Re: Πρωτοβουλία Οχι Αστυνομία στα Πανεπιστήμια

Αναρτήθηκε στο Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ (TOVIMA) 29/01/2021
Η παρέμβαση έγινε με αφορμή μηνύματα καθηγητών στο ΒΗΜΑ για το σχετικό θέμα. Τα μηνύματα αυτά παρατίθενται στο τέλος αυτής της ανάρτησης.  

Πρώτα από όλα ευχαριστώ τους Συναδέλφους Γ.Ν. και Σ.Γ. για τις παρεμβάσεις τους. Βοηθάνε να αποκτήσει το Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ την πραγματική του αποστολή. Την διεξαγωγή ΔΙΑΛΟΓΟΥ ανάμεσα στα μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας. Και προϋπόθεση για αυτό είναι να νοιώθει η Πανεπιστημιακή κοινότητα ελεύθερη να το κάνει (εδώ). 

Σχολιάζω τις απαντήσεις  

“7) (...) Δεν υπάρχει εγκατεστημένη αστυνομία σε κανένα Πανεπιστήμιο, σε οποιαδήποτε χώρα” Σ.Γ.

Συγκεκριμένα παραδείγματα γνωρίζω και θα σας τα αναφέρω. Και δεν τα γνωρίζω μόνο εγώ αλλά και όλα τα μέλη των αντίστοιχων Πανεπιστημίων, όπως υποθέτω και πολλά μέλη της κοινότητας μας. Είχα την ευκαιρία να τα δω από κοντά στο Caltech και στο ΜΙΤ και σε άλλα Πανεπιστήμια. Ορισμένους συνδέσμους παραθέτω παρακάτω (οι αστυνομίες των ΜΙΤ, Harvard, Caltech, Berkeley, Carnegie Mellon):

https://police.mit.edu/ 

https://www.hupd.harvard.edu/ 

https://ucpd.berkeley.edu/home 

https://www.cmu.edu/police/

https://security.caltech.edu/ 

Αστυνομία και Τράπεζες. Γ.Ν και Σ.Γ.

Χρησιμοποίησα το παράδειγμα της Τράπεζας μέσα σε ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο. Μπορεί κανείς να το επεκτείνει και αν δεν το δει επιφανειακά και επιπόλαια να βγάλει και άλλα. Σε πρώτη φάση

την φύλαξη ανέλαβε η Αστυνομία. Και επειδή οι Τράπεζες είναι ιδιωτικές ήταν παράλογο να επιβαρύνεται το Δημόσιο για την φύλαξη τους. Και ήταν λογικό επακόλουθο η δεύτερη φάση, η σημερινή, με την δική της ασφάλεια. Το Πανεπιστήμιο είναι Δημόσιο και την ευθύνη φύλαξης του την έχει η Πολιτεία. Σε ένα Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο, που δεν το πληρώνει η κοινωνία, η Διοίκηση του μπορεί να επιλέξει να αναλάβει το ρίσκο της ανοχής σε πράξεις βίας. Και δεν έχω να της προσάψω τίποτε. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ (γιατί δεν υπάρχει ούτε ένα τέτοιο γεγονός) Διευθυντή υποκαταστήματος που δεν θα καλούσε την Αστυνομία σε περίπτωση βίας στο υποκατάστημα του. Εκτός από την Τράπεζα χρησιμοποίησα και το σπίτι. Αυτό δεν σχολιάστηκε παρά το γεγονός ότι πολλές φορές οι Πανεπιστημιακοί αναφέρονται στο Πανεπιστήμιο ως δεύτερο τους σπίτι.

 “ Εγώ λοιπόν, όπως και η πλειοψηφία των συναδέλφων της Συγκλήτου, εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι η πανεπιστημιακή αστυνομία όχι μόνο είναι αχρείαστη…” Γ.Ν.

Υποθέτω πως αυτό δεν μου αφαιρεί το δικαίωμα να εκφράσω την άποψη μου δημόσια και αυτό κάνω. Επιπλέον δε, παρουσιάζω τα επιχειρήματα μου. Προβλήματα δημιουργεί και η απουσία της και μάλιστα πολύ μεγάλα σε άλλα ιδρύματα για τα οποία … 

“Αυτό που ζητάτε εσείς, αν το καταλαβαίνω σωστά, είναι προληπτική επέμβαση της αστυνομίας.” Σ.Γ.

Αν αυτό το συμπέρασμα βγάζετε από την παρέμβαση μου δύσκολα θα κάνουμε σοβαρό διάλογο. 

“πιστεύουμε ότι το Πανεπιστήμιο μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του και αποτελεσματικά το θέμα της φύλαξής του, αρκεί να υπάρχει η σχετική βούληση από όλους μας.” Γ.Ν. 

Μπορείτε να πιστεύετε ότι θέλετε. Ακόμη και ότι σήμερα είναι μια ηλιόλουστη μέρα (από το παράθυρο μου βλέπω βαριά συννεφιά και ψιλόβροχο). Η πράξη έχει αποδείξει (κύρια για Αθήνα και Θες/νικη) πως το Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του και αποτελεσματικά το θέμα της φύλαξής του. Ισως να οφείλετε στο ότι δεν “υπάρχει η σχετική βούληση από όλους” ίσως και όχι. Επιπλέον, πολλές φορές η βούληση και μόνο δεν φτάνει για να λυθεί ένα πρόβλημα. Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το γεγονός. Και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλύτερα από εμάς τα μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας σε Αθήνα και Θες/νικη. Το γνωρίζουν πολλοί καλά οι γονείς των φοιτητών. Και σίγουρα δεν έχετε εσείς περισσότερα δικαιώματα από αυτούς για την διαμόρφωση της απόφασης αντιμετώπισης του θέματος. 

Οαο για το δικό μας Πανεπιστήμιο, μπορώ να συμπεράνω από την συλλογιστική σας πως δεν υπήρχε, μερικά χρόνια πριν (εδώ), η σχετική βούληση από όλους μας για αντιμετώπιση της βίας. Τι άλλαξε (αν άλλαξε) δεν είμαι σίγουρος πως το γνωρίζω.

“Λέτε ότι “κάθε λίγο” δέχεστε “βίαιες επιθέσεις. Πόσο είναι αυτό το “κάθε λίγο”; Προσωπικά δεν έχω δεχθεί ποτέ. Οπότε ποιος είναι ο μέσος όρος μας; Ωστόσο, το θέμα ενίοτε είναι υπαρκτό. Ας δούμε λοιπόν κάποτε με στοιχεία (και όχι με αφορισμούς), τη συχνότητα και την ένταση του. Δηλαδή να εκτιμήσουμε το “πρόβλημα”. Και τότε να δούμε εάν και πώς η Πανεπιστημιακή κοινότητα μπορεί να το λύσει.”

Θα μπορούσα να απαντήσω όπως παραπάνω. Αν αυτό το συμπέρασμα βγάζετε από την παρέμβαση μου δύσκολα θα κάνουμε σοβαρό διάλογο. Θα σας δώσω όμως στοιχεία. Δεν ξέρω που ήσασταν δέκα χρόνια πριν. Εγώ ήμουν εδώ. Όπως εδώ έλαβαν χώρα και όλα τα παρακάτω (ενδεικτικά μόνο αναφέρω):

Ιδιότυπο καθεστώς κατάληψης του κτιρίου του Τμήματος - Ανοικτή επιστολή (εδώ)
151 Καθηγητές του Πανεπιστημίου Πατρών Καταδικάζουν τις Καταλήψεις (εδώ)
Ο βιασμός της Πανεπιστημιακής ζωής και ... το αλάθητο του νόμου (εδώ)
«Μαζέψτε τα και φύγετε!» - Το βραχύβιο φιάσκο των Συμβουλίων Ιδρύματος στα ΑΕΙ (εδώ)

“6) Τα Πανεπιστήμια δεν είναι επιχειρήσεις (ακόμη), όπως, επίτηδες, αναφέρετε. Αν ήταν θα συζητούσαμε σε άλλη βάση (αλλά τότε, όπως και οι τράπεζες, θα πλήρωναν για τη φύλαξή τους και όχι για την αστυνόμευση τους).” Σ.Ν.

Συνεχίζεται να διαστρεβλώνετε την παρέμβαση μου. Σχολιάζω την αναφορά μου στον όρο επιχείρηση μόνο και μόνο για να καυτηριάσω το γεγονός ότι μερικά χρόνια πριν και από μόνη η αναφορά του όρου σε αυτό τον χώρο προκαλούσε αλλεργία σε πολλούς από εμάς. ϊσως και σήμερα αν και κάτι τέτοιο πλέον όλο και λιγότερο δημοσιοποιείται.

---------------------------------------------------------------------

Παραθέτω τα μηνύματα που προκάλεσαν αυτή την παρέμβαση.

Με αφορμή το παρακάτω σχόλιο συναδέλφου στο ΒΗΜΑ του Πανεπιστημίου 

“260 καθηγητές και  καθηγήτριες πανεπιστημίων, ερευνητές και ερευνήτριες από την Ευρώπη και  την Αμερική στηρίζουν την Πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών «Όχι Αστυνομία  στα Πανεπιστήμια». Μετά τη χθεσινή στήριξη των πανεπιστημιακών της  Οξφόρδης, ο  μύθος των επίσημων ΜΜΕ και της κυβέρνησης ότι όλα αυτά συμβαίνουν και  στα ξένα πανεπιστήμια έχει πλέον καταρρεύσει με πάταγο.

https://www.facebook.com/OxiAstynomiaStaPanepistimia/ “ Π.Κ. Σύμβουλος Γαβρόγλου. (δεν έχω την άδεια να δημοσιοποιήσω τα ονόματα των συναδέλφων. Αν θέλουν μπορούν να παραθέσουν τις απόψεις τους και την ταυτότητα τους με σχόλια στον χώρο αυτό)

κοινοποίησα στο ΒΗΜΑ του Πανεπιστημίου την παρακάτω απάντηση μου

"Πριν από χρόνια οι Τράπεζες δεν είχαν αστυνομικούς.

Όταν άρχισαν οι επιθέσεις και οι ληστείες στα υποκαταστήματα κανείς δεν χρησιμοποίησε ως επιχείρημα ενάντια στην φύλαξη τους  (και φυσικά δεν αντέδρασε σε αυτό) το γεγονός ότι σε μία χώρα που δεν έχει ληστείες σε Τράπεζες δεν υπάρχει φύλαξη τους από την αστυνομία.

Δεν θέλω αστυνομικό έξω από το σπίτι μου ή το μαγαζί μου!

Αλλά, αν κάθε λίγο δέχομαι βίαιες επιθέσεις στον χώρο του σπιτιού μου  ή της επιχείρησης μου (ίσως κακώς το αναφέρω αυτό) φοβάμαι πολύ πως δυστυχώς θα παρακαλέσω (και ίσως απαιτήσω,  γιατί είναι ευθύνη της Πολιτείας) να έχω τον αστυνομικό.

Φοβάμαι πως με πάταγο έχει καταρρεύσει εδώ και καιρό ο μύθος ότι η Πανεπιστημιακή κοινότητας μπορεί να λύσει το πρόβλημα.” 

η οποία προκάλεσε 2 δημόσιες απαντήσεις συναδέλφων,  καθηγητών του Πανεπιστημίου, τις οποίες παραθέτω:  

Απάντηση Γ.Ν.
“Πολύ φοβάμαι ότι το επιχείρημα του συναδέλφου κ. Θραμπουλίδη αυτοαναιρείται.
Στην Ελλάδα, παρά τις ληστείες, εξακολουθούν να μην υπάρχουν αστυνομικοί έξω από τις Τράπεζες.
Οι ίδιες οι Τράπεζες έχουν λάβει μέτρα ασφάλειας (ειδικές πόρτες, κάμερες κλπ) ή έχουν προσλάβει υπηρεσίες φύλαξης.
Εγώ λοιπόν, όπως και η πλειοψηφία των συναδέλφων της Συγκλήτου, εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι η πανεπιστημιακή αστυνομία όχι μόνο είναι αχρείαστη, αλλά μπορεί και να οξύνει το πρόβλημα.
Επιπλέον, πιστεύουμε ότι το Πανεπιστήμιο μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του και αποτελεσματικά το θέμα της φύλαξής του, αρκεί να υπάρχει η σχετική βούληση από όλους μας.” Γ.Ν. Υποψήφιος Βουλευτής

 

Απάντηση Σ.Γ.

“Κύριε Θραμπουλίδη,

Πόσα (αθώα;) λάθη μπορούν να υπάρξουν σε μια τοποθέτηση;

1) Στις τράπεζες (που είναι επιχειρήσεις) δεν υπάρχουν αστυνομικοί. Υπάρχει φύλαξη, από security. Οι αστυνομικοί επεμβαίνουν μετά από τη ληστεία.

2) Και στα Πανεπιστήμια υπάρχει φύλαξη, και μάλιστα στο Πανεπιστήμιο Πατρών οι περισσότεροι αναγνωρίζουμε πως, παρά το λιγοστό προσωπικό, είναι αποτελεσματική, στο μέτρο του δυνατού.

3) Αν δεχτείτε βίαιη επίθεση στο χώρο του Πανεπιστημίου και με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο έχει δικαίωμα να επέμβει η αστυνομία. Αυτό που ζητάτε εσείς, αν το καταλαβαίνω σωστά, είναι προληπτική επέμβαση της αστυνομίας. Καταλαβαίνετε, φαντάζομαι, που μπορεί να οδηγήσει αυτή η λογική;

4) Λέτε ότι “κάθε λίγο” δέχεστε “βίαιες επιθέσεις. Πόσο είναι αυτό το “κάθε λίγο”; Προσωπικά δεν έχω δεχθεί ποτέ. Οπότε ποιος είναι ο μέσος όρος μας; Ωστόσο, το θέμα ενίοτε είναι υπαρκτό. Ας δούμε λοιπόν κάποτε με στοιχεία (και όχι με αφορισμούς), τη συχνότητα και την ένταση του. Δηλαδή να εκτιμήσουμε το “πρόβλημα”. Και τότε να δούμε εάν και πώς η Πανεπιστημιακή κοινότητα μπορεί να το λύσει.

5) Με τη δική σας λογική, παρόλο που η παρουσία της αστυνομίας στην Ελλάδα είναι εκτεταμένη (δείτε τους συγκριτικούς δείκτες αναλογίας αστυνομικών ανά κάτοικο στην Ευρωπαϊκή Ένωση), το γεγονός ότι η “εγκληματικότητα” αυξάνεται, δηλώνει (με πάταγο;) ότι η ελληνική αστυνομία δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της εγκληματικότητας; Άρα τι απομένει;

6) Τα Πανεπιστήμια δεν είναι επιχειρήσεις (ακόμη), όπως, επίτηδες, αναφέρετε. Αν ήταν θα συζητούσαμε σε άλλη βάση (αλλά τότε, όπως και οι τράπεζες, θα πλήρωναν για τη φύλαξή τους και όχι για την αστυνόμευση τους).

7) Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποτελεί πάντοτε “ειδική περίπτωση”. Δεν υπάρχει εγκατεστημένη αστυνομία σε κανένα Πανεπιστήμιο, σε οποιαδήποτε χώρα (εκτός και εάν εσείς γνωρίζετε συγκεκριμένα παραδείγματα που μου διαφεύγουν).” Σ.Γ.