκινήσει μία παρόμοια προσπάθεια. Και έχω την πεποίθηση πως αυτή είναι και η γενική κατάσταση των μελών ΔΕΠ στα ελληνικά ΑΕΙ και (Α-?)ΤΕΙ με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Γνωρίζεις ίσως πολύ καλύτερα από εμένα τις δυσκολίες που θα αναγκαστείς να αντιμετωπίσεις αν συνεχίσεις τον αγώνα σου. Πολλοί επίσης θα είναι αυτοί που θα επικροτήσουν την προσπάθειά σου, στην καλύτερη όμως των περιπτώσεων ελάχιστοι θα είναι αυτοί που θα προθυμοποιηθούν να αναλάβουν ενεργό δράση σε αυτή... θα χαρώ να ανήκω κι εγώ στους τελευταίους. Δεν ξέρω προς το παρόν πώς θα μπορούσα να συνδράμω από τη θέση που είμαι και την ιδιότητα που έχω, αλλά αυτό μάλλον είναι θέμα κατ' ιδίαν συζήτησής μας σε κάποιο από τα μαγαζιά του Saarbrucken (...)" Σχόλιο συναδέλφου
(…) Δέν παύω νά υποστηρίζω καί εγώ ότι η ανομία, η συνειδητή δηλαδή παράβαση τών νόμων είναι η κυριωτέρα πηγή τής ελληνικής κακοδαιμονίας. Λέγω δέ ελληνικής καί όχι νεοελληνικής, διότι πολύ φοβούμαι ότι τό αμάρτημα είναι προπατορικό. Διότι δέν μπορώ νά εξηγήσω διαφορετικά τό γεγονός ότι δέν υπάρχει ή σχεδόν δέν υπάρχει κείμενο τής αρχαίας ελληνικής γραμματείας -τού 5ου καί τού 4ου αι. τουλάχιστον- στό οποίο νά μή γίνεται αναφορά στήν αξία τού νόμου. Όχι μόνον οι ρήτορες, μέ πρωτοκορυφαίο φυσικά τόν Δημοσθένη (βλ. λ.χ. Κατ' Αριστογείτονος: "τών νόμων λυθέντων καί εκάστω δοθείσης εξουσίας ό,τι βούλεται ποιείν, ού μόνον η πολιτεία οίχεται [= βαίνει κατά κρημνών], αλλ' ούδ' ο βίος ημών τού τών θηρίων ουδέν άν διενέγκαι [η ζωή μας δέν θά διέφερε διόλου από αυτή τών ζώων]" μέ σύμφωνο τόν αντίπαλό του τόν Αισχίνη (βλ. λ.χ. Κατά Τιμάρχου: "τοίς νόμοις τοίς κειμένοις πείθεσθαι, τούς δέ μή πειθομένους κολάζειν, εί δεί τά τής πόλεως καλώς έχειν"), αλλά καί ο φιλόσοφοι, οι ιστοριογράφοι καί αυτοί ακόμη οι τραγικοί ποιητές δέν χάνουν ευκαιρία νά μήν εκθειάσουν τήν ευνομία καί νά αποδοκιμάσουν τήν μή συμμόρφωση στούς νόμους, τήν οποία, μαζί μέ τήν αναίδεια (τήν έλλειψη αιδούς) τήν θεωρούν "νόσον πόλεως" (πρβλ. Πλάτ. Πρωτογόρας).
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται λοιπόν ότι πρόκειται περί αρχεγόνου ελαττώματος τής φυλής, οφειλομένου πιθανώτατα στό ατομικιστικό πνεύμα, τό ίδιο εκείνο πού εμπόδισε τούς προγόνους μας νά αποκαταστήσουν εξ ελευθέρας προαιρέσεως ενιαία κρατική οντότητα καί υπόσταση όσο ευρίσκοντο εν ακμή. Έχω δέ τήν εδραία πεποίθηση ότι τό ελάττωμα αυτό, όπως καί πολλά άλλα, επετάθη κατά τήν διάρκεια τών τριών μακροχρονίων ξενοκρατιών τίς οποίες υπέστη ο Ελληνισμός (τήν ρωμαιοκρατία -η οποία πάντως είχε καί αγαθές επιπτώσεις μέ κορυφαία τήν διαδοχή της από τήν ένδοξη βυζαντινή χιλιετία- τήν φραγκοκρατία καί κυρίως τήν τουρκοκρατία) κατά τίς οποίες έμαθε νά βλέπει τό κράτος (δοβλέτι) ως εχθρό του, μέ συνέπεια κάθε κατ' αυτού αντίσταση καί αντενέργεια νά θεωρείται θεμιτή καί ευκταία.
