Μεταρρυθμίσεις ή χρεοκοπία; Επιστολή οικονομολόγων

Μεταρρυθμίσεις ή χρεοκοπία; Επιστολή οικονομολόγων εδώ

Όταν 10 μήνες πριν, ο Νομπελίστας οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης έγραφε τις προτάσεις του σε κοινό με τους Κωστα Aζαριαδη και Γιαννη Iωαννιδη άρθρο του στην Καθημερινή, εγώ σχολίαζα (εδώ) και η Κυβέρνηση φυσικά και αγνοούσε πλήρως τις προτάσεις αυτές. Είχε το πρόγραμμα της, Μνημόνιο 1 το λέμε σήμερα, και την πίστη πως το 2012 θα βγει η χώρα στις αγορές και μάλιστα εμφανιζόταν σίγουρη πως δεν θα χρειασθούν άλλα μέτρα και για να μας πείσουν για αυτό χρησιμοποιούσαν ακόμη και την παραίτηση τους. Μετά ακούσαμε την ομολογία της πλήρους αποτυχίας (εδώ και εδώ) και την παραδοχή ότι είναι ανίκανοι (εδώ) και μάλιστα πως αυτό το έχουν καταλάβει και οι Ευρωπαίοι. Ακούσαμε επιπλέον την ομολογία πως για «Πρώτη φορά έχουμε(έχουν) ένα συστηματικό και λεπτομερές χρονοδιάγραμμα για την οικονομική μας πολιτική.» (εδώ) και εννοούν, υποθέτω, αυτό που συνέταξαν οι δανειστές μας που φυσικά έχουν ως πρωταρχικό στόχο τη διασφάλιση των χρημάτων τους. Σήμερα, με καλούνε να στηρίξω το σχέδιο αυτό ως την μόνη διαθέσιμη επιλογή. Και μάλιστα με εκτελεστές αυτούς τους ίδιους που μέχρι τώρα απέτυχαν πλήρως.

Όχι! δεν τους έχω εμπιστοσύνη. Αν αυτοί παραδέχονται πως είναι ανίκανοι, θεωρώ τουλάχιστο γελοίο για μένα να τους θεωρώ ικανούς και να τους εμπιστευθώ για μια ακόμη φορά το μέλλον της χώρας.

Πού ήσουν Αγανακτισμένε; Απάντηση

Αγαπητέ Τάκη Μίχα,

Εγώ ήμουν εδώ (και εδώ και εδώ και εδώ και εδώ) διατρανώνοντας δημόσια την αντίθεση μου σε όσα συνέβαιναν όλα αυτά τα χρόνια και μάλιστα πληρώνοντας μεγάλο προσωπικό κόστος για αυτό. Αντίδραση που ποτέ όμως δεν βρήκε ανταπόκριση ούτε από τις εκάστοτε Διοικήσεις, αλλά το πιο σημαντικό, ούτε από την Πολιτεία. Αντίδραση που ποτέ δεν έβρισκε το δρόμο προς την δημοσιότητα καθώς το σύστημα όλα αυτά τα χρόνια έκανε πολύ καλό φιλτράρισμα στην ενημέρωση του λαού. Και αυτό, εσείς το ξέρετε πολύ καλά. Κάποιοι συνάδελφοι μου μάλιστα, πλήρωσαν με την ζωή τους την αντίδραση τους αυτή στην διαφθορά (Στέλλιος Αλεξανδρόπουλος).

Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι δεν έπεσαν στην αντίληψη μου κάποια από τα, πολλά υποθέτω από το ύφος του κειμένου σας, άρθρα σας με τα οποία ενημερώνατε εσείς τον Ελληνικό λαό για όλα αυτά που πολύ γλαφυρά αναφέρετε στο κείμενο σας (εδώ). Παρόλα αυτά, σας παρακαλώ να μου τα προωθήσετε έστω και τώρα. Θα μου φανούν χρήσιμα. Τουλάχιστο στο να διορθώσουν την εικόνα που έχω για την δημοσιογραφία και τις ευθύνες της για την κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα.

Το παρακάτω απόσπασμα από σχετικό άρθρο συναδέλφου μου, αποτυπώνει πλήρως την θέση μου για τον καταλογισμό των ευθυνών.

"Την κοινή σε μια δημοκρατία ηθική ευθύνη πολιτών-πολιτικών χρησιμοποιούν οι πολιτικάντηδες για να

Διακεκριμένοι καθηγητές υπέρ Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, Απάντηση

στο άρθρο

Δεν είμαι «διακεκριμένος» καθηγητής και ξέρω πολύ καλά πως η άποψη μου δεν θα βρει, όπως δεν έβρισκε τόσα χρόνια, το δρόμο της δημοσιότητας. Εξάλλου σε ένα φαύλο σύστημα σαν και αυτό που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή, ο όρος διακεκριμένος όπως και άλλοι αντίστοιχοι τιμητικοί τίτλοι έχουν χάσει την αξία τους καθώς δεν ανταποκρίνονται, απαραίτητα, στην πραγματικότητα. Και είναι η απλή λογική, αυτή την οποία ζητάνε οι υπογράφοντες από τον Ελληνικό λαό να ακολουθήσει, που λέει ότι αν αυτό το σύστημα επέλεγε στις θέσεις ευθύνης, στις θέσεις Διοίκησης, στις θέσεις των Κυβερνόντων, τους ικανούς, τους έντιμους, τους πραγματικά διακεκριμένους, δεν θα είχε φτάσει η χώρα στην σημερινή κατάσταση. Και είναι τουλάχιστο άδικο να απευθύνονται τέσσερα ερωτήματα, και να απευθύνονται όλα στον λαό. Και όλα να προσπαθούν να του δημιουργήσουν ενοχές. Δεν βλέπουν οι υπογράφοντες καμία ευθύνη σε όσους Κυβέρνησαν και Κυβερνούν αυτή τη χώρα; Δεν νοιώθουν την ανάγκη να τους απευθύνουν ένα τουλάχιστο ερώτημα; Δεν νοιώθουν την ανάγκη να διερωτηθούν οι ίδιοι πως μπορεί μια χώρα με υγιές πολιτικό σύστημα και υγιείς πολιτικούς άνδρες, να έφτασε στην σημερινή κατάσταση; Δεν αναγνωρίζουνπως το πολιτικό σύστημα έχει την κύρια ευθύνη για την σημερινή κατάσταση γιατί απλά σε αυτό ανέθεσε ο Ελληνικός λαός τη διακυβέρνηση της χώρας και αυτό την οδήγησε στην χρεωκοπία; [6]

Όχι, αγαπητοί, διακεκριμένοι, συνάδελφοι! Καθόλου εύλογο δεν είναι το να βρίσκονται πολλοί συμπατριώτες μας σε κατάσταση απελπισίας. Καθόλου εύλογο δεν είναι το να είναι η νεολαία μας σε κατάσταση απελπισίας. Σε κατάσταση απελπισίας τους οδήγησαν οι επιλογές, οι πρακτικές και οι νοοτροπίες του φαύλου πολιτικού συστήματος που τόσα χρόνια

Το φάντασμα του Μνημονίου και η εθνική κυριαρχία

Απάντηση στο άρθρο με τίτλο «Το φάντασμα του Μνημονίου και η εθνική κυριαρχία»

(Αντίγραφο της απάντησης)

Διάβασα με προσοχή το άρθρο (Καθημερινή 12-6-2011) του συναδέλφου, από άλλο επιστημονικό πεδίο, Αντώνη Μανιτάκη και παραθέτω στην συνέχεια τα σχόλια μου. Δεν θα χρησιμοποιήσω νομικά επιχειρήματα –αναγκαστικά- λόγω του διαφορετικού επιστημονικού πεδίου μου. Υπάρχουν άλλοι πιο σχετικοί να το κάνουν.

Δύο είναι τα βασικά επιχειρήματα του κ. Μανιτάκη. Το πρώτο, που είναι το ότι δεν είναι πρωτοφανής μια τέτοια ρήτρα παραίτησης του Δημοσίου από “τις αποκαλούμενες -κακώς- «ασυλίες εθνικής κυριαρχίας»”, δεν απαντά επί της ουσίας, αν δηλαδή αυτή είναι επικίνδυνη και επιζήμια για το Ελληνικό κράτος, αλλά και τι συνέπειες μπορεί αυτή να έχει σε όλα τα πιθανά σενάρια εξελίξεων. Και είναι αυτό που κύρια μας ενδιαφέρει και όχι το αν είναι πρωτοφανές ή όχι. Όσο δε για το επιχείρημα ότι τον όρο αυτό τον συναντάμε “και στις εκδόσεις των κρατικών ομολόγων με τη βοήθεια των οποίων αντλήσαμε εκατοντάδες δισεκατομμύρια” αδυνατώ να αποδεχθώ τη συλλογιστική αυτή, με το δεδομένο της αποδοχής και από τον κ.Μανιτάκη ότι η πρακτική αυτή εφαρμόσθηκε

Ο λαός φοβάται πιο πολύ τους πολιτικούς που ...

Aπάντηση στο Φοβάμαι του Μάκη Καραγιάννη

Εγώ φοβάμαι πιο πολύ τους πολιτικούς που οδήγησαν τη χώρα στην σημερινή κατάσταση.
Φοβάμαι πιο πολύ τους πολιτικούς που διαμόρφωσαν το πλαίσιο λειτουργίας που προκάλεσε όλα αυτά που φοβάται ο Μάκης Καραγιάννης (εδώ).
Φοβάμαι τους πολιτικούς που όχι μόνο δεν διαμόρφωσαν τους μηχανισμούς καταστολής των πρακτικών αυτών αλλά και δεν τους ενεργοποίησαν, όταν αυτοί υπήρχαν, και αυτό μόνο και μόνο για να κάνουν την “δουλειά τους”.
Φοβάμαι τους πολιτικούς που κάνουν όσα οι ίδιοι στο παρελθόν κατέκριναν.
Φοβάμαι τους πολιτικούς που δεν έχουν ίχνος αξιοπρέπειας για να παραιτηθούν όταν οι επιλογές τους αποτυγχάνουν.
Φοβάμαι ακόμη πιο πολύ τους πολιτικούς που διέφθειραν αυτή τη κοινωνία, που δεν της άφησαν ήθος, αξίες, στόχους, ελπίδα. Που της πήραν ακόμη και τα όνειρα της!

Δεν με ενοχλεί που επιτέλους η Δημοκρατία ξαναβρήκε τον τρόπο της για να θυμίσει στους διαχειριστές της Δημόσιας περιουσίας (υλικής και πνευματικής) αυτής της χώρας, αυτό που ξέρουν σε όλες τις υγιείς Πολιτείες, το ότι δηλαδή η κατάχρηση Δημόσιας περιουσίας αποτελεί ειδεχθές έγκλημα.

Το πλήρες κείμενο εδώ

Και άλλες απαντήσεις εδώ

Ορθολογισμός ή κύκνειο άσμα ενός φαύλου συστήματος για επιβίωση;

Η χώρα βυθίζεται, το πολιτικό σύστημα έχει πλήρως χρεοκοπήσει, όλο και μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας οδηγείται στην φτώχεια και την απόγνωση. Έχουν απομείνει μόνο 2 πρόσωπα που υπερασπίζονται την  αλαζονική προς την καταστροφή πορεία που χάραξαν ή επέτρεψαν σε κάποιους άλλους να χαράξουν για την χώρα. Είναι ακόμη εμφανές ότι και αυτά τα 2 άτομα, δεν πιστεύουν πλέον αυτό που κάνουν (αλλά πρέπει να δείχνουν πως το πιστεύουν) καθώς εκλιπαρούν για “καμιά καλή ιδέα” όσους μέχρι χθες χυδαία απαξίωναν.

Χρόνια τώρα, κάθε φορά που ασκούσα έντονη κριτική και δημόσια εκφραζόμουν κατά των καταλήψεων, της ανομίας, της διαφθοράς, της κατασπατάλησης της δημόσιας περιουσίας, της άσκησης βίας,

Σχήμα λόγου ή ομολογία πλήρους αποτυχίας, συνέχεια: θα "κατεβάσουμε ρολά"

Άκουσα χθες τον Υπουργό Οικονομικών να λέει δημόσια πως αν δεν πάρουμε την δόση θα “κατεβάσουμε ρολά” στις 15 Ιουλίου.

Και αναρωτήθηκα αν υπάρχει άλλο κράτος στον κόσμο όπου ένας υπουργός οικονομικών είναι ακόμη στην θέση του, παρότι ομολογεί ότι το αποτέλεσμα της δουλειάς του, του  προγραμματισμού του, διασφαλίζει τη λειτουργία του κράτους μόνο για 15 μέρες από την ημερομηνία της

Φοιτητικές Εκλογές: Τα πράσινα, τα μπλε, ... τα κόκκινα και τα πορτοκαλί "μπλουζάκια" ...

Φοιτητικές Εκλογές: Τα πράσινα, τα μπλε, ... τα κόκκινα και τα πορτοκαλί "μπλουζάκια" ... εδώ pdf
Προκαλεί θλίψη να βλέπεις αυτά τα παιδιά να υπηρετούν και να «σέρνονται» ακόμη πίσω από αυτούς που υποθήκευσαν το μέλλον τους.

Προκαλεί θλίψη να βλέπεις τα ίδια παιδιά να αγωνίζονται και να στηρίζουν ακόμη πρακτικές και νοοτροπίες που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή.

Προκαλεί θλίψη, γιατί από αυτά τα παιδιά θα έπρεπε να έχει αρχίσει, με την ευκαιρία της κρίσης που βιώνει η χώρα, η αποδόμηση της τόσο καταστροφικής, για το Πανεπιστήμιο και τη χώρα, άκρατης κομματικοποίησης της φοιτητικής ζωής.

Προκαλεί θλίψη γιατί βλέπεις αυτά τα νέα παιδιά να λειτουργούν ακόμη με συνείδηση πολιτικού πελάτη και όχι πολίτη. Πολιτικού πελάτη, ενός φαύλου και χρεοκοπημένου από καιρό πολιτικού συστήματος που δεν δίστασε να μετατρέψει τον χώρο της εκπαίδευσης σε φυτώριο αναπαραγωγής της φαυλότητας του.

“Η απαρχή μιας νέας πορείας για τη χώρα περνά μέσα από τη βίωση συναισθημάτων αποστροφής, ενοχής και ελπίδας, τα οποία θέτουν τις βάσεις για μια διαφορετικού τύπου θέσμιση της «πόλεως», μια «προ-λογική βούληση», όπως παρατηρεί ο αείμνηστος Κορνήλιος Καστοριάδης.
Η οργή μας να γίνει ο φόβος τους. Η άλλη όψη του χειροκροτήματος είναι η μούντζα. Το να διαμαρτύρεσαι ειρηνικά και νόμιμα είναι θέμα αξιοπρέπειας.”
“Γιατί η κομματοκρατία συνιστά δυσλειτουργία της δημοκρατίας; Για το λόγο ότι διαστρέφει τη λειτουργία των θεσμών και, στο μέτρο που αυτό συμβαίνει, εκφυλίζει το ήθος της δημόσιας σφαίρας, παράγοντας δημόσια αγαθά χαμηλής ποιότητας.”
“Φως θα υπάρξει όταν συνειδητοποιήσουμε πλήρως τη συλλογική παρακμή μας και πως αυτή παρήχθη. Χρειάζεται γενναία αυτοεξέταση για κάτι τέτοιο. Χωρίς μετατόπιση της συνείδησης, δίχως τη βίωση της υπαρξιακής αγωνίας που παράγει η αποτυχία, η ουσιαστική μετα-στροφή δεν είναι εφικτή. Όπως τραγουδά ο Σαββόπουλος πάλι: «Κι εγώ που είμαι ο πιο φριχτός πώς να βγω και να ξαναρχίσω/αν δε θερίσω ότι έσπειρα κι αν δεν μετανοήσω;»”

Το υπάρχον πολιτικό σύστημα έχει οριστικά χρεοκοπήσει από καιρό, Χαρίδημος Τσούκας.

Κλεάνθης Θραμπουλίδης

Σήμερα, αυτούς ο λαός τους αποκαλεί "λαμόγια"

Σήμερα, αυτούς ο λαός τους αποκαλεί "λαμόγια" εδώ

Δε φταίμε εμείς, οι άλλοι ...Μια ακόμη απόπειρα εξαπάτησης της κοινής γνώμης

Δε φταίμε εμείς, οι άλλοι ...Μια ακόμη απόπειρα εξαπάτησης της κοινής γνώμης εδώ