Ο "ιστορικός" ρόλος των Πρυτάνεων

Δεν μπορώ να αποφύγω να σχολιάσω τον “ιστορικό ρόλο που διαδραματίζουν οι Πρυτάνεις στην παρούσα συγκυρία” Θεοδόσης Πελεγρίνης (εδώ). Παραθέτω μερικά κείμενα όπου καταγράφεται ο “ιστορικός” αυτός ρόλος τους.

1. δεν τίθεται ζήτηµα άρσης του πανεπιστηµιακού ασύλου!  εδώ          pdf μορφή

2. “τα πανεπιστήμια θέλουν να αποφασίζουν εκείνα πώς θα γίνεται π.χ. η αναπλήρωση μαθημάτων που χάνονται λόγω αποχής ή κατάληψης” Αλήθεια με τα τόσα προβλήματα που έχει το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο αυτό που απασχολεί τους Πρυτάνεις είναι να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα επανεκλογής τους (αντιγράφω από το σχετικό …  εδώ      pdf μορφή

3. Το παρόν και το μέλλον του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου … και οι ευθύνες των Πανεπιστημιακών  εδώ

4. Περί εφαρμογής των Νόμων.
«Κάποια κόμματα μας καλούν να μην εφαρμόσουμε τον νόμο.

Μύθοι και Πραγματικότητα - Μια ανασκόπιση

Πανεπιστημιακά Συγγράμματα! Μια ξεχασμένη ιστορία. Μια ξεχασμένη αντιμετώπιση από την «Πανεπιστημιακή κοινότητα» όπως τουλάχιστο αυτή εκφράστηκε προς τα έξω από Πρυτανικές Αρχές, Σύνοδο Πρυτάνεων και Συγκλήτους. Οι αντιδράσεις, θα μπορούσα να πω, ανάλογες με αυτές για το προσχέδιο Νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση (εδώ).

Όταν 3 Μαρτίου 2009 έγγραφα το κείμενο με τίτλο (Συγγράμματα: Μύθοι και Πραγματικότητα) δεν μπορούσα να φανταστώ το πόσο μεγάλο ήταν το «φαγοπότι» πίσω από τα συγγράμματα.  Ο Γιάννος Μητσός μας δίνει την εικόνα στο σχετικό άρθρο στο ΒΗΜΑ (Το «μεγάλο φαγοπότι» με τα πανεπιστημιακά συγγράμματα  εδώ).

 «Εφέτος για πρώτη φορά το νέο σύστημα διανομής «έβγαλε τα λεφτά του», όπως λέει χαριτολογώντας προς «Το Βήμα» ο κ. Γιάννος Μητσός, σύμβουλος της υπουργού Παιδείας κυρίας Αννας Διαμαντοπούλου σε θέματα ανώτατης εκπαίδευσης. Ο ηλεκτρονικός «Εύδοξος», η Υπηρεσία Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Συγγραμμάτων, έδειξε για πρώτη φορά ότι οι ενεργοί φοιτητές όλων των πανεπιστημίων της χώρας δεν ξεπερνούν τα 250.000 άτομα, παρ΄ ότι τα προηγούμενα χρόνια μοιράζονταν συγγράμματα σε 500.000 και αντίστοιχα υπολογίζονταν οι χρηματοδοτήσεις των πανεπιστημίων.»

Χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από σχετική απόφαση Συγκλήτου της 21ης Φεβρουαρίου 2008

 «Θεωρεί μη εφαρμόσιμες τις διατάξεις του Νόμου και τις ρυθμίσεις του Προεδρικού Διατάγματος, δεδομένων των γραφειοκρατικών ρυθμίσεων που δεν διατηρούν επαφή με πραγματική εκπαιδευτική ζωή των ΑΕΙ, των ασφυκτικών χρονικών περιθωρίων και καταγεγραμμένων αντικειμενικών δυσκολιών και αδυναμιών υλοποίησης των προβλεπόμενων σχετικών διαδικασιών.» εδώ

Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΙ - Μύθοι και Πραγματικότητα - Σχόλιο

