"(...) έχω την ατυχία να ζω το «Μεγαλείο της κατάντιας» του Ελληνικού Εκπαιδευτικού συστήματος καθημερινά και σε όλες του τις βαθμίδες, έχω την ατυχία να το βλέπω αμήχανος να «σκοτώνει» πνευματικά τα παιδιά μας. Είμαι ένας από τους χιλιάδες Έλληνες γονιούς που δεν αντέχουν άλλο την σημερινή κατάσταση, που πιστεύουν ότι σίγουρα ένα καλύτερο σύστημα αρμόζει στα παιδιά μας. Ίσως όμως να είμαι ένας από τους πολύ λίγους που αγωνίζονται ακόμη και πιστεύουν ότι αν προσπαθήσουμε μπορούμε να το διορθώσουμε, και πρέπει να το κάνουμε γιατί είναι θέμα επιβίωσης, είναι το στοίχημα που πρέπει να βάλουμε σαν κοινωνία."
Αυτά έγγραφα σε επιστολή μου στο ΒΗΜΑ πριν 6 χρόνια (εδώ). Θα μου πείτε, Η ελπίδα παθαίνει τελευταία!
Αυτά έγγραφα σε επιστολή μου στο ΒΗΜΑ πριν 6 χρόνια (εδώ). Θα μου πείτε, Η ελπίδα παθαίνει τελευταία!
Σήμερα όμως, αργοπεθαίνει η χώρα ...
ΥΓ
...και η καταγραφή δεν έχει γίνει ακόμη.
ΥΓ
...και η καταγραφή δεν έχει γίνει ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου