Η Δημοκρατία θέλει πολίτες ενεργούς, όχι ταπεινωμένους

“Η Δημοκρατία δεν ταπεινώνει, πείθει. Αν ταπεινώσει, θα βρει τους ταπεινωμένους μπροστά της, που μπορεί να τη βλάψουν περισσότερο. Για να ανθίσει η Δημοκρατία θέλει ενεργούς πολίτες όχι ταπεινωμένους.” υποστηρίζει στο άρθρο του «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ: Η Δημοκρατία θέλει πολίτες ενεργούς, όχι ταπεινωμένους» (εδώ) ο Παντελής Κυπριανός, Πρόεδρος της ΑΔΙΠ, καθηγητής του πανεπιστημίου Πατρών. 

Ο αγαπητός συνάδελφος περιγράφει ένα μοντέλο που η Πανεπιστημιακή κοινότητα υιοθέτησε και εφάρμοσε στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο για πολλά χρόνια. 

Αστυνομοκρατία; Όχι ευχαριστώ! … εμείς προτιμάμε την ΑΣΥΔΟΣΙΑ!

Του Κλεάνθη Θραμπουλίδη*

Αναρτήθηκε στο Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ (TOVIMA), 28/11/2019

Δημοσιευθηκε στην ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ  29/11/2019 σελίδα 3, σελίδα 1

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019, οκτώ η ώρα το πρωί. Δεν μου επιτρέπεται η είσοδος στο κτίριο του Τμήματος που υπηρετώ. Οι πόρτες είναι κλειστές με αλυσίδες. Προφανώς τις τοποθέτησαν κάποιοι φοιτητές. Δεν υπάρχει κανείς για να με ενημερώσει σχετικά. Συναντάω 2-3 άλλα μέλη του τμήματος και μαθαίνω τελικά πως το Τμήμα είναι υπό καθεστώς καταλήψεως. Ο λόγος; Ισως τον μάθουμε αργότερα.

Πηγαίνω στο κτίριο Διοίκησης. Από μακριά βλέπω κόσμο έξω. Και καθώς πλησιάζω μια μεγάλη αφίσα ενάντια στο Νόμο Κεραμέως και στα Δίδακτρα. Εδώ υπάρχουν μερικοί φοιτητές που “περιφρουρούν” την Κατάληψη τους.

Παίρνω τον δρόμο επιστροφής για το τμήμα μου όπου έχω αφήσει το αυτοκίνητο. Σταματάω στην

Τα "δικά μας παιδιά" ... και το brain gain

Πολύ κουβέντα για τα “δικά μας παιδιά” στην κοινωνία αυτές τις μέρες (εδώ).

Ίσως και η κρίση να έχει αναγκάσει την κοινωνία να φτάσει στην ωριμότητα που απαιτείται για να αποβάλλει τέτοιου είδους πρακτικές. Πρακτικές που πολύ σκληρά πληρώσαμε και ακόμη πληρώνουμε ως κοινωνία.

Θα εκπλαγώ αν ακούσω αυτές τις μέρες έστω και έναν Πανεπιστημιακό δάσκαλο να μην κατακρίνει αυτού του είδους τις πρακτικές. Αυτό βέβαια … για τα εκτός Πανεπιστημίου. Για τα του οίκου … “άκρα του τάφου σιωπή”.

Χρόνια τώρα ακούγονται στους διαδρόμους πολλά σχόλια για τα δικά μας παιδιά και πως το

O Στόχος μας; …. “Ὄμορφος κόσμος, ἠθικός, ἀγγελικὰ πλασμένος”

Tου Κλεάνθη Θραμπουλίδη*

Αναρτήθηκε στο Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ (TOVIMA), 15/11/2019 ως ανταπάντηση στην απάντηση συναδέλφου Καθηγήτριας  στην παρέμβαση μου με τίτλο «Είναι δουλειά μόνο του Πρύτανη ...». H απάντηση της συναδέλφου άμεσα υιοθετήθηκε από συνάδελφο Καθηγητή υποψήφιο Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ *

Αγαπητή Συνάδελφε,

Μπορείτε να βάζετε όποιον στόχο θέλετε. Και μάλιστα μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν θα με βρείτε απέναντι σας στην πραγμάτωση του συγκεκριμένου στόχου που περιγράψατε στο μήνυμα σας, αρκεί να χρησιμοποιείται ως μέσα για την επίτευξη του, τον λόγο και το πνεύμα και όχι τις μολότοφ, τις καταλήψεις και όλες εκείνες τις βίαιες πρακτικές που χρόνια τώρα ταλαιπωρούν το

Απλά μαθήματα Δημοκρατίας – Μάθημα Νο 1

Του Κλεάνθη Θραμπουλίδη*

Αναρτήθηκε στο Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ (TOVIMA), 13/11/2019
Πρώτα από όλα δηλώνω συμμετοχή σε αυτά τα μαθήματα ως μαθητής.

Καθώς η θεωρία γίνεται καλύτερα αντιληπτή με τη χρήση μελέτης περίπτωσης περιγράφω παρακάτω για το πρώτο μάθημα (ως συμμετοχή μου σε αυτό) το παρακάτω case study.

H Διοίκηση του Πανεπιστημίου αποφασίζει και ενημερώνει την Πανεπιστημιακή κοινότητα πως το Πανεπιστήμιο θα είναι σε αναστολή λειτουργίας την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου.

Μια ομάδα μελών (όχι απαραίτητα) της Πανεπιστημιακής κοινότητας βρίσκει την Παρασκευή το πρωί

Ο θεσμός του Σύμβουλου καθηγητή ... και η μπάλα στην κερκίδα

Του Κλεάνθη Θραμπουλίδη
Κοινοποιήθηκε στα μέλη ΔΕΠ του Τμήματος 11/11/2019

κ. Πρόεδρε,

α) Όταν ο Πρόεδρος αποφασίζει με πολύ δυσκολία να διαβάσει στην συνέλευση του Τμήματος επιστολή φοιτητή μας ο οποίος μας ενημερώνει πως μέλος της Τριμελούς επιτροπής στην οποία τον έστειλε το Τμήμα για εξέταση του έχει δηλώσει πως δεν είδε το γραπτό του και αν το έβλεπε πριν κλείσει το σύστημα (progress) η κατάσταση θα ήταν διαφορετική,

β) Όταν μέλος ΔΕΠ κάνει πρόταση να σταλεί το θέμα στην Τριμελή επιτροπή για να ξαναδεί και επαναβαθμολογίσει το γραπτό του (κάτι που θα έπρεπε να έχετε κάνει μόνος σας και να μην ταλαιπωρείτε την Συνέλευση)

γ) Όταν ο Πρόεδρος δηλώνει πως η πρόταση είναι πολύ λογική και συμφωνεί απόλυτα με αυτή,

δ) Όταν στην ερώτηση του Προέδρου αν κάποιο μέλος ΔΕΠ διαφωνεί με την πρόταση αυτή κανένα μέλος της Συνέλευσης δεν εκφράζει διαφωνία με την πρόταση αυτή,

στ) Όταν ο Πρόεδρος στη συνέχεια δηλώνει πως ναι μεν συμφωνεί με την πρόταση γιατί είναι απόλυτα λογική αλλά δεν θα την ψηφίζει, και διαμορφώνει άλλη δική του πρόταση και την βάζει πρώτη σε ψηφοφορία απευθυνόμενος στην Συνέλευση «Ποιος συμφωνεί με την πρόταση μου”

τότε σίγουρα "έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε" και δεν έχουμε κάνει ούτε το πρώτο βήμα για τους φοιτητές μας με το να τους καλέσουμε στα πλαίσια του Σύμβουλου καθηγητή. 

Να τους καλέσουμε για να τους ενημερώσουμε ότι μια ώρα συζητάμε 40 καθηγητές τους ένα απόλυτα λογικό αίτημα τους και μετά ... πετάμε την μπάλα στην κερκίδα!

Η “δική μας” διαβούλευση … και η βία της πλειοψηφίας

Του Κλεάνθη Θραμπουλίδη*

Αναρτήθηκε στο Πανεπιστημιακό ΒΗΜΑ (TOVIMA), 4/11/2019

Αγαπητέ Συνάδελφε, καθηγητή του Παν. Πατρών,

Μας εξηγείτε σας παρακαλώ με απλά λόγια τι σημαίνει για εσάς “διαβούλευση” και την επιζητάτε τόσο έντονα από την Υπουργό Παιδείας,  επιπλέον δε την ψέγετε γιατί πέρασε κομβικά σημεία για την Παιδεία χωρίς διαβούλευση (εδώ);

Προσωπικά υποθέτω πως δεν θα είχατε κανένα πρόβλημα αν η Υπουργός είχε συστήσει μια επιτροπή με επιλεγμένα μέλη (αποκλείοντας τα θεσμικά) της Πανεπιστημιακής κοινότητας που θα συμφωνούσαν με τη θέση του Υπουργείου και θα τους ανέθετε να περάσουν τη θέση αυτή από τις