ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΕΠ και οι
ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ πίστες του ΧΕΛΜΟΥ
Αγαπητέ Σταύρο,
Λυπάμαι που θα στενοχωρήσω με αυτά που θα πω στη συνέχεια τους
συναδέλφους εκείνους που είναι λάτρεις του Χελμού, λάτρεις της
ελευθερίας κίνησης, της ταχύτητας, του καθαρού αέρα στις πίστες του
Χελμού.
Ήταν σήμερα (28 Φλεβάρη) μια υπέροχη μέρα εκεί πάνω. Εκεί ψηλά στον
καθαρό αέρα. Και ήταν υπέροχη γιατί ξεπέρασα τις αναστολές μου που με
κρατούσαν δέσμιο τόσα χρόνια με τα παλιά μου σκι, με τα σκι που δεν με
άφηναν να γλιστρήσω ελευθέρα στις νέες πίστες, τις νέες Ευρωπαϊκές
πίστες του Χελμού.
Ίσως είναι σύμπτωση αλλά αγόρασα τα σκι μου το 1982. Είναι τύπου Slalom
773 (δέστρες) και Dynastar 1268 (πέδιλα). Με αυτά έμαθα να κάνω τις
πρώτες μου καταβάσεις, με αυτά ήμουν τα επόμενα χρόνια ανάμεσα στους πιο
γρήγορους σκιέρ στις πίστες του Χελμού.
Τα χρόνια περνούσαν και έβλεπα πως κάθε χρόνο όλο και πιο αργά πήγαινα
στις πίστες, όλο και περισσότερες πλάτες έβλεπα και όλο και από πιο
μακριά. Είδα να μένω έξω από τις λίστες των καλών, γρήγορων σκιέρ. Είδα
να με ξεπερνάνε και αυτοί ακόμη οι νέοι σκιέρ που μπήκαν στο παιχνίδι
μόλις προχθές.
Δεν άκουγα τον γιό μου που μου έλεγε «Ρε πατέρα πέταξε επιτέλους αυτά τα
ξεπερασμένα σκι του 80. Δοκίμασε κάτι άλλο και θα δεις πως δεν φταίει η
ηλικία σου».
Μέχρι χθες μανιωδώς υπερασπιζόμουν τα παλιά μου σκι, με αυτά έμαθα, με
αυτά ήμουν στις λίστες των καλύτερων, με αυτά ένιωθα εξοικειωμένος. Δεν
μπορούσα με τίποτε να δεχθώ πως αυτά είναι η αιτία της μιζέριας, της
κακοδαιμονίας που ζούσα εκεί ψηλά τα τελευταία χρόνια.
Σήμερα τόλμησα να κάνω την αλλαγή, να κάνω την δοκιμή, να βάλω κάτω από
τα πόδια μου τα σύγχρονα «σημερινά» σκι. Βρήκα τον παλιό καλό εαυτό μου,
γλίστρησα με ταχύτητα και χωρίς κινδύνους στις νέες Ευρωπαϊκές πίστες
(Στύγα 1 και 2) και Άρτεμης δεξιά. Άφησα την μιζέρια, την κακοδαιμονία
που με μάστιζε τα τελευταία χρόνια. Και σίγουρα δεν νοίκιασα τα καλύτερα
σκι, και σίγουρα θα τα αλλάξω μεθαύριο, σίγουρα θα βρω καλύτερα. Αλλά
πλέον δεν μου περνά από το μυαλό να βάλλω ξανά κάτω από τα πόδια μου,
αλλά ούτε και να δώσω σε φίλο τα S337-1268 του 1982 ski μου. Αποφάσισα ότι μόνο στα σκουπίδια μπορούν να πάνε.
Κάντε το αύριο, κάντε το, το σαββατοκύριακο μεθαύριο. Βρεθείτε εκεί ψηλά
στον καθαρό αέρα, γλιστρήστε χωρίς φόβο, χωρίς αναστολές, γευθείτε την
γοητεία της ταχύτητας, του υγιούς συναγωνισμού με τους άλλους σκιέρ. Μην
αργήσετε όμως γιατί τα χιόνια θα λιώσουν και μετά θα είναι πολύ αργά. Οι
ευρωπαϊκές πίστες του Χελμού θα κλείσουν.
Κλεάνθης Θραμπουλίδης
Πηγή: http://seg.ee.upatras.gr/thrambo/theseis/docs/01-03-2007.pdf
Αγαπητέ Σταύρο,
Λυπάμαι που θα στενοχωρήσω με αυτά που θα πω στη συνέχεια τους
συναδέλφους εκείνους που είναι λάτρεις του Χελμού, λάτρεις της
ελευθερίας κίνησης, της ταχύτητας, του καθαρού αέρα στις πίστες του
Χελμού.
Ήταν σήμερα (28 Φλεβάρη) μια υπέροχη μέρα εκεί πάνω. Εκεί ψηλά στον
καθαρό αέρα. Και ήταν υπέροχη γιατί ξεπέρασα τις αναστολές μου που με
κρατούσαν δέσμιο τόσα χρόνια με τα παλιά μου σκι, με τα σκι που δεν με
άφηναν να γλιστρήσω ελευθέρα στις νέες πίστες, τις νέες Ευρωπαϊκές
πίστες του Χελμού.
Ίσως είναι σύμπτωση αλλά αγόρασα τα σκι μου το 1982. Είναι τύπου Slalom
773 (δέστρες) και Dynastar 1268 (πέδιλα). Με αυτά έμαθα να κάνω τις
πρώτες μου καταβάσεις, με αυτά ήμουν τα επόμενα χρόνια ανάμεσα στους πιο
γρήγορους σκιέρ στις πίστες του Χελμού.
Τα χρόνια περνούσαν και έβλεπα πως κάθε χρόνο όλο και πιο αργά πήγαινα
στις πίστες, όλο και περισσότερες πλάτες έβλεπα και όλο και από πιο
μακριά. Είδα να μένω έξω από τις λίστες των καλών, γρήγορων σκιέρ. Είδα
να με ξεπερνάνε και αυτοί ακόμη οι νέοι σκιέρ που μπήκαν στο παιχνίδι
μόλις προχθές.
Δεν άκουγα τον γιό μου που μου έλεγε «Ρε πατέρα πέταξε επιτέλους αυτά τα
ξεπερασμένα σκι του 80. Δοκίμασε κάτι άλλο και θα δεις πως δεν φταίει η
ηλικία σου».
Μέχρι χθες μανιωδώς υπερασπιζόμουν τα παλιά μου σκι, με αυτά έμαθα, με
αυτά ήμουν στις λίστες των καλύτερων, με αυτά ένιωθα εξοικειωμένος. Δεν
μπορούσα με τίποτε να δεχθώ πως αυτά είναι η αιτία της μιζέριας, της
κακοδαιμονίας που ζούσα εκεί ψηλά τα τελευταία χρόνια.
Σήμερα τόλμησα να κάνω την αλλαγή, να κάνω την δοκιμή, να βάλω κάτω από
τα πόδια μου τα σύγχρονα «σημερινά» σκι. Βρήκα τον παλιό καλό εαυτό μου,
γλίστρησα με ταχύτητα και χωρίς κινδύνους στις νέες Ευρωπαϊκές πίστες
(Στύγα 1 και 2) και Άρτεμης δεξιά. Άφησα την μιζέρια, την κακοδαιμονία
που με μάστιζε τα τελευταία χρόνια. Και σίγουρα δεν νοίκιασα τα καλύτερα
σκι, και σίγουρα θα τα αλλάξω μεθαύριο, σίγουρα θα βρω καλύτερα. Αλλά
πλέον δεν μου περνά από το μυαλό να βάλλω ξανά κάτω από τα πόδια μου,
αλλά ούτε και να δώσω σε φίλο τα S337-1268 του 1982 ski μου. Αποφάσισα ότι μόνο στα σκουπίδια μπορούν να πάνε.
Κάντε το αύριο, κάντε το, το σαββατοκύριακο μεθαύριο. Βρεθείτε εκεί ψηλά
στον καθαρό αέρα, γλιστρήστε χωρίς φόβο, χωρίς αναστολές, γευθείτε την
γοητεία της ταχύτητας, του υγιούς συναγωνισμού με τους άλλους σκιέρ. Μην
αργήσετε όμως γιατί τα χιόνια θα λιώσουν και μετά θα είναι πολύ αργά. Οι
ευρωπαϊκές πίστες του Χελμού θα κλείσουν.
Κλεάνθης Θραμπουλίδης
Πηγή: http://seg.ee.upatras.gr/thrambo/theseis/docs/01-03-2007.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου