Ακραίες θέσεις και η ειλικρίνεια … κάτω από τις λέξεις

 ... ή οφείλω να ομολογήσω ότι σε αδίκησα. 

Αγαπητέ Βασίλη,

Με εξέπληξε δυσάρεστα η παρακάτω δήλωση σου μέσα στην Συνέλευση του Τμήματος που αναφερόταν στον τρόπο λειτουργίας του Τομέα. Μία δήλωση που έγινε αφού είχα περιγράψει αναλυτικά (και ζήτησα να καταγραφεί πλήρως στα πρακτικά) την διαδικασία με βάση την οποία ο Τομέας έλαβε την απόφαση για το αντικείμενο και την περιγραφή της νέας θέσης που διεκδικεί το Τμήμα.

“Ο τομέας λειτουργεί δημοκρατικά, ο καθένας μπορεί να πει την θέση ακόμη και αν είναι ακραία και έχει τον λόγο για όση ώρα θέλει.”

Δεν σου κρύβω ότι μόλις την άκουσα σκέφτηκα. “Τι λέει ο άνθρωπος;”

Αργότερα το σκέφτηκα καλύτερα και οφείλω να ομολογήσω πως σε αδίκησα. Ήρθαν στο μυαλό μου 5-6 πολύ πρόσφατες ακραίες θέσεις για τις οποίες όχι μόνο διασφάλισες να έχουν “όση ώρα θέλει” (υποθέτω αναφέρεσαι στην επιχειρηματολογία) αλλά και στη συνέχεια προσυπέγραψες από τους πρώτους και με παρρησία υποστήριξες στο Τμήμα.  

Σχόλιο συγγραφέα: Το "ζουμί" είναι στις τελευταίες.

Τις αναφέρω:

Ακραία θέση Νο 1.- ο πρωτοπόρος

Στην πρόταση ομοτιμοποίησης του κ. Σ. Κ. χαρακτηρίστηκε αυτός ότι  “ υπήρξε πρωτοπόρος στην Ελλάδα στην εισαγωγή τους στο πρόγραμμα σπουδών του Ηλεκτρολόγου  Μηχανικού (από τη δεκαετία του 1970).”  Είναι γνωστό σε όλους στο Τμήμα ότι αυτό είναι έργο του Γ. Παπαδόπουλου. (εδώ)

Την ακραία αυτή θέση ήσουν από τους πρώτους που προσυπέγραψαν και με παρρησία υποστήριξες στην Συνέλευση του Τμήματος.

Ακραία θέση Νο 2. - το υπόδειγμα ερευνητή

Στην ίδια πρόταση ομοτιμοποίησης του αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός “Εξαιρετικά επιτυχημένο ερευνητικό, επιστημονικό έργο, υπόδειγμα ερευνητή” όταν με βάση το google scholar η εικόνα είναι η  παρακάτω (Ομοτιμοποιήσεις – The lower bounds, Παράγραφος 2)

Προσωπικά την βρίσκω πολύ ακραία θέση και ομολογώ πως αν ήμουν στη θέση του Διευθυντή του τομέα δεν θα της έδινα όχι όση ώρα θέλει αλλά ούτε λεπτό (με τον κίνδυνο βέβαια να μου έλεγε ο Πρόεδρος, αν θέλεις να το κάνεις αυτό να βρεις άλλο Τμήμα). Προς τιμή σου, έδωσες στην ακραία αυτή θέση  όση ώρα ήθελε, και όχι μόνο! Την προσυπέγραψες από τους πρώτους και με παρρησία την υποστήριξες στην Συνέλευση του Τμήματος.