Σ' αυτές τίς ιστορικές καταβολές, από τίς οποίες δέν βλέπω πώς μπορούμε νά απαγκριστρωθούμε, ήλθε νά προστεθεί, μετά τό τελευταίο μεγάλο πόλεμο, κυρίως δέ από τά μέσα τής δεκαετίας τού 1960 καί εφεξής, όταν άρχισαν νά γίνονται αισθητά τά όποια αποτελέσματα τής οικονομικής αναπτύξεως, ένα πνεύμα αυθάδους νεοπλουτισμού, τό οποίο εκυριάρχησε κάθε σχεδόν πτυχής τής κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής, ακόμη δέ καί πνευματικής ζωής τών νεοΕλλήνων, μέ κύριο χαρακτηριστικό τήν προπετή ασέβεια πρός ό,τι ιερό καί όσιο, πού δέν αφήνει περιθώρια οργανώσεως ομαλών καί καρποφόρων συνθηκών εθνικού καί κρατικού βίου. Άν δέ σ' αυτά συνυπολογίσει κανείς τήν άκριτη υιοθέτηση οθνείων καί επεισάκτων προτύπων, τήν εντεύθεν προϊούσα χαλάρωση τών ηθών, τήν εξασθένιση τών οικογενειακών δεσμών, τήν αναποτελεσματικότητα τού εκπαιδευτικού συστήματος, τόν γλωσσικό υποσιτισμό πού οδηγεί μέ βεβαιότητα στόν γλωσσικό αφανισμό, άγεται στό δυσοίωνο συμπέρασμα ότι τό μέλλον μάς επιφυλάσσει ακόμη χειρότερα δεινά. Τά οποία μόνον εμείς οι ίδιοι μπορούμε νά αποσοβήσουμε. Άν θέλουμε νά σωθούμε. Διότι κανείς, είτε άτομο είτε λαός, δέν σώζεται άν δέν θέλει ο ίδιος νά σωθεί. Καί άς μήν αιτιώμεθα πάντα τούς άλλους γιά ό,τι κακό μάς συμβαίνει. Διότι, όπως λέγει ο Κων. Παπαρρηγόπουλος "εν όσω όμως αξιούμεν ότι πάντοτε οι άλλοι πταίουσιν, ημείς δέ μόνοι είμεθα αναμάρτητοι, δύσκολον είναι νά παύσωμεν αμαρτάνοντες".
Έρρωσο!” Γ.Χ.Κ.
Συμμόρφωση με τις διατάξεις του Ν 3861/2010 «Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο διαδίκτυο «Πρόγραμμα Διαύγεια» και άλλες διατάξεις»
ΑπάντησηΔιαγραφή17 Ιανουαρίου 2011
http://ypepth.opengov.gr/panaretos/wp-content/uploads/2011/01/enisxisi-diafaneias.pdf
"Στα χαρτιά έχουν μείνει οι εξαγγελίες των τελευταίων ετών για την τεχνολογική αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης και την πρόσβαση των πολιτών στα δημόσια δεδομένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εφαρμόζονται ακόμα και ψηφισμένα νομοσχέδια ενώ πλήθος διοικήσεων κρατικών οργανισμών, επικαλούμενες διάφορες γνωμοδοτήσεις, αρνούνται να δημοσιεύουν στη «Διαύγεια» τις αποφάσεις τους."
«Η γενική αρχή που διέπει το σχέδιο νόμου είναι ότι όλα τα δεδομένα του δημόσιου τομέα είναι ελεύθερα προς διάθεση, με την επιφύλαξη αυτών που προστατεύονται από το ιδιωτικό απόρρητο (π.χ. θρησκευτικές πεποιθήσεις, σεξουαλικός προσανατολισμός, κλπ), καθώς και όσα αναφέρονται σε ζητήματα εθνικής ασφαλείας» προσθέτει ο Θ. Καρούνος. Θεωρητικά, δηλαδή, αφού οι φορείς δε δημοσίευσαν τη λίστα με τα δεδομένα που θα διατηρήσουν κρυφά, οι πολίτες έχουν πρόσβαση σε όλα. Πρακτικά, όμως, τα πάντα μένουν κρυφά, από τον αριθμό του προσωπικού και το κόστος μισθοδοσίας, μέχρι τις δαπάνες για υπερωρίες, εκτός έδρας, κλπ.
«Ο νόμος δεν εφαρμόζεται γιατί δεν προβλέπεται καμία επίπτωση στις διοικήσεις των κρατικών φορέων» εξηγεί ο κ. Καρούνος και προσθέτει πως η ΕΕΛ / ΛΑΚ είχε από την αρχή προτείνει να συνδέεται η χρηματοδότηση κρατικών φορέων με τη συμμόρφωση σε θέματα διαφάνειας, πρόσβασης των πολιτών στα δεδομένα λειτουργίας τους. Το ίδιο ισχύει και με τη δημοσίευση αποφάσεων στη «Διαύγεια».
Πηγή: Στα χαρτιά η διαφάνεια της δημόσιας διοίκησης
http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1359457/sta-hartia-h-diafaneia-ths-dhmosias-dioikhshs.html