O Στόχος μας; …. “Ὄμορφος κόσμος, ἠθικός, ἀγγελικὰ πλασμένος”

Tου Κλεάνθη Θραμπουλίδη*

Αναρτήθηκε στο Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ (TOVIMA), 15/11/2019 ως ανταπάντηση στην απάντηση συναδέλφου Καθηγήτριας  στην παρέμβαση μου με τίτλο «Είναι δουλειά μόνο του Πρύτανη ...». H απάντηση της συναδέλφου άμεσα υιοθετήθηκε από συνάδελφο Καθηγητή υποψήφιο Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ *

Αγαπητή Συνάδελφε,

Μπορείτε να βάζετε όποιον στόχο θέλετε. Και μάλιστα μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν θα με βρείτε απέναντι σας στην πραγμάτωση του συγκεκριμένου στόχου που περιγράψατε στο μήνυμα σας, αρκεί να χρησιμοποιείται ως μέσα για την επίτευξη του, τον λόγο και το πνεύμα και όχι τις μολότοφ, τις καταλήψεις και όλες εκείνες τις βίαιες πρακτικές που χρόνια τώρα ταλαιπωρούν το
Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Πρακτικές, τις οποίες υποθέτω πως ρητά καταδικάζετε, έστω και αν ακόμη δεν έχω υπόψη μου δημόσια παρέμβαση σας για το θέμα αυτό. Η οποία, υποθέτω συμφωνείτε, για λόγους στοιχειώδους συνέπειας θα πρέπει να υπάρχει.

Σας παρακαλώ όμως επιτρέψτε και σε εμάς να βάζουμε τους δικούς μας έστω πιο πεζούς στόχους, αυτούς που μας επιβάλει η πραγματικότητα στην οποία ζούμε.

Και όταν εσείς φτάσετε στην “Γη της Επαγγελίας σας”, απλά ενημερώστε μας και να είστε σίγουρη
ότι θα πάψουμε να αναζητούμε τις πιο αποδοτικές και στα πλαίσια της Νομιμότητας και της Δημοκρατίας πρακτικές διαχείρισης της αντιμετώπισης των φαινομένων βίας που ασκούν οργανωμένες ομάδες της μειοψηφίας χρησιμοποιώντας μέσα που κάθε άλλο παρά «εγγενώς υγειή εργαλεία  και δημιουργικά μέσα» μπορούν να χαρακτηριστούν και τα οποία χωρίς αμφιβολία δεν κινούνται προς την κατεύθυνση της «διασφάλισης της κοινωνικής ευμάρειας, ειρήνης,  δημιουργικότητας και ανάπτυξης».

Οσο για τον “h factor”, που ομολογώ δεν κατανοώ την συλλογιστική με την οποία το σχετίσατε με το μήνυμα μου, θεωρώ πως όπως και εσείς έχετε τη δυνατότητα να μετράτε την ποιότητα με μέτρο την απόσταση του κρινόμενου από την ιδεολογία σας, έτσι και κάποιος άλλος μπορεί να χρησιμοποιεί για την αποτίμηση της ποιότητας του κρινόμενου ένα χαρακτηριστικό, σαφώς πιο αντικειμενικό από το δικό σας, το οποίο αποτυπώνεται από το h-index.

* Η ακολουθία των δημόσιων παρεμβάσεων

From: Kleanthis Thramboulidis                 13-Nov-19, 11:54 AM

To: BHMA Πανεπιστημίου Πατρών

Subject: Είναι δουλειά μόνο του Πρύτανη ...

Διαβάζω σε έγκυρη ιστοσελίδα δήλωση Πρύτανη Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου: «Είναι δουλειά μόνο του Πρύτανη εάν θα μπει η Αστυνομία στο Πανεπιστήμιο»

Όταν καταστρέφεται ή χρησιμοποιείται προς ίδιον όφελος από οποιονδήποτε Δημόσια περιουσία δεν μπορώ να δω τα επιχειρήματα με βάση τα οποία κάποιος (ο Πρύτανης στην συγκεκριμένη περίπτωση) θα έχει το αποκλειστικό προνόμιο να τον/τους καλύπτει σε βάρος του Δημόσιου συμφέροντος.

