Η
χώρα βυθίζεται, το πολιτικό σύστημα έχει πλήρως χρεοκοπήσει, όλο
και μεγαλύτερο
μέρος της Ελληνικής κοινωνίας οδηγείται στην φτώχεια και την
απόγνωση. Έχουν
απομείνει μόνο 2 πρόσωπα που υπερασπίζονται την αλαζονική
προς την καταστροφή πορεία που
χάραξαν ή επέτρεψαν σε κάποιους άλλους να χαράξουν για την χώρα.
Είναι ακόμη εμφανές
ότι και αυτά τα 2 άτομα, δεν πιστεύουν πλέον αυτό που κάνουν (αλλά
πρέπει να
δείχνουν πως το πιστεύουν) καθώς εκλιπαρούν για “καμιά καλή ιδέα”
όσους μέχρι χθες
χυδαία απαξίωναν.
Χρόνια τώρα, κάθε φορά που ασκούσα έντονη κριτική και δημόσια εκφραζόμουν κατά των καταλήψεων, της ανομίας, της διαφθοράς, της κατασπατάλησης της δημόσιας περιουσίας, της άσκησης βίας,
της …. , της … στον χώρο του Πανεπιστημίου, δεχόμουν σκληρές επιθέσεις από συναδέλφους, για τον τρόπο με τον οποίο εκφράζω την αντίθεση μου στα φαινόμενα αυτά, για το δικαίωμα μου να χρησιμοποιώ την ηλεκτρονική τους διεύθυνση, για το αν οι παρεμβάσεις μου προσβάλουν τα δημοκρατικά αισθήματα, για το αν οι παρεμβάσεις μου και η κριτική μου κατά των καταλήψεων είναι πλήρως τεκμηριωμένες, για το αν οι παρεμβάσεις μου προσβάλουν τα προσωπικά δεδομένα κάποιων άλλων, τους οποίους “ανιδιοτελώς πάντα” υπερασπίζονταν, για …, για …
Και όλα αυτά από άτομα που επιδεικτικά, λυσσαλέα και με θράσος έκλειναν τα μάτια τους στην κάθε μορφής άσκηση βίας, στην κάθε μορφής εφαρμογής πρακτικών αποδόμησης του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου. Και αναρωτιόμουν αν όλους αυτούς τους απασχολούσε η βελτίωση του τρόπου άσκησης της κριτικής ή κατά βάθος ήταν ένα κύκνειο άσμα ενός φαύλου συστήματος για επιβίωση;
Μέρα με την μέρα οι ελπίδες λιγοστεύουν, γιατί η κοινωνία δείχνει ακόμη ανοχή σε αυτούς που επιδεικτικά καταπίνουνε την κάμηλον και να διυλίζουνε τον κώνωπα.
Κλεάνθης Θραμπουλίδης
ΥΓ
Αγαπητή Βασιλική,
Ημίχρονο. Η ομάδα χάνει 5-0. Κάποιοι φίλαθλοι της, φωνάζουν προς τον προπονητή να κάνει αλλαγές στη σύνθεση, στη στρατηγική, στο τρόπο ανάπτυξης (“ρε δεν βλέπεις τι γίνεται;”), γιατί η πορεία προς την ήττα είναι κάτι περισσότερο από φανερή. Υπάρχουν και μερικοί (ορισμένοι τους θεωρούνε φιλάθλους της άλλης ομάδας, αυτό δεν έχει σημασία) που επιτίθενται σε όσους ασκούν κριτική στον προπονητή, εστιάζοντας στην χρήση της λέξης “ρε” και χρησιμοποιώντας επιχειρήματα της μορφής “καλά δεν βλέπετε ότι υπάρχουν πολλοί κερδοσκόποι που έχουν στοιχηματίσει στη νίκη της ομάδας μας;”.
