Tα νέα από την χώρα του Πρυτανιστάν

Απάντηση στο εδώ
Όταν στα πλαίσια μεταπτυχιακού μαθήματος που δίδασκα σε Πανεπιστήμιο της Γερμανίας ζήτησα, ενάμισι μήνα πριν από την ορισμένη από την αρχή του Ακαδημαϊκού εξαμήνου ημερομηνία εξέτασης, να μεταθέσω την εξέταση του μαθήματος κατά μία βδομάδα για να αναπληρώσω ένα μάθημα που χάθηκε, μου απάντησαν πως αυτό είναι αδύνατο γιατί οι φοιτητές όταν επέλεξαν το μάθημα αυτό προγραμμάτισαν την εξέταση τους για την συγκεκριμένη ημερομηνία. Όταν τους είπα πως το έχω συζητήσει ήδη με τους φοιτητές και δεν έχουν αντίρρηση, μου απάντησαν ότι ούτε και σε αυτή την περίπτωση μπορεί να γίνει και μου εξήγησαν τον λόγο.

Στην χώρα του Πρυτανιστάν (ευχαριστώ τον συνάδελφο για το όρο 1o σχόλιο εδώ) η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Εδώ σέβονται τον φοιτητή και «αγωνίζονται» για την «δημόσια δωρεάν παιδεία.» Δύο εργάσιμες μέρες πριν την εξέταση μαθημάτων οι εξετάσεις αναβλήθηκαν ώστε σύμφωνα με την παράκληση του Πρύτανη προς τους Προέδρους των Τμημάτων να δοθεί στους φοιτητές η δυνατότητα «να συγκαλέσουν τις Γενικές τους Συνελεύσεις.» Και με την διαβεβαίωση  βέβαια ότι
οι εξετάσεις αυτές δεν θα χαθούνε («Στην περίπτωση αυτή το πρόγραμμα της εξεταστικής για την συγκεκριμένη ημέρα θα διαμορφωθεί ανάλογα, μετά από σύμφωνη γνώμη των συναδέλφων – εισηγητών.») Φυσικά δεν λείπουν και οι προοδευτικοί Πρόεδροι που φρόντισαν να δώσουν 2 μέρες «στα παιδιά». Καμία σκέψη βέβαια για όλους εκείνους τους φοιτητές που είχαν κάνει το πρόγραμμα τους και είχαν ετοιμαστεί για τις εξετάσεις.

Αυτά όλα στην βάση των «επιστημονικών επιχειρημάτων» που εξέθεσαν συνάδελφοι  και σε αυτό το φόρουμ. Σύμφωνα με αυτά πληροφορηθήκαμε από τον συνάδελφο Πατέλη πάντα με την παράθεση «επιστημονικών επιχειρημάτων» τι ήθελε να πει ο Νόαμ Τσόμσκι με την φράση του (= «… It’s ridiculous for my name to be first. I’m not seriously involved (if at all)») καθώς εμείς οι κοινοί θνητοί δεν έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε τους δικούς μας συλλογισμούς, αλλά το ποιο σημαντικό πως όσοι τολμάνε να εκφράσουν διαφορετική από την δική του άποψη είναι «παπαγαλάκια» και «απατεώνες γκεμπελίσκοι σε διατεταγμένη υπηρεσία». Θα μου πείτε τώρα, αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στις άλλες μεθόδους (γνωστές ήδη στο φόρουμ) που χρησιμοποιούνται χρόνια τώρα εναντίον όσων τολμούν να εκφράσουν διαφορετική άποψη.

Μάθαμε ακόμη (από παρέμβαση άλλου συναδέλφου) ότι ο Νόαμ Τσόμσκι (και όσοι υπέγραψαν) γνωρίζει (το πώς δεν μας το εξήγησε, ίσως δεν έχει σημασία!) «το γενικό πλαίσιο λειτουργίας των Πανεπιστημίων» μας και θεωρεί «ότι είναι σε γενικές γραμμές καλό.» Επιπλέον δε, γνωρίζει (το πώς δεν μας το εξήγησε, ίσως δεν έχει σημασία) «το νέο προτεινόμενο πλαίσιο λειτουργίας» και «από ίδια πείρα» (να υποθέσω από την θητεία του στο ΜΙΤ) ξέρει «πόσο καταστροφικό είναι.»

Σήμερα, πραγματικά μετανιώνω πολύ, γιατί για πολλά χρόνια τώρα παρακινούσα τους φοιτητές μου να πάνε για Μεταπτυχιακά στα καλά Αμερικανικά Πανεπιστήμια καθώς αγνοούσα το «πόσο καταστροφικό» πλαίσιο λειτουργίας αυτά έχουν.

Θα υπενθυμίσω με την ευκαιρία την αντιμετώπιση από την «Πανεπιστημιακή κοινότητα» 2 χρόνια πριν, όπως τουλάχιστο αυτή εκφράστηκε προς τα έξω από Πρυτανικές Αρχές, Σύνοδο Πρυτάνεων και Συγκλήτους, της νέας πρότασης για την αλλαγή του συστήματος διάθεσης Πανεπιστημιακών Συγγραμμάτων (Πανεπιστημιακά Συγγράμματα! Μια ξεχασμένη ιστορίαεδώ).

Τέλος για μία ακόμη φορά δεν μπορώ να αποφύγω να σχολιάσω τον “ιστορικό ρόλο που διαδραματίζουν οι Πρυτάνεις στην παρούσα συγκυρία” Θεοδόσης Πελεγρίνης (εδώ). Παραθέτω μερικά κείμενα όπου καταγράφεται ο “ιστορικός” αυτός ρόλος τους. (εδώ)

Είναι λυπηρό όταν η χώρα βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, κάποιοι να σκέφτονται μόνο την καρέκλα τους και να οδηγούν το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο για μία ακόμη φορά στις αλυσίδες και τα λουκέτα.