Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Αυταρχισμός και Δημοκρατικά δικαιώματα. Παρελάσεις και κλειστά με αλυσίδες Πανεπιστήμια.

«Αυταρχισμός είναι η προσπάθεια κάποιων να επιβάλουν τις απόψεις τους» (εδώ) όταν αυτό έχει σχέση με την «παρεμπόδιση τέλεσης μιας παρέλασης» (?), αλλά ήταν τόσα χρόνια κατοχυρωμένο συλλογικό, δημοκρατικό και προοδευτικό δικαίωμα όλων αυτών που επέβαλλαν τις απόψεις τους κρατώντας με αλυσίδες και λουκέτα κλειστά τα Πανεπιστήμια. Τι σημασία έχει αν μια μειοψηφία Πανεπιστημιακών τόσα χρόνια αναρωτιόμασταν αντιδρώντας στην άσκηση βίας στους χώρους του Πανεπιστημίου «Δίκιο έχει όποιος φωνάζει περισσότερο; Είναι δημοκράτες όσοι αντιμετωπίζουν το δημόσιο χώρο ως ιδιοκτησία τους; Και πώς μετριέται η πλειοψηφία;» (εδώ). Αλλά φαίνεται πως για αυτή την Πολιτεία μια παρέλαση με τους επισήμους στην θέση τους έχει περισσότερη αξία από ένα ανοικτό Πανεπιστήμιο. Πολύ σοφά ο λαός μας έλεγε «Ό,τι σπείρεις, θα θερίσεις».

Αναφορές
Ο Πρόεδρος της Πολιτείας, πολιτικά συνυπεύθυνος για την ταπείνωση και καταστροφή της χώρας (εδώ)
Γραπτή δήλωση Παπούλια γεμάτη οργή (εδώ) 
Παπανδρέου: «Αυταρχισμός είναι η προσπάθεια κάποιων να επιβάλουν τις απόψεις τους» (εδώ) 

 

 

3 σχόλια:

  1. Καλησπέρα,

    Τυχαία βρέθηκαν στο χώρο σας. Αναρωτιέμαι γιατί πρέπει να συμφωνήσουμε με τη δήλωση Παπούλια και πρέπει να την πάρουμε ως αφετηρία. Με ποιόν άλλο τρόπο, δηλαδή, μη "αυταρχικό" μπορεί κάποιος να αντιδράσει σε όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό; Και μη μου πείτε με εκλογές, γιατί θα πέσουμε σε φαύλο κύκλο. Κατά τη γνώμη μου είναι εκτός τόπου και χρόνου όσοι επίσημοι των παραλάσεων περίμεναν ότι όσα συνέβησαν δεν θα φέρουν αντιδράσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η απάντηση μου σε σχόλιο συναδέλφου που το παραθέτω μετά την απάντηση μου ισως απαντά.
    "Καλημέρα Παναγιώτη,
    Ισως δεν πρόσεξες πως έχω στο μήνυμα μου την αναφορά στον Κοντογιώργη. Το έχω κάνει και στο παρελθόν.
    Θα συμφωνήσω μαζί σου σε όλα με ένα σχόλιο για το "αξίζει να εξετάζονται αυτόνομα από τις παθογένειες των ελληνικών πανεπιστημίων." για 2 λόγους:
    1. Αν υπήρχε ένα υγιές Πανεπιστήμιο με υγιείς Ακαδημαϊκούς, το Πολιτικό σύστημα δεν θα βρισκόταν στην κατάσταση αυτή απλά γιατί η Ακαδημαϊκή κοινότητα δεν θα του το είχε επιτρέψει. Είδες καμία αντίδραση στην κατηφόρα της χώρας πριν την προσπάθεια της Πολιτείας για αλλαγή στα Πανεπιστήμια; Είδες καμία κατάληψη ή καμιά δήλωση Πρύτανη για όλον αυτό τον ξεπεσμό;
    Αλλά αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα φρόντισε, για να την Ακαδημαϊκή κοινότητα σύμμαχο, να την διαφθείρει στον σημερινό βαθμό.
    2. Χρησιμοποίησα την αναφορά στα Πανεπιστήμια για να τονίσω τις προτεραιότητες και την ασυνέπεια των Πολιτικών μας αρχηγών.
    Και φυσικά συμφωνώ μαζί σου στο
    "Η εξεγερμένη κοινωνία δεν είναι κακομαθημένα αναρχικά παιδιά του «πολιτικοπαραταξιακού περίγυρου της καταστροφής και των αναρχικών των Εξαρχείων» αλλά το κοινωνικό σώμα της Ελλάδας που αναζητά διέξοδο." Αλλά υπάρχει μια προσπάθεια να καπελωθεί το υγιές κίνημα της κοινωνίας από κάπηλους και αυτό θέλει πολύ προσοχή.
    Φιλικά"
    Το σχόλιο του Παναγιώτη Ηφαιστου
    "Πολλοί θα συμφωνούσαν με την θέση πως «πολύ σοφά ο λαός μας έλεγε «Ό,τι σπείρεις, θα θερίσεις». Θα τόνιζα βέβαια ότι σύγκριση δεν υπάρχει με τους άνομους, αθέμιτους και παράνομους καταληψίες των πανεπιστημίων τα τελευταία χρόνια που ενθάρρυνε ή ανεχόταν το πολιτικό προσωπικό αυτής της κακόμοιρης χώρας και που τώρα ευθύνεται για το γεγονός ότι ρίχνει το κράτος στο βάραθρο της ανυποληψίας και της υποδούλωσης. Η εξέγερση της ελληνικής κοινωνίας έχει αίτια και προϋποθέσεις που αξίζει να εξετάζονται αυτόνομα από τις παθογένειες των ελληνικών πανεπιστημίων. Το πρόβλημα, εκτιμώ, δεν έγκειται στο να εγκρίνουμε ή να μην εγκρίνουμε την μια ή άλλη στάση αλλά στο να κατανοήσουμε τα πολύπλευρα αίτια που προκάλεσαν την καταβαράθρωσή μας, την πρόκληση μύριων κακουχιών στους ανθρώπους του μόχθου (που είναι οι περισσότεροι έλληνες όλων των κοινωνικών ιεραρχιών – μείον του πολιτικού προσωπικού που «μαζί τα έφαγαν») και που έφεραν την χώρα στα πρόθυρα ενός καταστροφικού διχασμού. Αυτή την στιγμή ούτως ή άλλως το πολιτικό προσωπικό στο σύνολό του ευθύνεται όχι μόνο για το γεγονός ότι ήδη απωλέσαμε την κυριαρχία μας αλλά και για το γεγονός ότι λόγω λανθασμένων χειρισμών κινδυνεύουμε να μπούμε σε ζυγό για πολλές δεκαετίες. Είμαστε ήδη σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Αν δεν υπάρξει κατιτί στον ορίζοντα επέρχεται ίσως και το τέλος των πάντων. Στο χείλος του κρημνού, λοιπόν, καλά κάνουμε να δούμε ότι οι εξεγέρσεις έχουν αίτια με ονοματεπώνυμο και πως τα επερχόμενα θα πρέπει να τα εκτιμήσουμε με τον φακό όχι της συμβατικής σοφίας αλλά με υπό το πρίσμα της ανελέητης πραγματικότητας ότι η χώρα κατακρημνίζεται και ότι πριν περιπέσουμε σε εμφύλια σύρραξη απαιτείται μια νέα προσέγγιση. Η εξεγερμένη κοινωνία δεν είναι κακομαθημένα αναρχικά παιδιά του «πολιτικοπαραταξιακού περίγυρου της καταστροφής και των αναρχικών των Εξαρχείων» αλλά το κοινωνικό σώμα της Ελλάδας που αναζητά διέξοδο.

    Παραθέτω δύο συνδέσμους σε δύο συνεντεύξεις του Γιώργου Κοντογιώργη, ενός συνάδελφου που εκτιμώ ότι σωστά μιλά για τα αίτια.
    http://lomak.blogspot.com/2011/10/mega-29-11.html
    http://contogeorgis.blogspot.com/2011/10/blog-post_28.html"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είμαι τόσο θυμωμένος με όλα ὀσα συμβαίνουν γύρω που συνήθως παρεκτρέπομαι. Συγχωρείστε με. Όπως λέμε ότι οι σημερινοί πολιτικοί που μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού είναι οι πιο ακατάλληλοι για να διθορθώσουν τα πράγματα, δεν θα έπρεπε να λέμε ότι και οι πανεπιστημιακοί επέτρεψαν στα Πανεπιστήμια να γίνουν αυτό που είναι σήμερα; Πόσος νεποτισμός επικρατεί στον πανεπιστημιακό χώρο; Είναι δυνατόν ολόκληρες οικογένειες να είναι ικανές να καταλάβουν έδρες και εκατοντάδες κοφτερά και καθαρά μυαλά να μην μπορούν να καταλάβου μία έδρα χωρίς γλείψιμο, τεμενάδες και άλλου είδους δουλικές υποχωρήσεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή