Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία και ... η λογική Αριστοτέλη


ΠΡΟΣ
Διοικητικό Συμβούλιο
Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας

Αγαπητοί Συνάδελφοι από την Τριτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση (εδώ).


Με ενδιαφέρον διάβασα την θέση σας για τον Νόμο 4009/2011 (εδώ -οι επισημάνσεις στο κείμενο δικές μου) και προσπαθώ να καταλάβω ποιο είναι το μήνυμα που την στιγμή αυτή προσπαθείτε να περάσετε και σε ποιούς;
Είναι προφανές πως κάθε Διοικητικό συμβούλιο κάθε οργανισμού θα μπορούσε να γράψει σφοδρή κριτική για κάθε νόμο και φυσικά και για τον Νόμο που ορίζει το υπάρχον Φορολογικό σύστημα,
όπως και για κάθε φορολογικό σύστημα που ορίζεται από μια σειρά από Νόμους σε μια Πολιτεία. Μπορεί όμως αυτό να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για την μη εφαρμογή του Νόμου από τους εκάστοτε φοροφυγάδες; Και ποιά είναι η θέση του Αριστοτέλη τον οποίο επικαλείσθε στο θέμα της εφαρμογής του Νόμου; Γιατί αποφεύγεται να πάρετε ξεκάθαρη θέση πάνω στο θέμα της εφαρμογής του Νόμου;
Με προβλημάτισε πολύ η ευαισθησία σας για την ύπαρξη στοιχείων μη-δημοκρατικότητας και για τις πιθανολογούμενες συνέπειες που μπορεί να δημιουργήσει ο νέος Νόμος και αναζήτησα στο διαδίκτυο θέσεις σας ως Διοικητικού Συμβουλίου εναντίον όλων εκείνων των πρακτικών που ζούμε χρόνια τώρα στο Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο που παραβιάζουν κάθε στοιχείο Δημοκρατικότητας και δεν είναι πιθανολογούμενες συνέπειες αλλά καθημερινές πράξεις. Και αναφέρομαι στις Καταλήψεις, στην άσκηση κάθε μορφής βίας στον χώρο του Πανεπιστημίου, στην απαξίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, στην  μη εφαρμογή των Νόμων της Πολιτείας, στην μη αποτελεσματική αξιοποίηση της Δημόσια χρηματοδότησης και όλα αυτά που οδηγούν τους αποφοίτους μας να προσπαθούν να καταλάβουν μια θέση τους σε ιδρύματα του εξωτερικού, σε αυτά που αντίστοιχες με τον νόμο 4009 διατάξεις ισχύουν χρόνια τώρα. Αναζήτησα και την αντίδραση εκείνων των μελών του ΔΣ που τυχαίνει να ζούνε καθημερινά όλα τα παραπάνω στον χώρο του Πανεπιστημίου αλλά δεν βρήκα τίποτε. Και επειδή δεν μπορώ να δεχθώ ότι υπάρχει μειωμένη ευαισθησία σε πράξεις και γεγονότα, αλλά αυξημένη σε πιθανολογούμενες καταστάσεις, σας παρακαλώ να κοινοποιήσετε στο φόρουμ αυτό το σχετικό υλικό, ώστε να μη δίνεται η δυνατότητα σε κάποιο κακόπιστο να αμφισβητεί τις αγαθές σας προθέσεις και να ισχυρισθεί πως στόχος σας είναι η στήριξη όσων αρνούνται την εφαρμογή του Νόμου, καθώς στα Πολιτικά (1292a 32-37) ο Αριστοτέλης, την λογική του οποίου επικαλείσθε, γράφει «ὅπου γὰρ μὴ νόμοι ἄρχουσιν, οὐκ ἔστι πολιτεία.» εδώ

Κλεάνθης Θραμπουλίδης
Καθηγητής
Πανεπιστήμιο Πατρών

Κοινοποίηση
Καλογερόπουλο Γρηγόριο, Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Δημάκο Γεώργιο, Αναπληρωτή Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Φελλούρη Ανάργυρο, Αναπληρωτή Καθηγητή Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
Κρητικό Εμμανουήλ, Λέκτορα Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

  

Πηγή

5 σχόλια:

  1. "The sad thing is the use of mathematical language to prove a political position!

    GS
    Gregory Stephanopoulos
    W.H. Dow Professor of Biotechnology & Chemical Eng'g"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Τελευταία αμφισβητήθηκε ορθολογισμός των μελών της Μαθηματικής Εταιρείας να διατυπώνουν λογικά επιχειρήματα. Επειδή ο μονολεκτικός αφορισμός των θέσεων των άλλων τείνει πλέον να γίνει της μόδας, επί των επίμαχων ζητημάτων της οικονομικής κρίσης και του νόμου ΑΕΙ, παραθέτω την σημερινή ανάλυση του Βασίλη Βιλιάρδου. Προσφέρεται ως τροφή για σκέψη για το που μας οδηγούν οι δράστες που ψηφίζουν εν μέσω καλοκαιρινής ραστώνης και ή στο πόδι νόμους τους οποίους όπως οι ίδιοι ομολογούν συνήθως δεν διαβάζουν. Προσφέρεται επίσης για αντίκρουση κατά όσων εν μέσω κινδυνολογίας και πολιτικής τρομοκρατίας υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος παρά μόνο η αποδοχή εκβιασμών που υποθηκεύουν την εθνική ανεξαρτησία.



    Τώρα, ο μιμητικός πιθηκισμός ξένων προτύπων στον βιαστικά γραμμένο και ψηφισμένο νόμο των ΑΕΙ –ΑΕΙ τα οποία όντως χρειάζονταν μεταρρύθμιση για να εμπεδωθεί η ακαδημαϊκή ανεξαρτησία κατά κομματικοπολιτικών παρεμβάσεων αλλά όχι το αντίστροφο όπως τελικά συνέβηκε– ελπίζουμε να μην διευκολύνει την σάρωση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης με το να την εγκλιματήσει και προσαρμόσει μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο εκποίησης των πάντων που προκαλεί ο «εφαρμοστικός νόμος». Εν τέλει έρχονται πολύ δύσκολοι καιροί και η τεκμηριωμένη παρέμβαση της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας αξίζει συγχαρητηρίων. Αν μη τι άλλο, τα τεκμηριωμένα επιχειρήματα καλό είναι να τα φυλάμε γιατί όταν «θα περάσει η μπόρα» θα πρέπει να έλθει η ώρα μιας αληθινής μεταρρύθμισης των ελληνικών ΑΕΙ. Το ίδιο όσον αφορά την οικονομική κρίση καθότι η μεταμφιεσμένη χρεοκοπία του τελευταίου μνημονίου θα κρατήσει λίγο, υποχρεώνοντάς μας να πάρουμε αποφάσεις επί τους ουσίας σε συνεργασία με όσους στην Ευρώπη –και είναι πολλοί– γνωρίζουν ότι ο γερμανικός ηγεμονισμός ποτέ δεν πέτυχε τους τελευταίους αιώνες και ότι είναι εξ αντικειμένου αδύνατο να επιτύχει.



    Όταν έλθει αυτή η στιγμή θα πρέπει να είναι ώριμες οι προϋποθέσεις αμφισβήτησης των επαχθών όρων που επιβλήθηκαν κατά της Ελλάδας. Για να ωριμάσουν όμως οι προϋποθέσεις απαιτείται να σπάσει ο φαύλος κύκλος της κινδυνολογίας και της εξεζητημένης λογοκρισίας στα Μέσα Μαζικής Εποικοινωνίας. Το διαδίκτυο προσφέρεται γι’ αυτό και οτιδήποτε προάγει την άμεση δημοκρατία και την απαλλαγμένη παρωπίδων τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία είναι προς την σωστή κατεύθυνση.
    Π. Ήφαιστος – P. Ifestos"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Αγαπητέ κύριε Παπασταυρίδη, αγαπητέ Σταύρο,

    Υποθέτω ότι για να αποστείλεις το κείμενο του «ήξης αφίξης ουκ εν τω πολέμω θνήξης» της ΕΜΕ, αυτό θα σε βρίσκει σύμφωνο.

    Λυπούμαι που μία επιστημονική εταιρεία μετατρέπεται σε συνδικαλιστικό όργανο που προσπαθεί να αιτιολογήσει την ανομία και να συνεχίσει την φαυλότητα στα πανεπιστήμια.

    Θα γνωρίζεις – ελπίζω – ότι ορισμένοι εκ των πρυτάνεων που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την «αντιδημοκρατικότητα» του νόμου (ενός νόμου δηλαδή που κατά 95% συγκεντρώνει τα ισχύοντα στα πανεπιστήμια όλης της Ευρώπης) δεν θα είχαν εκλεγεί πρυτάνεις με τον παρόντα νόμο 4009/2011, αφού τους προτίμησε η μειοψηφία των μελών ΔΕΠ, αλλά υπερίσχυσαν στους φοιτητές και στους υπαλλήλους. Θα γνωρίζεις – υποθέτω – ότι ορισμένοι πρυτάνεις δεν θα είχαν εκλεγεί (τότε που εξελέγησαν) καν λέκτορες με τον παρόντα νόμο, αφού (ως είθισται στην Β. Αμερική τουλάχιστον) θα έπρεπε πρώτα να έχουν σταδιοδρομία σε άλλο πανεπιστήμιο από αυτό που τους απένειμε το διδακτορικό και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να επιδιώξουν την επιστροφή τους.

    Ελπίζω, ως πανεπιστημιακός, να μην συμφωνείς με την φαυλότητα της διαιώνισης της φοιτητικής ιδιότητας, αφού αυτή η πράξη εκμαυλίζει τους νέους ανθρώπους, στερεί ανθρώπους από την παραγωγή και δημιουργεί μετριότητες. Τέλος, θα πρέπει να αναγνωρίσεις ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι Δήμος (με την αρχαιοελληνική έννοια), όπου συναθροιζόμαστε για να αποφασίσουμε για τους φόρους, τους πολέμους, τα έργα της πόλης μας κ.λπ. Στο πανεπιστήμιο υπάρχει δομή και ιεραρχία. Οι φοιτητές έρχονται για να μάθουν, να σπουδάσουν, οι καθηγητές έρχονται για να διδάξουν και να οργανώσουν την εκπαίδευση και την έρευνα, ενώ οι υπάλληλοι για να στελεχώσουν τη διοίκηση.

    Όλα τα άλλα είναι εκ του περισσού. Και περισσό πλέον δεν χωρεί. Ο χρόνος της ανοχής έχει λήξει για τη χώρα μας. Είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων για να σωθεί ο τόπος. Δύσκολο μεν, όταν πρυτάνεις και επιστημονικές ενώσεις αντιδρούν με τον τρόπο που γνωρίζουμε, αλλά όχι ακατόρθωτο. Βοήθησε λοιπόν και εσύ. Είμαι βέβαιος ότι μπορείς.

    Με εκτίμηση
    Ιωακείμ Γρυσπολάκης
    Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Αγαπητοί φίλοι

    Πόσο δίκιο έχει ο κ. Γρυσπολάκης στις διαπιστώσεις του για τα κακώς κείμενα των Ελληνικών ΑΕΙ!!!

    Δυστυχώς, παρά τις φωτεινές εξαιρέσεις στις «νησίδες» που υπάρχουν σε όλα τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, αυτά έχουν στο σύνολό τους μετατραπεί σε χώρους απροκάλυπτης παραβίασης των Νόμων της Ελληνικής Πολιτείας, προσέλκυσης και εξέλιξης της μετριότητας, αλλά και διαιώνισης των δύο , πλέον απίστευτων παραλογισμών (δημοκρατικών κατακτήσεων κατά τους φανατικότερους πολέμιους του νέου Νόμου) που ευθύνονται εν πολλοίς για την κατάντια της σημερινής ανώτατης εκπαίδευσης στην πλέον κρίσιμη μεταπολεμική περίοδο της χώρας μας : (α) Ατιμωρησία όχι μόνο για ανομίες αλλά και για ποινικά κολάσιμες πράξεις λόγω του «ασύλου» που οι «δημοκρατικά εκλεγμένες» Πρυτανικές αρχές , όλες χωρίς καμιά εξαίρεση, υπερασπίζονται ως «κόρη οφθαλμού», αγνοώντας κατάφωρες παραβιάσεις ατομικών δικαιωμάτων αλλά και πράξεις ωμής βίας που γίνονται ακόμα και εις βάρος τους. (β) Τη μεγάλη επιμήκυνση του μέσου χρόνου σπουδών και την επακόλουθη κατακόρυφη πτώση της ποιότητας των παρεχόμενων πτυχίων που συνεπάγεται η παρεχόμενη δυνατότητα της διατήρηση της φοιτητικής ιδιότητας με την «αυτόματη» εγγραφή στα διαδοχικά εξάμηνα χωρίς την ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ο φοιτητής να έχει προαχθεί έστω και σε ένα μάθημα!!!!!

    Και μόνο τους δύο αυτούς παραλογισμούς να εξαλείψει ο νέος νόμος, αξίζει την υποστήριξη όλων μας.

    Φιλικότατα
    Σταύρος Α. Αναγνωστόπουλος
    Καθηγητής Πολιτικών Μηχανικών"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. " Πάρα πολλές φορές έχω αισθανθεί ότι συνάδελφοι και εγώ υπηρετούμε σε άλλη χώρα.Αυτήν στην οποία επέστρεψα εγώ το 2004 - βρίσκοντας με ευχάριστη έκπληξη τα Ελληνικά ΑΕΙ σκαλιά ανώτερα αυτών που είχα αφήσει και με πρόνοιες να μη διαιωνίζονται φαινόμενα όπως πχ. η αυτόματη εγγραφή σε έτος πτυχίου - τη βλέπω βέβαια τώρα ρημαγμένη από πιστώσεις και με κομματικά στελέχη να διαγκωνίζονται να καταλάβουν θέσεις σε Συμβούλια κλπ. και αγωνιώ μήπως όντως σύντομα μεταβληθεί σε αυτήν που περιγράφουν τα δύο τελευταία μαιλ.

    Ε.Θανοπούλου, Αν.Καθηγήτρια"

    ΑπάντησηΔιαγραφή