Καλώς ή κακώς υπάρχουν κερδοσκόποι. Κάποιοι από αυτούς έχουν ποντάρει στην ήττα, κάποιοι άλλοι στην νίκη της ομάδας μας. Εγώ δεν θα ήθελα να έχω έναν προπονητή που θα χρησιμοποιούσε ως βασικό επιχείρημα του στην προσπάθεια του να εμψυχώσει τους παίκτες του, τους κερδοσκόπους, τους Α ή τους Β. Αν οι κερδοσκόποι, Α ή Β, καταφέρουν να σταματήσουν την άσκηση κριτικής, ο μεγάλος χαμένος είναι η χώρα.
πηγή
Χρόνια τώρα, κάθε φορά που ασκούσα έντονη κριτική και δημόσια εκφραζόμουν κατά των καταλήψεων, της ανομίας, της διαφθοράς, της κατασπατάλησης της δημόσιας περιουσίας, της άσκησης βίας,
της …. , της … στον χώρο του Πανεπιστημίου, δεχόμουν σκληρές επιθέσεις από συναδέλφους, για τον τρόπο με τον οποίο εκφράζω την αντίθεση μου στα φαινόμενα αυτά, για το δικαίωμα μου να χρησιμοποιώ την ηλεκτρονική τους διεύθυνση, για το αν οι παρεμβάσεις μου προσβάλουν τα δημοκρατικά αισθήματα, για το αν οι παρεμβάσεις μου και η κριτική μου κατά των καταλήψεων είναι πλήρως τεκμηριωμένες, για το αν οι παρεμβάσεις μου προσβάλουν τα προσωπικά δεδομένα κάποιων άλλων, τους οποίους “ανιδιοτελώς πάντα” υπερασπίζονταν, για …, για …
Και όλα αυτά από άτομα που επιδεικτικά, λυσσαλέα και με θράσος έκλειναν τα μάτια τους στην κάθε μορφής άσκηση βίας, στην κάθε μορφής εφαρμογής πρακτικών αποδόμησης του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου. Και αναρωτιόμουν αν όλους αυτούς τους απασχολούσε η βελτίωση του τρόπου άσκησης της κριτικής ή κατά βάθος ήταν ένα κύκνειο άσμα ενός φαύλου συστήματος για επιβίωση;
Μέρα με την μέρα οι ελπίδες λιγοστεύουν, γιατί η κοινωνία δείχνει ακόμη ανοχή σε αυτούς που επιδεικτικά καταπίνουνε την κάμηλον και να διυλίζουνε τον κώνωπα.
Κλεάνθης Θραμπουλίδης
ΥΓ
Αγαπητή Βασιλική,
Ημίχρονο. Η ομάδα χάνει 5-0. Κάποιοι φίλαθλοι της, φωνάζουν προς τον προπονητή να κάνει αλλαγές στη σύνθεση, στη στρατηγική, στο τρόπο ανάπτυξης (“ρε δεν βλέπεις τι γίνεται;”), γιατί η πορεία προς την ήττα είναι κάτι περισσότερο από φανερή. Υπάρχουν και μερικοί (ορισμένοι τους θεωρούνε φιλάθλους της άλλης ομάδας, αυτό δεν έχει σημασία) που επιτίθενται σε όσους ασκούν κριτική στον προπονητή, εστιάζοντας στην χρήση της λέξης “ρε” και χρησιμοποιώντας επιχειρήματα της μορφής “καλά δεν βλέπετε ότι υπάρχουν πολλοί κερδοσκόποι που έχουν στοιχηματίσει στη νίκη της ομάδας μας;”.
Καλώς ή κακώς υπάρχουν κερδοσκόποι. Κάποιοι από αυτούς έχουν ποντάρει στην ήττα, κάποιοι άλλοι στην νίκη της ομάδας μας. Εγώ δεν θα ήθελα να έχω έναν προπονητή που θα χρησιμοποιούσε ως βασικό επιχείρημα του στην προσπάθεια του να εμψυχώσει τους παίκτες του, τους κερδοσκόπους, τους Α ή τους Β. Αν οι κερδοσκόποι, Α ή Β, καταφέρουν να σταματήσουν την άσκηση κριτικής, ο μεγάλος χαμένος είναι η χώρα.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου