Του Κλεάνθη Θραμπουλίδη*
Αναρτήθηκε στο Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ (TOVIMA), 28/11/2019
Πηγαίνω στο κτίριο Διοίκησης. Από μακριά βλέπω κόσμο έξω.
Και καθώς πλησιάζω μια μεγάλη αφίσα ενάντια στο Νόμο Κεραμέως και στα Δίδακτρα.
Εδώ υπάρχουν μερικοί φοιτητές που “περιφρουρούν” την Κατάληψη τους.
Παίρνω τον δρόμο επιστροφής για το τμήμα μου όπου έχω αφήσει
το αυτοκίνητο. Σταματάω στην
διάβαση πεζών γιατί βλέπω κόκκινο. Μετά από λίγο ανάβει πράσινο και ξεκινάω να διασχίσω την διάβαση πεζών. Βρίσκομαι στα 2/3 και με την άκρη του ματιού μου βλέπω να έρχεται από δεξιά μου τρέχοντας ΙΧ. Ενστικτωδώς του δείχνω τον σηματοδότη. Αναγκάζομαι να κοκαλώσω. Περνάει μερικά εκατοστά μπροστά μου χωρίς να έχει καθόλου μειώσει ταχύτητα αλλά έχοντας στρίψει για να με αποφύγει. Ακολουθεί 2ο ΙΧ σε μικρή απόσταση και το βλέπω να συνεχίζει να κινείται. Κάνω βήματα μπροστά … και μόνο τότε αφού διαπιστώνει ότι είμαι στην πορεία του, πατάει απότομα φρένο και σταματάει.
διάβαση πεζών γιατί βλέπω κόκκινο. Μετά από λίγο ανάβει πράσινο και ξεκινάω να διασχίσω την διάβαση πεζών. Βρίσκομαι στα 2/3 και με την άκρη του ματιού μου βλέπω να έρχεται από δεξιά μου τρέχοντας ΙΧ. Ενστικτωδώς του δείχνω τον σηματοδότη. Αναγκάζομαι να κοκαλώσω. Περνάει μερικά εκατοστά μπροστά μου χωρίς να έχει καθόλου μειώσει ταχύτητα αλλά έχοντας στρίψει για να με αποφύγει. Ακολουθεί 2ο ΙΧ σε μικρή απόσταση και το βλέπω να συνεχίζει να κινείται. Κάνω βήματα μπροστά … και μόνο τότε αφού διαπιστώνει ότι είμαι στην πορεία του, πατάει απότομα φρένο και σταματάει.
Τετάρτη 27 Νοεμβρίου. Παρκάρω σε κεντρικό δρόμο της Πάτρας
με ελεγχόμενη στάθμευση. Τοποθετώ το κουπόνι στάθμευσης, 30 λεπτά για 1 ώρα!
Τυχαία βλέπω πως το ΙΧ πριν από το δικό μου δεν έχει κουπόνι. Ρίχνω, έτσι από περιέργεια, μια ματιά στο ΙΧ πριν από το δικό μου. Δεν έχει και αυτό. Περίεργο! Ισως γιατί δεν
παρκάρω συχνά στην Πάτρα. Κάνω μια βόλτα στο τμήμα του δρόμου που είναι παρκαρισμένα
δεξιά και αριστερά 12 ΙΧ. Μόνο τα 4 έχουν άδεια στάθμευσης.
Κυριακή 24 Νοεμβρίου μεσημέρι. Περπατάω στον παραλιακό
δρόμο του Ρίου. Στην βόρεια πλευρά του υπάρχουν τοποθετημένες κορίνες που
σηματοδοτούν τον πεζόδρομο. Οι πεζοί όμως κινούμαστε μέσα στον δρόμο καθώς, όχι ένα, όχι
δύο αλλά πολλά ΙΧ έχουν παρκάρει πάνω στις κορίνες, που έχουν εμφανή τα σημάδια
κακοποίησης τους από τα συνεχή παρκαρίσματα πάνω τους. Πολλές είναι ήδη
κατεστραμμένες. Σκέφτηκα, εγώ θα πληρώσω την αντικατάσταση τους. Κάλεσα την
αστυνομία. “Τι θέλετε να κάνουμε κύριε αφού παρκάρουν;”
ΟΧΙ δεν θέλω άλλη ΑΣΥΔΟΣΙΑ. Προτιμώ
στη φάση αυτή την αστυνόμευση. Μέχρι να μάθουμε ότι ο ισχυρός πρέπει να
σέβεται στον ασθενέστερο. Μέχρι να μάθουμε εμείς οι ασθενέστεροι ότι οφείλουμε
να μην ανεχόμαστε τους παραβάτες των κανονισμών της κοινωνίας. 40 χρόνια
περιμένω να εκπαιδευτούν οι οδηγοί στην Πανεπιστημιούπολη να σέβονται τις διαβάσεις
πεζών. Όλοι εσείς που πιστεύετε (το πίστευα και εγώ κάποτε) πως ο λόγος και
το πνεύμα θα δώσουν τη λύση έχετε αποτύχει. Πρέπει να πάμε ένα βήμα μπροστά ως κοινωνία.
Συμφωνώ απόλυτα και επαυξάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ασυδοσία ξεκινά πρώτα μέσα στο σπίτι μας, όταν ο γονιος βρίζει τον δάσκαλο, όταν ο γονιος βρίζει γενικώς, όταν δεν υπάρχει σεβασμός μέσα στην οικογένεια..... Όλα από εκεί ξεκινούν και τα βλέπουμε κάθε ημέρα σε όλο το φάσμα της δουλειάς μας, της ζωής μας, στον δρόμο, στις δημόσιες υπηρεσίες, παντού...... Η κατάσταση σε όλα τα επίπεδα χειροτερευει συνεχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ: Αν δεν δούμε το Πανεπιστήμιο σαν το σπίτι μας... "(...) Ας πάρουμε το σπίτι μας. (...) Κανένας δεν έχει δικαίωμα να διαταράξει αυτή την συμβίωση. Αυτό είναι το άσυλό μας. Μπορεί η αστυνομία να παραβιάσει το άσυλό μας; Φυσικά. Οταν λαμβάνουν χώρα παράνομες πράξεις, όπως κλοπές, βανδαλισμοί, εγκληματικές επιθέσεις άλλων ατόμων, κατάφορη παραβίαση της οικογενειακής γαλήνης από μέλος της οικογένειας κ.λπ., τότε η αστυνομία παρεμβαίνει με την σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε περίπτωση που γίνονται αποδεδειγμένα εγκληματικές ενέργειες και καλύπτονται ενδοοικογενειακά, τότε επεμβαίνει η αστυνομία κατόπιν εντολής του αρμόδιου Εισαγγελέα. Από την άλλη αν το 18χρονο βρίσει τον πατέρα του, αν κλειδώσει το δωμάτιό του ή διαφωνήσει εντόνως με άλλο μέλος της οικογενείας του για οποιαδήποτε λόγο, θα παρέμβει η αστυνομία; Φυσικά όχι. Τέλος μπορούν σε όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις αντί της αστυνομίας να παρέμβουν οι δυνάμεις καταστολής, δηλαδή τα ΜΑΤ; Νομίζω πως όχι. Διαβάζοντας στην Βικιπαίδεια ότι "τα ΜΑΤ δημιουργήθηκαν με σκοπό την απαλλαγή των άλλων σωμάτων της αστυνομίας και των ενόπλων δυνάμεων από την ενασχόλησή τους με την καταστολή ταραχών, παράνομων συγκεντρώσεων και έκρυθμων διαδηλώσεων", καταλαβαίνουμε ότι η παρουσία τους στο εσωτερικό ιδιωτικών και δημόσιων χώρων παραβιάζει κάθε έννοια ασύλου. Αν για παράδειγμα υποθέσουμε ότι κάποιοι από τους "μπαχαλάκηδες" αντί να μπουν στο Πολυτεχνείο καταφεύγουν στο εσωτερικό μιας παρευρισκόμενης κατοικίας, τότε θα μπουν τα ΜΑΤ για να τους συλλάβουν; Φυσικά όχι. Υπάρχει ιδιοκτήτης, νόμος, αστυνομία και Εισαγγελέας γι' αυτό. (...)" http://mobile.pelop.gr/fullarticle.php?docid=550950
«Από την άλλη αν το 18χρονο βρίσει τον πατέρα του, αν κλειδώσει το δωμάτιό του ή διαφωνήσει εντόνως με άλλο μέλος της οικογενείας του για οποιαδήποτε λόγο, θα παρέμβει η αστυνομία; Φυσικά όχι.»
Διαγραφή«Αν για παράδειγμα υποθέσουμε ότι κάποιοι από τους "μπαχαλάκηδες" αντί να μπουν στο Πολυτεχνείο καταφεύγουν στο εσωτερικό μιας παρευρισκόμενης κατοικίας, τότε θα μπουν τα ΜΑΤ για να τους συλλάβουν; Φυσικά όχι. Υπάρχει ιδιοκτήτης, (…)»
Θεωρώ πολύ ατυχή την αντιστοίχιση. Το Πανεπιστήμιο είναι Δημόσιο, που σημαίνει ότι το συντηρεί η κοινωνία για να την υπηρετεί κάτι που δεν ισχύει για το σπίτι μας που είναι ιδιωτικό και το συντηρούμε εμείς για να υπηρετεί την οικογένεια μας.
Σε κάθε περίπτωση όμως έχει ενδιαφέρον να σχολιασθεί το metaphor του Ιδιοκτήτη. Να υποθέσω πως “Ιδιοκτήτης” με όλα τα νόμιμα δικαιώματα, περιλαμβανομένου και αυτού να επιτρέψει στην αστυνομία να μπει στο «σπίτι του», θεωρείται και αυτός που αγνοεί τις καθόλα νόμιμες αποφάσεις της πλειοψηφίας των μελών που συγκατοικούν στο ίδιο «σπίτι»;
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ: Η Δημοκρατία θέλει πολίτες ενεργούς, όχι ταπεινωμένους " (...) Κατά κανόνα αναφερόμαστε σε φοιτητές. Δεν είναι οι μόνοι αλλά οι πιο ηχηροί. Άλλοτε διεκδικούν, άλλοτε απαιτούν και άλλοτε επιβάλλουν, ενίοτε και με τη φυσική βία, πράγματα στο όνομα του «καλού» ή του «επαναστατικού δικαίου». Ούτε η καταστολή ούτε η κρατική βία αποτελούν το φάρμακο για το πρόβλημα. Ακόμη κι αν αποδειχθούν αποτελεσματικές, αυτό θα είναι για λίγο και με υψηλό κόστος. Η Δημοκρατία δεν ταπεινώνει, πείθει. Αν ταπεινώσει, θα βρει τους ταπεινωμένους μπροστά της, που μπορεί να τη βλάψουν περισσότερο. Για να ανθίσει η Δημοκρατία θέλει ενεργούς πολίτες όχι ταπεινωμένους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μπορούμε να κάνουμε; Τέσσερα πράγματα. (...)" http://mobile.pelop.gr/fullarticle.php?docid=550948
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ: Συναίνεση τώρα, ήδη είναι πολύ αργά…
ΑπάντησηΔιαγραφή«Το Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε ως φυτώριο βίας και ανομίας, ούτε και με συνεχή αστυνομική προστασία. Το Πανεπιστήμιο πρέπει να λειτουργεί με σεβασμό στην λογική και στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των διδασκόντων, διδασκομένων και εργαζομένων σε αυτό, με εφαρμογή του νόμου χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις.
Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν ανήκει σε κανέναν, αλλά όλοι πρέπει να το υπηρετούμε.
Ας κάνουμε την αυτοκριτική μας για το πώς φθάσανε τα πράγματα ως εδώ και ας συμφωνήσουμε στα αυτονόητα, αλλά συνεχώς ζητούμενα ακόμα, δυστυχώς.
Συναίνεση τώρα για τα αυτονόητα, ήδη είναι πολύ αργά…»
http://mobile.pelop.gr/fullarticle.php?docid=550946
@Κουμπιάς Αυτή την συναίνεση που επικαλείστε, πώς την πετύχατε επί Πρυτανείας σας; Ή τότε δεν την επιδιώξατε γιατί ίσως δεν ήταν πάρα «πολύ αργά …» Έτσι είχατε όλον τον χρόνο να εκθρέψετε το φαινόμενο αποφεύγοντας και την ελάχιστη αυτή ενέργεια της καταδίκης των φαινομένων μιας από τις πλέον μακροχρόνιες καταλήψεις στο Πανεπιστήμιο Πατρών επί των ημερών της Μ. Γιαννάκου. Γιατί, οι 151 καθηγητές του Ιδρύματος ζητούσαν αυτό (https://ellinikodimosiopanepistimio.blogspot.com/2007/03/151.html) ως ελάχιστη αντίδραση της Διοίκησης του Πανεπιστημίου στα φαινόμενα βίας. Για να δοθεί το μήνυμα σε όσους ασκούν την βία στον χώρο του Πανεπιστημίου ότι οι καθηγητές τους και η Διοίκηση είναι ενάντια στην βία αυτή. Όχι δεν σβήνονται οι ευθύνες σας έτσι απλά αναφέροντας «ας κάνουμε την αυτοκριτική μας». Αποτύχατε! και τα αποτελέσματα των επιλογών σας τα πληρώνει πολύ σκληρά η Ελληνική κοινωνία και κυρίως η νέα γενιά.
ΔιαγραφήΑστυνομοκρατία; Οχι ευχαριστώ!… εμείς προτιμάμε την ΑΣΥΔΟΣΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://mobile.pelop.gr/fullarticle.php?docid=551142