Περί αξιολόγησης ο λόγος – Είκοσι χρόνια μετά

Πολύ συζήτηση γίνεται τις μέρες αυτές για την αξιολόγηση στην Δευτεροβάθμια. Σχεδόν είκοσι χρόνια πριν, μια αντίστοιχη  συζήτηση αφορούσε την αξιολόγηση των Πανεπιστημίων. Τότε ήμουν από τα ελάχιστα μέλη ΔΕΠ που είχαμε ταχθεί υπερ της αξιολόγησης. Φεβρουάριος 2005 σημείωνα σε μήνυμα μου προς την Πανεπιστημιακή κοινότητα

«H επιτροπή διαχείρισης Επικουρικού Εκπαιδευτικού Έργου μόλις προχθές απέρριψε με μόνη θετική ψήφο την δική μου την πρόταση μου για καταγραφή των εκπαιδευτικών εργαστηριακών δραστηριοτήτων του Τμήματος χαρακτηρίζοντας την σαν προσπάθεια Αξιολόγησης. Πριν από ενάμιση χρόνο μια άλλη επιτροπή, αυτή της διαχείρισης του ΕΠΕΑΕΚ αναβάθμιση ΠΠΣ, απέρριψε παρόμοια πρόταση καταγραφής του εκπαιδευτικού εν γένει έργου του Τμήματος.»

Αυτά βέβαια δεν εμπόδιζαν τον Πρύτανη να διαβεβαιώνει δημόσια την Υπουργό πως

Προσχέδια νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση και Deadlines

Μάταια τόσα χρόνια προσπαθώ να πείσω τους φοιτητές μας για την σημασία των deadlines. Οι πρακτικές αυτής της χώρας τους διδάσκουν άλλα.

2011-2021. Δέκα Χρόνια … διαβούλευσης. Δέκα χρόνια χαμένων ευκαιριών για την αναβάθμιση του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου. Μια φορά πιάσαμε το deadline και μάλιστα με την πρωτοφανή πλειοψηφία των 280 βουλευτών (νόμος Διαμαντοπούλου) αλλά το αποτέλεσμα της καταστράφηκε μέσα σε λίγα χρόνια από μικρότερες πλειοψηφίες.

2011: Προσχέδιο νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αντιμετώπισης της προσπάθειας της Πολιτείας από το Πανεπιστήμιο

Δευτέρα 4/7, αργά το βράδυ: δίνεται στην δημοσιότητα το προσχέδιο νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση (110 σελίδες) 

Αξιότιμη κ. Κεραμέως, - ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Δημοσιεύθηκε στην ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ  18/6/2021
Αναρτήθηκε στο Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ (TOVIMA) 11/6/2021

Προς: Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων

                                     Αξιοκρατικές εκλογές καθηγητών

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

 

Αξιότιμη κ. Κεραμέως,

Τον ρόλο του «αγαθού ηλίθιου» της όπερας του Μουσσόργκσκυ χρησιμοποιεί ο καθηγητής κ. Αντώνης Εφραιμίδης στο άρθρο του με τίτλο «Μαζέψτε τα και φύγετε!» - Το βραχύβιο φιάσκο των Συμβουλίων Ιδρύματος στα ΑΕΙ, για να περιγράψει καταστάσεις που βίωσε και τον ταύτισαν με τον «αγαθό ηλίθιο» του Μουσσόργκσκυ [28].

Σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ της Κυριακής 15 Φεβρουαρίου 2009 με τίτλο “Το πρόβλημα στα ΑΕΙ είναι οι καθηγητές” ο καθηγητής του ΕΜΠ κ. Π. Παρασκευόπουλος επεσήμανε μεταξύ άλλων πως “για τα χάλια της Παιδείας μας υπεύθυνοι είναι (..), κατά κύριο λόγο, οι λειτουργοί της, δηλαδή οι καθηγητές της” [5].

«Η πιο βασική προϋπόθεση για την αναβάθμιση του Ελληνικού Πανεπιστημίου είναι οι αξιοκρατικές εκλογές των καθηγητών» ανέφερε σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ της Κυριακής  28 Φεβρουαρίου 2021 ο υφυπουργός παιδείας κ. Β. Διγαλάκης [20].

κ. Υπουργέ,

Υπηρετώ το δημόσιο πανεπιστήμιο 40 χρόνια. Έχω δώσει όλα αυτά τα  χρόνια  πολλές μάχες ενάντια στις παθογένειες που το μαστίζουν. Είμαι από τα λίγα μέλη ΔΕΠ που δημόσια αντιτάχθηκαν στο φαινόμενο των καταλήψεων (ενδεικτικά αναφέρω [1][2][13]),  στις πρακτικές βίας που οργανωμένες ομάδες εφάρμοζαν στους χώρους της υποτιθέμενης ελεύθερης διακίνησης ιδεών [3][4][15][26]. Αντιστάθηκα όχι μόνο στην αυθαιρεσία των φοιτητών αλλά και στην ακόμη πιο επικίνδυνη αυθαιρεσία των καθηγητών [5][6]. Έδωσα δημόσια μάχη υπέρ της εφαρμογής των Νόμων [7][8], της διαφάνειας [9], της αποτελεσματική διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας [10], του θεσμού των συμβουλίων ιδρύματος[11][12][26], της αξιολόγησης [16], κ.λ.π.

Το προσωπικό κόστος πολύ μεγάλο. Η ικανοποίηση όμως πως κάνω ως δημόσιος λειτουργός αυτό για το οποίο πριν 40 χρόνια έδωσα όρκο, αυτό που όλα αυτά τα χρόνια πίστευα πως αποτελεί επιδίωξη της πολιτείας, μου έδινε κουράγιο να συνεχίσω. Πίστευα πως αυτό είναι χρέος μου απέναντι στους φοιτητές μου, απέναντι στους γονείς τους, απέναντι στην κοινωνία.

 κ. Υπουργέ,

Σήμερα νοιώθω προδομένος. Σήμερα νοιώθω πως άδικα έδωσα τους αγώνες αυτούς. Σήμερα είδα

Επί της διαδικασίας τήρησης Πρακτικών

Μια από τις σοβαρότερες πηγές προβλημάτων στις διαδικασίες εκλογών (και όχι μόνο) είναι η απαγόρευση ηχογράφησης των συνεδριάσεων, όπως πολύ σωστά αναφέρει η συνάδελφος και γνωρίζουν όλα τα μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας συμπεριλαμβανομένων των μελών της Διοίκησης.

Μεταφέρω για προβληματισμό

Α) απόσπασμα από συζήτηση στο κτίριο Διοίκησης για το θέμα,

Τι Οξφόρδη - τι Κουκούλι

 Ένας Τομέας εκλέγει πρόσφατα, σε θέση επίκουρου καθηγητή, Αναπληρωτή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της  Οξφόρδης.

Ένας άλλος Τομέας προτείνει, ένα χρόνο πριν, (με την αμέριστη υποστήριξη του Τμήματος), σε θέση Αναπληρωτή καθηγητή στο Τμήμα, επίκουρο καθηγητή στο πρώην ΤΕΙ στο Κουκούλι. 

Επίσημη απάντηση από το Τμήμα δεν υπάρχει. 

Οι δύο λίστες … και οι προτεραιότητες

A) Στηρίζουμε τον Πρύτανη του ΑΠΘ εδώ 

Β) Μέλη ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Πατρών στην κατάταξη των πιο σπουδαίων επιστημόνων του κόσμου εδώ

Υπάρχουν γεγονότα που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις. Υπάρχουν γεγονότα για τα οποία συνάδελφοι μου είχαν πει πριν χρόνια όταν ακόμη ήμουν λέκτορας «τι κάνεις; Δεν πρόκειται να γίνεις ποτέ καθηγητής!» Τότε τους απάντησα πως υπάρχουν πράγματα που δεν με αφήνουν να κοιμηθώ, υπάρχουν πράγματα για τα οποία δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια μου έστω και αν αυτά είναι ξεκάθαρο ότι θα μου κοστίσουν ακόμη και την εξέλιξη μου, και όχι μόνο. Πηγή: Νοοτροπίες, πρακτικές… από άλλες(;) εποχές  

Για αυτά επέλεξα να αγωνιστώ ανεξάρτητα από το πολύ μεγάλο προσωπικό κόστος, το πολύ μεγάλο κόστος που είχε αυτός ο αγώνας για τη δουλειά μου. Για τον αγώνα αυτό δημιούργησα αυτό το blog Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο, πριν 20 σχεδόν χρόνια. Τότε ήμουν πιο αισιόδοξος ότι κάτι μπορώ να πετύχω ενάντια στην βία και την ανομία.

Σήμερα για μένα είναι μεγάλη ικανοποίηση που είμαι στις δύο λίστες. Μεγαλύτερη, σήμερα, η ικανοποίηση που είμαι στην λίστα με τα  55 μέλη ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Πατρών στους πιο σπουδαίους 100.000 επιστήμονες του κόσμου. 

Για αυτό επέλεξα να μείνω στο Πανεπιστήμιο και να δουλέψω αλλά δεν φανταζόμουν το τι θα βρω

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΥΤΑΝΗ ΤΟΥ ΑΠΘ

Ο Πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης κ. Ν. Παπαϊωάννου αναγκάστηκε, όπως όφειλε, εφαρμόζοντας τον νόμο, να ζητήσει τη βοήθεια της εισαγγελίας  και της αστυνομίας  όταν εξωπανεπιστημιακοί και φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της διοίκησης με λοστούς και εργαλεία διάρρηξης και απαίτησαν από τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες φύλαξης και καθαριότητας να αποχωρήσουν, απειλώντας ευθέως τη σωματική τους ακεραιότητα,. 

Όπως είπε ο πρύτανης :  «Ο φόβος έφερε την ανοχή και η ανοχή διαιώνισε τον φόβο. Η επιβολή απόψεων περιθωριακών ομάδων διά της βίας έγινε άγραφος νόμος, εγκαθιδρύοντας ένα άτυπο καθεστώς ομηρίας καθηγητών, εργαζόμενων και φοιτητών, οι οποίοι στοχοποιήθηκαν, δέχθηκαν ανοίκειες επιθέσεις, χτυπήθηκαν βάναυσα, διαπομπεύτηκαν χυδαία, καταπατήθηκαν θεμελιώδη δικαιώματά τους».

Το ΑΠΘ και όλα τα πανεπιστήμια πρέπει να υπερασπίζονται την ελευθερία και τη δημοκρατική νομιμότητα στην ακαδημαϊκή ζωή. Η πλειονότητα της πανεπιστημιακής κοινότητας και της κοινωνίας στηρίζουν αυτούς τους στόχους. Η βία, η απειλή χρήσης βίας, η κατάληψη δημόσιου χώρου σε βάρος των χρηστών

Re: Πρωτοβουλία Οχι Αστυνομία στα Πανεπιστήμια

Αναρτήθηκε στο Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ (TOVIMA) 29/01/2021
Η παρέμβαση έγινε με αφορμή μηνύματα καθηγητών στο ΒΗΜΑ για το σχετικό θέμα. Τα μηνύματα αυτά παρατίθενται στο τέλος αυτής της ανάρτησης.  

Πρώτα από όλα ευχαριστώ τους Συναδέλφους Γ.Ν. και Σ.Γ. για τις παρεμβάσεις τους. Βοηθάνε να αποκτήσει το Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ την πραγματική του αποστολή. Την διεξαγωγή ΔΙΑΛΟΓΟΥ ανάμεσα στα μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας. Και προϋπόθεση για αυτό είναι να νοιώθει η Πανεπιστημιακή κοινότητα ελεύθερη να το κάνει (εδώ). 

Σχολιάζω τις απαντήσεις  

“7) (...) Δεν υπάρχει εγκατεστημένη αστυνομία σε κανένα Πανεπιστήμιο, σε οποιαδήποτε χώρα” Σ.Γ.

Συγκεκριμένα παραδείγματα γνωρίζω και θα σας τα αναφέρω. Και δεν τα γνωρίζω μόνο εγώ αλλά και όλα τα μέλη των αντίστοιχων Πανεπιστημίων, όπως υποθέτω και πολλά μέλη της κοινότητας μας. Είχα την ευκαιρία να τα δω από κοντά στο Caltech και στο ΜΙΤ και σε άλλα Πανεπιστήμια. Ορισμένους συνδέσμους παραθέτω παρακάτω (οι αστυνομίες των ΜΙΤ, Harvard, Caltech, Berkeley, Carnegie Mellon):

https://police.mit.edu/ 

https://www.hupd.harvard.edu/ 

https://ucpd.berkeley.edu/home 

https://www.cmu.edu/police/

https://security.caltech.edu/ 

Αστυνομία και Τράπεζες. Γ.Ν και Σ.Γ.

Χρησιμοποίησα το παράδειγμα της Τράπεζας μέσα σε ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο. Μπορεί κανείς να το επεκτείνει και αν δεν το δει επιφανειακά και επιπόλαια να βγάλει και άλλα. Σε πρώτη φάση

H “προσφορά” των Ομότιμων … και η απόφαση των θεσμικών Oργάνων

Στόχος του μηνύματος: Να αναδείξει (για μία ακόμη φορά) πως το σύστημα δεν διαθέτει μηχανισμούς προστασίας από πρακτικές που το εκθέτουν.

Ομότιμος καθηγητής ζητάει από το Tμήμα με αίτημα του* να του ανατεθεί διδασκαλία σε τρία (3) προπτυχιακά μαθήματα του εαρινού εξαμήνου και αυτό συμπληρωματικά με τα μεταπτυχιακά μαθήματα που του έχουν ήδη ανατεθεί. 

Υπερβολή θα πείτε, ακραίο θα πείτε. Ο καθένας μπορεί να ζητήσει ότι θέλει ή ότι νομίζει πως μπορεί να γίνει αποδεκτό, λέω εγώ. Η πράξη του τον χαρακτηρίζει.

Και είναι η ώρα των θεσμικών οργάνων να αποκριθούν στο αίτημα. 

Κατά την διάρκεια της σχετικής συζήτησης ενεργό μέλος ΔΕΠ δηλώνει και αιτιολογεί τον λόγο που ζητά να του ανατεθεί διδασκαλία σε ένα από τα τρία μαθήματα στα

Η μετριοκρατία αναγεννά τη μετριότητα

 Με αφορμή την παρέμβαση μου στο ΒΗΜΑ του Πανεπιστημίου με θέμα "Για την άλλη ΒΙΑ ... πότε θα μιλήσουμε", συνάδελφος μου έστειλε τη συνέντευξη του Δημοσθένη Κατρίτση, στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (17/01/2021) με τίτλο Η μετριοκρατία αναγεννά τη μετριότητα

Ο Δημοσθένης Κατρίτσης καρδιολόγος, διευθυντής της Γ΄ Καρδιολογικής Κλινικής του νοσοκομείου «Υγεία», καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του αμερικανικού Πανεπιστημίου Johns Hopkins. μεταξύ άλλων σημειώνει και τα παρακάτω 

"Τα ελληνικά πανεπιστήμια λειτουργούν σαν κλειστές συντεχνίες εγχωρίων

Για την άλλη ΒΙΑ ... πότε θα μιλήσουμε ;

 Για την άλλη ΒΙΑ, την πιο σοβαρή για ένα Πανεπιστήμιο,

• για αυτή που όχι μόνο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από σώματα φύλαξης αλλά ούτε καν να αναγνωριστεί,
• για αυτή που επιτρέπει σε ακραίες (με τον καλύτερο χαρακτηρισμό) θέσεις να εμφανίζονται πλειοψηφούσες, σχεδόν ομόφωνες, και να ντύνονται έτσι με τον μανδύα της Δημοκρατίας, ενώ είναι γυμνές,

πότε θα μιλήσουμε σε αυτό τον χώρο;

Δημοσιοποιώ ένα σύνολο από ενδεικτικές τέτοιες "ακραίες" θέσεις που η "Δημοκρατία" των οργάνων δίνει όσο χρόνο θέλουνε και όχι μόνο.

Ακραίες θέσεις και η ειλικρίνεια … κάτω από τις λέξεις

Ως προβληματισμό για την άλλη μορφή ΒΙΑΣ στον Πανεπιστημιακό χώρο.

Ακραίες θέσεις και η ειλικρίνεια … κάτω από τις λέξεις

 ... ή οφείλω να ομολογήσω ότι σε αδίκησα. 

Αγαπητέ Βασίλη,

Με εξέπληξε δυσάρεστα η παρακάτω δήλωση σου μέσα στην Συνέλευση του Τμήματος που αναφερόταν στον τρόπο λειτουργίας του Τομέα. Μία δήλωση που έγινε αφού είχα περιγράψει αναλυτικά (και ζήτησα να καταγραφεί πλήρως στα πρακτικά) την διαδικασία με βάση την οποία ο Τομέας έλαβε την απόφαση για το αντικείμενο και την περιγραφή της νέας θέσης που διεκδικεί το Τμήμα.

“Ο τομέας λειτουργεί δημοκρατικά, ο καθένας μπορεί να πει την θέση ακόμη και αν είναι ακραία και έχει τον λόγο για όση ώρα θέλει.”

Δεν σου κρύβω ότι μόλις την άκουσα σκέφτηκα. “Τι λέει ο άνθρωπος;”

Αργότερα το σκέφτηκα καλύτερα και οφείλω να ομολογήσω πως σε αδίκησα. Ήρθαν στο μυαλό μου 5-6 πολύ πρόσφατες ακραίες θέσεις για τις οποίες όχι μόνο διασφάλισες να έχουν “όση ώρα θέλει” (υποθέτω αναφέρεσαι στην επιχειρηματολογία) αλλά και στη συνέχεια προσυπέγραψες από τους πρώτους και με παρρησία υποστήριξες στο Τμήμα.  

Σχόλιο συγγραφέα: Το "ζουμί" είναι στις τελευταίες.

Τις αναφέρω:

Ακραία θέση Νο 1.- ο πρωτοπόρος

Νοοτροπίες, πρακτικές … από άλλες(;) εποχές

Έχω πει, έχω γράψει πολλά. Έχω κατηγορηθεί πολλές φορές ότι έχω καταχραστεί το μέσω αυτό. Ήμουν η αιτία, όπως πολλοί μου λένε, που πριν από χρόνια ο τότε Πρύτανης αποφάσισε (η Σύγκλητος θα μου πούνε πολλοί) με βάση ένα κατάπτυστο κείμενο να κλείσει το Βήμα αυτό διαλόγου [1]. Με έχουν στείλει στην επιτροπή δεοντολογίας γιατί σχολίασα αποφάσεις οργάνων του Τμήματος [2]. Με κατηγόρησαν συνάδελφοι ότι η σχετική διάταξη του κανονισμού δεοντολογίας του Βήματος της επιτροπής με Πρόεδρο τον κ. Παρούση οφείλετε στην δική μου συμπεριφορά. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να σταματήσω. Ίσως όμως μερικά πράγματα δεν αλλάζουν όταν ακόμη φύγουν και αυτοί που τα επιβάλουν. 

Υπάρχουν όμως γεγονότα που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις. Υπάρχουν

ποιοι έπρεπε να είναι καθηγητές … πικρές αλήθειες ή την δουλειά μας να κάνουμε;

Ηλεκτρονικά ή Machine Learning - Artificial Intelligence

Αγαπητέ Αλέξη Μπίρμπα,

Έχω σημειώσει 3 τουλάχιστο φορές την παρακάτω τοποθέτηση σου στα πλαίσια συνεδρίασης οργάνου  του Τμήματος σχετικά με το πόσοι θα έπρεπε να ήμαστε καθηγητές σε αυτό το τμήμα. Με την πλέον πρόσφατη στην συζήτηση της πρότασης σου για μία νέα θέση για την οποία πρότεινες ως αντικείμενο Ηλεκτρονική και εγώ Machine Learning and Artificial Intelligence. Και το αποτέλεσμα ήταν 28-1. Και ας διαμαρτυρόμαστε γιατί το τμήμα δεν

"Τάραξε νερά η Βενετσάνα"

... σε ένα σοβαρό Πανεπιστήμιο θα έπρεπε να έχει πάει στο σπίτι της την άλλη μέρα. Αντί αυτού της δόθηκε από τον «εκλεκτό της καρδιάς της Υπουργό» (Κ. Γαβρόγλου) ένας χρόνος παράταση στην θητεία της, ως αντάλλαγμα στις υπηρεσίες που προσέφερε για την ενσωμάτωση του ΤΕΙ

και τώρα; ... που "έφυγε" ο Διγαλάκης;

Μόλις με πληροφόρησαν πως ... "έφυγε" ο Διγαλάκης.

... και τώρα; ... που εγώ περιμένω απάντηση στο παρακάτω έγγραφο που του κοινοποίησα από τις 17 Φεβρουαρίου 2020.

"Aξιότιμε κ. Διγαλάκη,

Επικοινωνώ μαζί σας ως μέλος της τριμελούς Εισηγητικής επιτροπής για την εκλογή μέλους ΔΕΠ (αριθμός ΑΠΠΕΛΑ ΑPP****) για να σας κοινοποιήσω έγγραφο μου προς