Ακραία θέση Νο 3. αναθέσεις έργου με προτεραιότητα στους Ομότιμους

Ομότιμος καθηγητής (Σ. Κουμπιάς) ζητάει να του γίνει ανάθεση σε 5 προπτυχιακά μαθήματα συν τα μεταπτυχιακά που του έχουν ήδη ανατεθεί. Σε ένα από τα τρία που αφορούν το εαρινό εξάμηνο (Κατανεμημένα Ενσωματωμένα Συστήματα Πραγματικού Χρόνου), ενεργό μέλος ΔΕΠ που δεν καλύπτει το ελάχιστο, οριζόμενο από τον νόμο όριο ωρών διδασκαλίας για το εξάμηνο αυτό, ζητάει να του ανατεθεί διδασκαλία καθώς είναι σαφώς στο γνωστικό του αντικείμενο και το έχει ζητήσει ήδη και με έγγραφο προς την Διοίκηση του Πανεπιστημίου. Επιχειρηματολογεί πως ο Ομότιμος δεν έχει τις γνώσεις για το μάθημα αυτό. Αυτό δείχνει και το παρελθόν. Επιπλέον το μάθημα έχει ήδη ανατεθεί σε άλλο μέλος ΔΕΠ (Α.Μ.) που δεν έχει σχέση με το αντικείμενο.  Στηρίζεις και προσυπογράφεις την ανάθεση στον Ομότιμο και με παρρησία υποστηρίζεις την ακραία αυτή θέση στην Συνέλευση του Τμήματος.

Ακραία θέση Νο 4. - οι πλασματικές ώρες

Μέλος ΔΕΠ ενεργώντας ως πάτρωνας, ορίζει 6 πλασματικές ώρες απασχόλησης σε μέλος ΕΔΙΠ στα μαθήματα του για να συμπληρώσει αυτό τις 12 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης του ΕΔΙΠ τις οποίες ο νόμος ορίζει ως ελάχιστες. Και εσύ όχι μόνο δίνεις όση ώρα θέλει αυτή η ακραία θέση αλλά και την προσυπογράφεις και με  παρρησία την υποστηρίζεις.

Ακραία θέση Νο 5. - Ο τομέας λειτουργεί δημοκρατικά … 

Στον τομέα καταφέρεσαι κατά μέλους ΔΕΠ που θέλει να παρουσιάσει την άποψη του για το αντικείμενο της νέας θέσης ΔΕΠ και του δίνεις τον λόγο μετά από 30+ λεπτά συζήτησης επί της πρότασης, που εσύ δήλωσες από την αρχή της διαδικασίας ότι υποστηρίζεις, γιατί τόση ώρα διαρκεί η συζήτηση για να φέρει την περιγραφή της στην μορφή που θα πάει στο ΑΠΕΛΛΑ. Και όταν μετά από  την ολοκλήρωση της περιγραφής,  της μίας (υποτίθεται πρότασης ακόμη!) που έχει πέσει στο τραπέζι, δίνεις τον λόγο στο μέλος ΔΕΠ που θέλει να αναφέρει μια άλλη θέση, και που ζητάει από την αρχή της διαδικασίας τον λόγο να αναφέρει τουλάχιστο την πρόταση και μετά να ακολουθήσει επεξεργασία της πρότασης και πριν ο συνάδελφος ολοκληρώσει 2 φράσεις, άλλος, “καλός” συνάδελφος τον διακόπτει για να σχολιάσει πως ένα κόμμα δεν είναι στη σωστή θέση στην προηγούμενη πρόταση που συζητούσε ο Τομέας μισή και πλέον ώρα για να την μορφοποιήσει (και μην φανταστείτε επιχειρηματολογία για την επιλογή του αντικειμένου). Και εσύ, πιστός στην αρχή σου είσαι από τους πρώτους που μπαίνει στην σχετική συζήτηση για το κόμμα και βελτιώνετε ακόμη παραπάνω την πρόταση σου … εξάλλου ο συνάδελφος με την άλλη άποψη μπορεί να περιμένει .. ούτως ή άλλως κανείς δεν πρόκειται να τον ακούσει. Η πρώτη πρόταση είναι τώρα στην μορφή για το ΑΠΕΛΛΑ. Και έτσι μόλις μετά από λίγο ολοκληρώθηκε η περιγραφή της δεύτερης πρότασης ακούστηκαν οι γνωστές φωνές "πάμε σε ψηφοφορία να τελειώνουμε".