στο άρθρο του Κωνσταντίνου Τσουκαλά

Θα αναρωτηθώ αν ο συνάδελφος Κωνσταντίνος Τσουκαλάς έχει γνώση της κατάστασης που βιώνουμε σήμερα στο Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο ή έχει μείνει  μερικές δεκαετίες πίσω όπως και οι αναφορές που χρησιμοποιεί όπως τις καταγράφει στο παρακάτω απόσπασμα από το άρθρο του

“Και όπως έγραφε ο Αριστόβουλος Μάνεσης, «πλήρης αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να νοηθεί στοιχειωδώς παρά με την ανάδειξη των οργάνων που διοικούν τα ΑΕΙ μόνον από όσους τα απαρτίζουν. Και ολοκληρώνεται με τη συμμετοχή όλων των παραγόντων της πανεπιστημιακής κοινότητας στην άμεση άσκηση της διοίκησης, δηλαδή στη λήψη αποφάσεων» («Η συνταγματική προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας», Ο Πολίτης, Νο 6, Νοέμβριος 1976). Ολων αυτών των κεκτημένων αρχών επιχειρείται σήμερα η βίαιη κατάλυση. Αλλά, όπως έγραφε ο Δημήτρης Τσάτσος, «στην παιδεία η βία δεν ονομάζεται βία. Γι΄ αυτό η άσκησή της είναι ανώδυνη για εκείνους που την ασκούν. Ονομάζεται “προγραμματισμός”, “ανανέωση”, “εκσυγχρονισμός”, “αντικειμενική διδασκαλία” και, κυρίως, “ορθή και άρχουσα θεωρία”». ( Η Αυγή, 1η Ιανουαρίου 1977).”

Παραθέτω παρακάτω χωρίς σχόλια, δεν χρειάζονται για όσους βιώνουν το σημερινό Δημόσιο Πανεπιστήμιο, αποσπάσματα από το σχετικό άρθρο και

Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΙ - Μύθοι και Πραγματικότητα. Σχόλιο

στο κείμενο του Παναγιώτη Ήφαιστου.
Είναι η 2^η φορά που θα διαφωνήσω με τον συνάδελφο Παναγιώτη Ήφαιστο. Και αυτή όπως και η πρώτη
(Ανάγκη διαβούλευσης και υποβολής δικών μας προτάσεων - Ναι μεν ... αλλά     link  pdf)
είναι πάνω στο καυτό θέμα της αναβάθμισης του Δημόσιου Πανεπιστημίου.

Πριν από λίγες μέρες σχολιάζοντας τις θέσεις των Πρυτανικών Αρχών και των θεσμικών μας οργάνων, τις οποίες ο συνάδελφος θεωρεί ότι βρίσκονται προς  τη σωστή κατεύθυνση κατέγραφα 8 μύθους που  αναδεικνύουν τις παθογένειες του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου και την επιτακτική για την χώρα ανάγκη αναδιοργάνωσης του. Μεταξύ αυτών: Ο Μύθος του διαλόγου μέσα από τον οποίο προκύπτουν για πολλά χρόνια τώρα οι όποιες αποφάσεις θεσμικών οργάνων. Ο Μύθος της ανεξάρτητης φωνής

Η αναγκαία μεταρρύθμιση και τα λάθη της κυβέρνησης, Σχόλιο στο

άρθρο της Μαρίας Ρεπούση στο Βήμα.

Δεν θα διαφωνήσω πως «παρέες πανεπιστημιακών συζητούσαν ανοικτά την αναγκαιότητα σοβαρών θεσμικών μεταρρυθμίσεων με στόχο να αντιμετωπιστούν οι παθογένειες των ελληνικών πανεπιστημίων,» η ευθύνη των Πανεπιστημιακών όμως δεν σταματά εκεί. Η ερώτηση είναι τι έκαναν τόσα χρόνια όλοι αυτοί οι Πανεπιστημιακοί για να αποτρέψουν ενέργειες και πράξεις σαν και αυτές που περιγράφει μέσα από ένα αριθμό Μύθων το κείμενο «Προσχέδιο νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση - Μύθοι και Πραγματικότητα» εδώ.

Δεν θα διαφωνήσω ότι Πανεπιστημιακοί «μίλησαν δημόσια για τις ανεξέλεγκτες ομάδες εξουσίας μέσα στα ιδρύματα, για την ευνοιοκρατία, για τη συναλλαγή.» Η ερώτηση όμως είναι τι έκαναν αυτοί οι Πανεπιστημιακοί για να αποτρέψουν αυτού του είδους τα φαινόμενα.

Εκτός από προτάσεις ομάδων υπάρχουν και δοκιμασμένες και αποτελεσματικές πρακτικές σε Ευρωπαϊκά και Αμερικανικά Πανεπιστήμια. Και το συμβούλιο διοίκησης είναι μια δοκιμασμένη και αποτελεσματική πρακτική. Και φυσικά δεν μπορώ να δω πως αυτό θα

Προσχέδιο νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση - Μύθοι και Πραγματικότητα

Το κείμενο αυτό συντάχθηκε με βάση την τοποθέτηση του συγγραφέα στα πλαίσια της ανοιχτής συζήτησης για το προσχέδιο του νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση η οποία διεξήχθη, μετά από πρόσκληση των Πρυτανικών αρχών, την Τετάρτη 13/7, στις 11.30 π.μ., στο Aμφιθέατρο ΑΑ (Κτήριο Α, Διοίκηση).

Η διαπίστωση πως το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί με το σημερινό του πλαίσιο είναι πλέον ευρέως αποδεκτή. Έχουμε όλα αυτά τα χρόνια περίτρανα αποδείξει ότι όχι μόνο είμαστε ανίκανοι να βελτιώσουμε ένα πλαίσιο λειτουργίας που ορίζεται από τους νόμους της Πολιτείας αλλά αντίθετα λειτουργούμε με βάση το κακώς εννοούμενο προσωπικό συμφέρον προς την κατεύθυνση της αποδιοργάνωσης του. Και σε αυτό έχουμε μοναδική πρωτιά σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι μια πρόκληση για την Πανεπιστημιακή κοινότητα σήμερα να αποδείξει ότι μπορούμε, παρά την μέχρι σήμερα πορεία μας, να δράσουμε αποτελεσματικά και προς όφελος της κοινωνίας. Οφείλουμε να συμμετέχουμε στη διαδικασία του διαλόγου επί του προσχεδίου Νόμου, να αναδείξουμε τις αδυναμίες του προσχεδίου και να προτείνουμε βελτιώσεις.

1. Τα γεγονότα

Καταγράφονται κατ’ αρχήν τα σημαντικά γεγονότα στα οποία το κείμενο αυτό αναφέρεται.

Δευτέρα 4/7, αργά το βράδυ: δίνεται στην δημοσιότητα το προσχέδιο νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση (110 σελίδες) εδώ

Τρίτη 5/7, στις 11:40: κοινοποιείται στην Πανεπιστημιακή κοινότητα η θέση της Πρυτανικής Αρχής εδώ. Η θέση δημοσιοποιείται στον τοπικό τύπο. εδώ

Τετάρτη 6/7: δίνεται συνέντευξη τύπου των Πρυτανικών αρχών εδώ

Πέμπτη 7/7: συνεδριάζει η Σύγκλητος η οποία υιοθετεί στο σύνολό τους τις απόψεις των Πρυτανικών Αρχών.

Τετάρτη 13/7: διεξάγεται η πρώτη συζήτηση στην Πανεπιστημιακή κοινότητα για το προσχέδιο Νόμου. εδώ

2. Επί της διαδικασίας - Μπορεί να γίνει σήμερα διάλογος;

Παρατηρώντας τη διαδικασία που ακολούθησαν οι Πρυτανικές Αρχές στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι εμφανές ότι δεν δόθηκε κανένα περιθώριο για γόνιμο διάλογο και ελεύθερη έκφραση των μελών της Πανεπιστημιακής κοινότητας (ΠΚ).

Πρώτα από όλα η Πρυτανική Αρχή κοινοποίησε στην Πανεπιστημιακή κοινότητα μια θέση επί ενός προσχεδίου Νόμου της Ελληνικής Πολιτείας, πριν της κοινοποιηθεί το προσχέδιο. Το προσχέδιο, κοινοποιήθηκε

Δεν χρειάζεται να δω τους πίνακες για να συμπεράνω ότι δεν μπορεί ...

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ: Ρίξτε απλά μια ματιά στους πίνακες...

Δεν χρειάζεται να δω τους πίνακες για να συμπεράνω ότι δεν μπορεί να γίνει δουλεία στο Πανεπιστήμιο όταν κάθε ομάδα έχει το δικαίωμα να καταλαμβάνει τα κτίρια, να επιβάλει δια τις βίας τις απόψεις της, και τελικά η εκπαιδευτική διαδικασία να εκφυλίζεται σε εξεταστική.
Δεν χρειάζεται να δω τους πίνακες για να καταλάβω ότι δεν μπορούν να πληρώνουν φόρους πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι, να καταλάβω ότι δεν γίνεται οι νόμοι να εφαρμόζονται σε αυτή την χώρα μόνο για τους κοινούς θνητούς, ....
Δεν χρειάζεται να δω τους πίνακες για να καταλάβω ότι έχουμε ένα αντιπαραγωγικό Δημόσιο, και ένα φαύλο συνδικαλισμό που παρασιτεί στις πλάτες των εργαζομένων.
Δεν χρειάζεται να δω τους πίνακες για να καταλάβω ότι δεν μπορούμε να έχουμε οργανισμούς και υπαλλήλους χωρίς αντικείμενο
Δεν χρειάζεται να δω τους πίνακες για να καταλάβω ότι έχουμε ένα φαύλο πολιτικό σύστημα που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να διατηρήσει τα προνόμια του.

Δεν χρειάζεται να δω τους πίνακες για να καταλάβω ότι δεν έχει μέλλον ένα κράτος όταν ο γιατρός για να κάνει την δουλειά του πρέπει να πάρει το φακελάκι του, όταν ο καθηγητής δουλεύει 10 ώρες την βδομάδα, όταν κάποιοι παίρνουν σύνταξη στα 50, όταν πρέπει να πληρώσω για να πάρω ότι θα έπρεπε να μου δίνει η δωρεάν παιδεία, όταν … όταν ….

Αλήθεια, θέλουμε ακόμη στοιχεία για να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να καταναλώνεις περισσότερα από ότι παράγεις;

Θέλουμε ακόμη στοιχεία για να καταλάβουμε ότι δεν δικαιούμαστε να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε και να χρεώνουμε τα παιδιά μας;

Κλεάνθης Θραμπουλίδης
facebook

Η "παράλογη απαίτηση της Μπολόνια", N. Χριστοδουλάκης

Στα πλαίσια της συζήτησης επί του Προσχέδιου Νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση, και καθώς η μη εφαρμογή του συστήματος της Μπολόνια δημιουργεί διάφορα προβλήματα στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, θα παρακαλούσα τον κ. Χρηστοδουλάκη να μας εξηγήσει πως η τόσο "παράλογη απαίτηση της Μπολόνια" (δες σχετικό άρθρο στα Νέα) έχει υιοθετηθεί από όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες συμπεριλαμβανομένων και των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και της Ρωσίας. Θεωρώ επιπλέον τελείως ατεκμηρίωτο το επιχείρημα που χρησιμοποιεί o συνάδελφος πως η υιοθέτηση του συστήματος της Μπολόνια “θα βλάψει τις σοβαρές και δύσκολες σπουδές που εξακολουθούν να επιβιώνουν σε αρκετά ελληνικά πανεπιστήμια σε πείσμα του γενικευμένου ρεύματος «διευκόλυνσης των παιδιών».”

Παραθέτω παρακάτω την άποψη επί του θέματος του Ιωσήφ Σηφάκη (βραβείο Turing Πληροφορικής) όπως δόθηκε το 2009 στο συνεδριακό κέντρο του Πανεπιστημίου της Πάτρας, μετά την τελετή αναγόρευσης του σε Επίτιμο καθηγητή του Τμήματος ΗΜ&ΤΥ.

Θραμπουλίδης: «Θα μου επιτραπεί και μια δεύτερη ερώτηση που δεν έχει σχέση με το αντικείμενο της παρουσίασης σας αλλά είναι πολύ επίκαιρη καθώς σχετίζεται άμεσα με τις ταραχές που λαμβάνουν χώρα τα τελευταία χρόνια στο Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Τα προβλήματα στην λειτουργία του Ελληνικού Πανεπιστημίου υποθέτω πως σας είναι γνωστά. Ένας από τους λόγους των προβλημάτων αυτών είναι η αντίδραση του φοιτητικού, θα έλεγα, κινήματος στην συμφωνία της Μπολόνια. Έχω την αίσθηση το σύστημα αυτό έχει γίνει αποδεκτό από το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών. Μπορείτε να μας πείτε με δύο λόγια την εμπειρία σας από το Γαλλικό σύστημα και το πώς έχει αυτό προσαρμοσθεί, αν έχει προσαρμοσθεί, με την συμφωνία της Μπολόνια και αν αυτό επέδρασε θετικά ή αρνητικά.»

Δρ. Σηφάκης: «Στην Γαλλία είχαμε κάτι διαφορετικό και τελικά αποφασίσαμε να το προσαρμόσουμε στα Ευρωπαϊκά δεδομένα χωρίς κανένα πρόβλημα. Ίσως, στην Ελλάδα οι φοιτητές πιστεύουν ότι όσα περισσότερα χρόνια κάνουν τόση περισσότερη αξία δίνει αυτό στο δίπλωμα τους. Αυτό ίσως να ισχύει αν πάτε στο Δημόσιο. Αλλά γενικά σήμερα αυτό που μετράει περισσότερο είναι το τι γνώσεις έχουν, τι ξέρουν να κάνουν οι διπλωματούχοι και λιγότερο τα πόσα χρόνια απαιτούνται για το δίπλωμα.»

H συμφωνία της Μπολόνια και η αντικειμενική πληροφόρηση εδώ

Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο μέσα από νέο Σύνταγμα

“Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο (νομικό, οικονομικό, εκτελεστικό, κλπ) μέσα από νέο Σύνταγμα, μία νέα αρχή, καλά σχεδιασμένη και βασισμένη σε βαθιά επιστημονική ανάλυση συνταγμάτων που "δουλεύουν" για τους πολίτες τους. Μόνο όταν η μεταλλαγή αυτή βρεθεί στο προσκήνιο και γίνει το αντικείμενο της αγανάκτισης θα βρεθεί ουσιαστική και οριστική λύση.” Πλήρες κείμενο

“Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Ζάβρα για τη ρηξικέλευθη πρότασή του. Καιρό είχαμε να ακούσουμε μια τέτοια προσέγγιση επί της ουσίας. Στο σημείο αυτό θα ήθελα απλώς να επισημάνω ότι ήδη από το 1827 ο Κοραής είχε προτείνει να υιοθετήσουμε το Αμερικανικό πρότυπο συντάγματος, που προβλέπει σαφώς τα "checks and balances", ενώ διασφαλίζει τόσο τη διάκριση των εξουσιών όσο και το δημοκρατικό χαρακτήρα της δικαστικής εξουσίας.” Γ. Στάικος

κείμενα μιας πολιτικής εκστρατείας (Φεντεραλιστικά Κείμενα)
“(…)Στην προσπάθεια αυτή αποτέλεσαν κείμενα πολιτικής σκέψης, τα οποία θεωρούνται ότι συνεισφέρουν στην ανάλυση της φύσης των δημοκρατικών κοινωνιών, της διασφάλισης της ελευθερίας και της προστασίας και ανάδειξης του ατόμου μέσα σε αυτές. Κατέληξαν τέλος να αποτελούν αυθεντικές πηγές ερμηνείας του Αμερικανικού Συντάγματος καθότι εκφράζουν τη συντακτική βούληση εκείνων που το σχεδίασαν και συνέταξαν τα άρθρα του.” Πλήρες κείμενο και Φεντεραλιστικό Κείμενο Νο 10 στα Ελληνικά.

Σχετικές παρεμβάσεις

Αντιμετώπιση της ελληνικής λαίλαπας και ... η πρόταση για μια ριζική πολιτική μεταρρύθμιση εδώ pdf

Αντιμετώπιση της ελληνικής λαίλαπας και ... η διασφάλιση του μισθού μας ...με όποιο κόστος εδώ pdf