Το ΒΗΜΑ του πανεπιστημίου είναι ο κατάλληλος χώρος για να εκτεθούν τα επιχειρήματα της Πανεπιστημιακής κοινότητας σε τέτοιου είδους θέματα.

[13Nov2019]

From: ***************                        13-Nov-19, 11:36 PM

To: BHMA Πανεπιστημίου Πατρών

Subject: Re: [TOVIMA] Είναι δουλειά μόνο του Πρύτανη ...

Ο στόχος δεν είναι η εύρεση του καλύτερου τρόπου διαχείρισης της καταστολής και η συζήτηση για το ποιός και με ποιό τρόπο θα την κάνει πιο άμεση και αποτελεσματική, αλλά το πώς μπορούμε να αξιοποίησουμε το λόγο και το πνεύμα ως τα μόνα εγγενώς υγειή εργαλεία  και δημιουργικά μέσα διασφάλισης της κοινωνικής ευμάρειας, ειρήνης,  δημιουργικότητας και ανάπτυξης.

Ευτυχώς όμως είναι πολλοί αυτοί των οποίων ο ρόλος τους ως Λειτουργού-Παιδαγωγού που θα καταργούσε την αναγκαιότητα ύπαρξης της αστυνομίας όχι μόνο στα Πανεπιστήμια αλλά και στην κοινωνία, δεν τους παράπεσε σε μια τρεχάλα διασφάλισης  τεράστιων "εγώ" ή στο τυφλό κυνήγι ενός απογυμνωμένου από ποιότητα  h factor...

****** ********

Καθηγήτρια

From: ***************                        14-Nov-19, 12:16 AM

To: BHMA Πανεπιστημίου Πατρών

Subject: Re: [TOVIMA] Re: [TOVIMA] Είναι δουλειά μόνο του Πρύτανη ...

Θα προσυπογράψω την τοποθέτηση της κ. Παπαδάκη και θα εκφράσω την έκπληξή μου για το πώς φτάσαμε στη θλιβερή θέση να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στα όργανα καταστολής προκειμένου να διασφαλίσουμε τη απρόσκοπτη λειτουργία του ελληνικού πανεπιστημίου. Μάλλον εμείς κάτι κάνουμε λάθος και χρειαζόμαστε την αστυνομία να μας φυλάει.

Ωστόσο, μεγαλύτερη έκπληξη μου προκαλεί το γεγονός ότι συνάδελφοι με αγώνες στο φοιτητικό κίνημα και την αριστερά δεν σοκάρονται από την εισβολή των ΜΑΤ σε πανεπιστημιακούς χώρους και επιχαίρουν μάλιστα με την επίδειξη του κρατικού αυταρχισμού που βιώνουμε τις τελευταίες βδομάδες.

Αυτή η στάση συνιστά εκχώρηση πολιτικών και ακαδημαϊκών δικαιωμάτων και παραίτηση από τον παιδαγωγικό ρόλο τον οποίο ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι έχουμε.

Είναι, όμως, πάνω απ' όλα η αποδοχή της ήττας των ιδεών μας για ένα πανεπιστήμιο που θα έχει δημοκρατικά ανακλαστικά και θα είναι προπύργιο των νέων ιδεών της έρευνας και της προόδου. Η πανεπιστημιακή ιστορία της Ελλάδας δεν μοιάζει με την αντίστοιχη της Ελβετίας, της Δανίας ή της Νορβηγίας. Το πανεπιστήμιο στη χώρα μας ήταν και συνεχίζει να είναι χώρος ζύμωσης των νέων ιδεών, της αντίστασης, της δημοκρατίας και των εξεγέρσεων, με ανεκτικότητα στις όποιες υπερβολές εμπεριέχει η κινηματική δράση. 

Υπάρχουν βέβαια και αυτοί οι οποίοι ονειρεύονται ένα αποστειρωμένο πανεπιστήμιο, υπό την προστασία της Αστυνομίας και των ΜΑΤ. Ένα πανεπιστήμιο ελεγχόμενης δημοκρατίας. Δικαίωμά τους.

Θα έπρεπε ωστόσο να γνωρίζουν ότι σήμερα μπορεί να είναι οι φοιτητές μας που κυνηγιούνται και προσάγονται, δεν θα αργήσει όμως και η δική μας η σειρά.

***************

Καθηγητής