Και μετά από όσα ανέφερα στην Συνέλευση για την διαδικασία που ακολούθησε ο Τομέας, το σχόλιο σου ήταν 

“Ομολογώ πως δεν έστειλα στον κ. Θραμπουλίδη προσωπική πρόσκληση για να μας υποβάλει τις προτάσεις του για την θέση …”

Και επειδή  σε διέκοψα για να σου ζητήσω να κρατήσεις το επίπεδο της συζήτησης και σε κάλεσα να διαψεύσεις κάτι από όσα ανέφερα, αναγκάστηκες να επαναλάβεις το παραπάνω τρείς φορές τονίζοντας μάλιστα πως δεν θα φύγεις από την Συνέλευση αυτή μέχρι να σε αφήσω να το ολοκληρώσεις. Και ολοκλήρωσες τονίζοντας πως “Ο τομέας λειτουργεί δημοκρατικά …” 

Ακραία θέση Νο 6 – η μηχανική μάθηση και το λογισμικό

Και με αφορμή την “ακραία θέση” που τόλμησα να εκφράσω στη συνέλευση του Τομέα «πως η μηχανική μάθηση έχει σχέση με το λογισμικό» και πως λογισμικό και μαθηματικά έχουν σχέση, θέση για την οποία με κατακεραύνωσε (εξύβριση το λένε κάποιοι) ο Γ. Μ. πριν καν ολοκληρώσω την φράση δηλώνοντας πως δεν ξέρω τι λέω και πως η Μηχανική μάθηση είναι μαθηματικά, σκέφτηκα … 

Πως άραγε θα συμπεριφερόταν μια μηχανή εξοπλισμένη με τα μαθηματικά (του Γ. Μ.) αν την βάζαμε να εγκλιματιστεί  στο περιβάλλον του Τομέα; Ποια θα ήταν η συμπεριφορά της μετά από τον χρόνο μάθησης; Πως θα αποφάσιζε; Θα προσάρμοζε την συμπεριφορά της λαμβάνοντας υπόψη την επιχειρηματολογία ή λαμβάνοντας υπόψη την πρόθεση ψήφου, όπως αυτή εκφράζεται πριν την ψηφοφορία ή επιβάλλεται με διάφορους τρόπους; Αυτό το τελευταίο βέβαια με την προϋπόθεση πως η μηχανή μπορεί να το αναγνωρίσει.  Και τι θα έκανε αυτή, η μηχανή (για να μην παρερμηνευθώ), αν βρισκόταν σε ένα άλλο υγειές περιβάλλον όπου η απόφαση των συμμετεχόντων δεν επηρεάζεται από την εκφρασμένη πρόθεση ψήφου ορισμένων και κύρια δεν προσδιορίζεται από επιβολές διάφορων μορφών αλλά βασίζεται καθαρά σε επιχειρήματα; 

Θα έχει “όση ώρα θέλει” για να προσαρμοστεί στην “ακραία” αυτή κατάσταση ή το σύστημα θα την αποβάλει; (πάντα στην μηχανή αναφέρομαι)

Τώρα θα παρατηρήσει εξωτερικός παρατηρητής είναι αρκετά 5-6 παραδείγματα για να επιβεβαιώσουν τον ισχυρισμό σου “Ο τομέας λειτουργεί δημοκρατικά, ο καθένας μπορεί να πει την θέση ακόμη και αν είναι ακραία και έχει τον λόγο για όση ώρα θέλει.”

Μπορώ να δώσω πολλά αν και η εκτίμηση μου είναι πως και με αυτά μόνο η μηχανή μας θα τα καταφέρει.

Ειλικρινά ομολογώ πως μου πήρε χρόνο για να διαπιστώσω πως ακριβολογούσες με την δήλωση σου αυτή. 

Όσο για το χιούμορ 

“Ομολογώ πως δεν έστειλα στον κ. Θραμπουλίδη προσωπική πρόσκληση για να μας υποβάλει τις προτάσεις του για την θέση …” 

φοβάμαι πως το έχασες και αυτό τελευταία.

Κλεάνθης Θραμπουλίδης

ΥΓ

Οφείλω να ομολογήσω ότι η τόσο πολύ δημοκρατία στην διαχείριση ακραίων θέσεων αποδυναμώνει πολύ την υπόθεση της συλλογιστικής μου με βάση την οποία ανέφερα πως «φοβάμαι πως δεν έχω θέση στον Τομέα και το Τμήμα αυτό»  κάτι που έδωσε το ερέθισμα στον Πρόεδρο να με ενημερώσει, ως Πρόεδρος, πως μπορώ να κάνω αίτηση να φύγω από το Τμήμα.