στο άρθρο
Δεν είμαι «διακεκριμένος» καθηγητής και ξέρω πολύ καλά πως η άποψη μου δεν θα βρει, όπως δεν έβρισκε τόσα χρόνια, το δρόμο της δημοσιότητας. Εξάλλου σε ένα φαύλο σύστημα σαν και αυτό που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή, ο όρος διακεκριμένος όπως και άλλοι αντίστοιχοι τιμητικοί τίτλοι έχουν χάσει την αξία τους καθώς δεν ανταποκρίνονται, απαραίτητα, στην πραγματικότητα. Και είναι η απλή λογική, αυτή την οποία ζητάνε οι υπογράφοντες από τον Ελληνικό λαό να ακολουθήσει, που λέει ότι αν αυτό το σύστημα επέλεγε στις θέσεις ευθύνης, στις θέσεις Διοίκησης, στις θέσεις των Κυβερνόντων, τους ικανούς, τους έντιμους, τους πραγματικά διακεκριμένους, δεν θα είχε φτάσει η χώρα στην σημερινή κατάσταση. Και είναι τουλάχιστο άδικο να απευθύνονται τέσσερα ερωτήματα, και να απευθύνονται όλα στον λαό. Και όλα να προσπαθούν να του δημιουργήσουν ενοχές. Δεν βλέπουν οι υπογράφοντες καμία ευθύνη σε όσους Κυβέρνησαν και Κυβερνούν αυτή τη χώρα; Δεν νοιώθουν την ανάγκη να τους απευθύνουν ένα τουλάχιστο ερώτημα; Δεν νοιώθουν την ανάγκη να διερωτηθούν οι ίδιοι πως μπορεί μια χώρα με υγιές πολιτικό σύστημα και υγιείς πολιτικούς άνδρες, να έφτασε στην σημερινή κατάσταση; Δεν αναγνωρίζουνπως το πολιτικό σύστημα έχει την κύρια ευθύνη για την σημερινή κατάσταση γιατί απλά σε αυτό ανέθεσε ο Ελληνικός λαός τη διακυβέρνηση της χώρας και αυτό την οδήγησε στην χρεωκοπία; [6]
Όχι, αγαπητοί, διακεκριμένοι, συνάδελφοι! Καθόλου εύλογο δεν είναι το να βρίσκονται πολλοί συμπατριώτες μας σε κατάσταση απελπισίας. Καθόλου εύλογο δεν είναι το να είναι η νεολαία μας σε κατάσταση απελπισίας. Σε κατάσταση απελπισίας τους οδήγησαν οι επιλογές, οι πρακτικές και οι νοοτροπίες του φαύλου πολιτικού συστήματος που τόσα χρόνια
έβαζε πάνω από το συμφέρον της χώρας, το κομματικό αλλά και το προσωπικό συμφέρον όλων αυτών που πιστά το υπηρετούσαν. Ενός συστήματος στο οποίο αποφεύγετε να απευθύνετε έστω και ένα ερώτημα.
Πράγματι «απελπισία και ορθολογισμός σπανίως συμβαδίζουν.» Φαίνεται όμως να σας τρομάζει η απουσία ορθολογισμού από αυτούς που δεν έχουν εξουσία, από αυτούς που δεν ασκούν διοίκηση, από αυτούς που δεν Κυβερνούν, από αυτούς που κάποιοι φρόντισαν να τους τα πάρουνε όλα, ακόμη και την ελπίδα για το αύριο [1]. Δεν μας λέτε όμως τίποτε για τον απόντα τόσα χρόνια ορθολογισμό του πολιτικού συστήματος και ούτε φαίνεται αυτό να σας ενοχλεί, αν και αυτό είναι η κύρια αιτία της σημερινής κατάστασης. Δεν μας λέτε τίποτε για την έλλειψη ορθολογισμού από μεριάς των Κυβερνόντων που με διάφορους τρόπους εκδηλώνεται όλον αυτό τον καιρό. Και για σας το πρόβλημα είναι η απουσία ορθολογισμού από τον λαό.
Και ποιος σας είπε ότι η ειρηνική αντίδραση ενάντια σε ένα φαύλο πολιτικό σύστημα που κατέστρεψε τη χώρα δεν είναι το πιο υγιές δείγμα ορθολογισμού ενός λαού που κατάλαβε επιτέλους το βρώμικο παιχνίδι που παιζότανε τόσα χρόνια στην πλάτη του και αποφάσισε επιτέλους να διατρανώσει την αντίδραση του σε αυτό; Και πως μπορείτε εσείς, διακεκριμένοι ενός φαύλου πολιτικού συστήματος να γνωρίζετε καλύτερα από αυτούς τα συμφέροντα τους και να εμφανίζεστε δήθεν αγωνιζόμενοι για αυτά; Γιατί προσπαθείτε σε συνέχεια του «μαζί τα φάγαμε», του «είμαστε ανίκανοι», να εμφανίσετε τον ελληνικό λαό και ως επαίτη; Να του δημιουργήσετε ενοχές για πράξεις και συμπεριφορές των οποίων την κύρια ευθύνη είχαν οι πολιτικοί μας και το διεφθαρμένο σύστημα που αυτοί υπηρετούσαν; Ποιος σας είπε ότι ο Ελληνικός λαός αποποιείται τις ευθύνες του; Μην προσπαθείτε όμως να του φορτώσετε τις ευθύνες ενός συστήματος που εξακολουθεί να καταδυναστεύει τις υγιείς δυνάμεις αυτής της χώρας και να μην του προσφέρει καμία ελπίδα σωτηρίας. Και αυτό πρώτιστα, γιατί αυτό είναι που έχει την κύρια ευθύνη για την σημερινή κατάσταση.
Και αν, όπως αναγνωρίζετε, είναι «διάχυτο λαϊκό αίτημα» να φύγει η τρόικα και να καταγγελθεί το μνημόνιο, ποιοι είστε εσείς και με ποιο τρόπο θέλετε να επιβάλετε την δική σας άποψη και θέση; Και ποιος σας είπε ότι το λαϊκό αίσθημα κύρια διαμορφώνεται από τις συνέπειες που μπορεί να έχουν οι επιλογές τους κύρια στην οικονομική τους κατάσταση; Ή μήπως αυτό θα έπρεπε να κάνει, γιατί αυτό πάλεψε χρόνια τώρα να του επιβάλει το πολιτικό σύστημα αυτής της χώρας; [2][3]
Και φυσικά απαξιώνετε να μας τεκμηριώσετε το αβίαστο συμπέρασμα σας πως «καμία εναλλακτική προοπτική δε διαφαίνεται σήμερα πιο «αναίμακτη» ή λιγότερο επώδυνη από τη συνέχιση της χρηματοδότησής μας, έστω και με τους, σκληρούς πράγματι, όρους του Μνημονίου;» εκτός και αν το θέτετε απλά ως ερώτημα; Και σε αυτή όμως την περίπτωση οφείλετε να μας εξηγήσετε, γιατί το ερώτημα αυτό δεν το θέσατε, 18 μήνες πριν, στους Κυβερνόντες και το θέτετε σήμερα στον Ελληνικό λαό;
Μήπως αναρωτηθήκατε, αγαπητοί συνάδελφοι, ποιοι ήταν πίσω, ποίοι υποκινούσαν, ποίοι στήριζαν, όλες αυτές τις πράξεις για τις οποίες προσπαθείτε να ενοχοποιήσετε τον Ελληνικό λαό; Μήπως ήταν αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που το μόνο που το ένοιαζε ήταν η διασφάλιση της εξουσίας και η αξιοποίηση των προνομίων της; Και γιατί αυτό το πολιτικό σύστημα δεν ήρθε τόσα χρόνια σε ρήξη με την κοινωνία για να επιβάλει τον «ορθολογισμό του» και αποφασίζει να το κάνει τώρα για να ξεπουλήσει τη Δημόσια περιουσία και όχι μόνο; [4]
Αγαπητοί συνάδελφοι, τη μάχη δεν την χάνει ο απλός στρατιώτης. Την ευθύνη για την μάχη την έχουν οι Στρατηγοί. Αυτοί που χαράζουν τη στρατηγική, αυτοί που δίνουν κίνητρα στις υγιείς δυνάμεις του στρατεύματος τους, αυτοί που εμπιστεύονται τους ικανούς, δίνουν όραμα, εμπνέουν, βάζουν στόχους [5]. Και σε αυτούς, εσείς, δεν βάζετε κανένα ερώτημα. Δεν απευθύνετε κανένα κατηγορώ!
*Κλεάνθης Θραμπουλίδης, Καθηγητής Μηχανιστικής Λογισμικού, Πανεπιστήμιο Πάτρας.
Συνοδευτικά
Φοιτητικές Εκλογές: Τα πράσινα, τα μπλε, ... τα κόκκινα και τα πορτοκαλί "μπλουζάκια" ... εδώ pdf 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου