Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Οι τρομοκράτες απειλούν ... - Φοβάμαι

**Φοβάμαι να αντιδράσω για τον υπάλληλο που δεν εμφανίζεται καθόλου στην υπηρεσία αλλά παρόλα αυτά πληρώνεται κανονικά.
Φοβάμαι να αντιδράσω για τον φοιτητή που βάζει λουκέτο στο Πανεπιστήμιο.
Φοβάμαι να αντιδράσω για την ΑΠΕΡΓΙΑ-ΚΑΤΑΛΗΨΗ (η προσθήκη του όρου Κατάληψη, για όσους δεν γνωρίζουν, αποτελεί Ελληνική καινοτομία για να απεργούμε και να πληρωνόμαστε)
Φοβάμαι να αντιδράσω για τον φοιτητή που αρπάζει με την βία τα πρακτικά της ΓΣ και διακόπτει τη συνεδρίαση.
Φοβάμαι να βάλω βαθμό κάτω από τη βάση. Φοβάμαι να εκφράσω άποψη στην Γ.Σ. αντίθετη με αυτή των συνδικαλιστών.
Φοβάμαι να αντιδράσω στο φαινόμενο της αντιγραφής.
Φοβάμαι ....
Φοβάμαι ....

Και φυσικά δεν χρειάζεται καν να το πω ή να ζητήσω από κάποιον να με απαλλάξει από αυτόν το φόβο. Δεν υπάρχει λόγος. Μου αρέσει να φοβάμαι. Έτσι γενικά.
Και αν κάποια στιγμή μου ζητήσουν τον λόγο. Ε! κάποιος θα βρεθεί να πει. Βρε παιδία!  Δεν το βλέπετε, δεν κάνει τη δουλειά του γιατί απλά φοβάται.

Αλλά όπως εύστοχα παρατηρεί συνάδελφος
"Είναι φανερό ότι κυβερνάει πλέον ο φόβος, *ό φόβος απώλειας των κεκτημένων!*
Για όλα υπάρχει και από μια βολική δικαιολογία, από όλους εκείνους που "την έχουνε βρει" με την παρούσα άθλια κατάσταση και που *πιο πολύ από **όλα*, ακόμη και από τους τρομοκράτες, *φοβούνται** το φως και τον αγώνα* στα "μαρμαρένια αλώνια" ..."

---------------------------------------------------------------
Kleanthis Thramboulidis
Visiting Professor, Helsinki University of Technology
Assoc. Professor in Software Engineering 

Πηγή: Οι τρομοκράτες απειλούν ... - Φοβάμαι pdf

4 σχόλια:

  1. Η φοβία αυτή, που πολύ σωστά παρατηρεί ο συνάδελφος Κλεάνθης Τρουμπουλίδης εμπνέεται και καλλιεργείται από τους άρχοντες μας, που όμως εμείς εκλέγουμε διότι μας μοιάζουν.



    Φοβηθήκαμε να υπερασπιστούμε τον Ελληνισμό της Κωνσταντινουπόλεως τη δεκαετία του 1950.

    Φοβηθήκαμε να υπερασπίσουμε την Κύπρο στην επιδρομή του Αττίλα και γυρίσαμε τα υποβρύχια μας πίσω πριν ακόμη φθάσουν στη Ρόδο.

    Φοβηθήκαμε και προδώσαμε τον Οτσαλάν και τα Ίμια

    Φοβόμαστε την υπερδύναμη και υποκύπτουμε στο Σκοπιανό, στη Θράκη, στο Αιγαίο και ότι έμεινε από την Κύπρο.

    Φοβόμαστε την ΕΕ και εν ώρα οικονομικής κρίσεως επιδοτούμε την αγορά ξένων αυτοκινήτων με επιβάρυνση του ισοζυγίου πληρωμών, αλλά κατά τα άλλα δεχόμαστε την επιτήρηση του ευρο-επιτρόπου που αμφισβητεί τις 'πολιτικές' στατιστικές μας.

    Φοβόμαστε τους διαχειριστές της παγκοσμιοποίησης και αφήσαμε τη χώρα ξέφραγο αμπέλι στην παράνομη μετανάστευση και τους υποσχόμαστε Ελληνική ιθαγένεια έναντι ψηφοθηρικών ανταλλαγμάτων.

    Φοβόμαστε την ίδια μας την ματαιοδοξία και επιτρέπουμε ξανά την εισαγωγή στα ΑΕΙ και στα ΑΤΕΙ φοιτητών με βαθμό κάτω από τη βάση του 10.

    Φοβόμαστε την εργασία και σπρώχνουμε τα παιδιά μας στην ανεργία του ουσιαστικά "ανειδίκευτου" πτυχιούχου, παραχωρώντας τη δουλειά στους μετανάστες ως εάν είμαστε η μεταπολεμική Γερμανία, τη στιγμή που η μεταποιητική βιομηχανία έχει καταρρεύσει. Τώρα πλέον αγοράζουμε από το IKEA και το PRAKTIKER.

    Ηλίας Σταμπολιάδης
    Καθηγητής
    Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων
    Πολυτεχνείο Κρήτης
    Πολυτεχνειούπολη
    73100 Χανιά, Κρήτη
    Τηλ. 28210 37601

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητοί φίλοι

    Προφανέστατα αυτό, όπως πολύ σωστά αναφέρεται παρακάτω, ο φόβος ”ό φόβος απώλειας των κεκτημένων”, χαρακτηρίζει ένα σημαντικό ποσοστό του Ελληνικού πανεπιστημιακού κατεστημένου, …αυτών που "την έχουνε βρει" (όπως δυστυχώς κάτι αντίστοιχο χαρακτηρίζει και άλλα «κατεστημένα» στη χώρας μας). Αναρίθμητα είναι τα παραδείγματα μεμπτής, αισχρής, αντιδεοντολογικής, ρουσφετολογικής, νεποτιστικής, … συμπεριφοράς (ότι παρόμοιο και να προσθέσετε δεν θα πέσετε έξω) των κατά τα άλλα καθώς πρέπει πανεπιστημιακών, της κατά τα άλλα καθώς πρέπει ακαδημαϊκής μας κοινότητας. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στον μεγάλο αριθμό των συνετών και σωστά λειτουργούντων ακαδημαϊκών μας δασκάλων που κάνουν καθώς πρέπει την δουλειά τους (αν και αυτοί έχουν την ευθύνη της σιωπής στα κακώς κείμενα, που τα βλέπουν αλλά σιωπούν).



    Πότε επιτέλους θα σταματίσει και η επαίσχυντη σχέση μεταξυ φοιτητών (ή πιο σωστά, «νομενκλατούρας» των φοιτητικών οργανώσεων) και των καθηγητών π.χ. σ΄ότι αφορά πρυτανικές και άλλες εκλογές, όπως και όλες τις άλλες πανεπιστημιακές διεργασίες όπου οι φοιτητές (μέσω των εκπροσώπων τους) έχουν σχεδόν αποφασιστικό λόγο! Καταλαβαίνετε και σίγουρα γνωρίζετε ή έχετε ακούσει, τι σημαίνει για κάποιους (τόσο για φοιτητές όσο και για καθηγητές) η σχέση αυτή! Που αλλού στον Κόσμο μπορούμε να βρούμε κάιτ το αντίστοιχο; Αν γνωρίζετε και έχετε την καλωσύνη, πληροφορήστε με.



    Κατά τα άλλα «όλοι» σχεδόν κόπτονται για τα Ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια, χωρίς όμως να βλέπουν την «κατάντια» τους (γενικά μιλώντας, γιατί αυτά τα δημόσια πανεπιστήμια και λαμπρούς επιστήμονες έχουν βγάλει, πολλοί από τους οποίους συνήθως διαπρέπουν στη συνέχεια στο Εξωτερικό - άραγες γιατί; - και σημαντικά ερευνητικά αποτελέσματα έχουν κατά καιρούς παράξει).



    Τι λες αγαπητέ Κλεάνθη από το Helsinki όπου βρίσκεσαι; Πως έχουν τα πράγματα στην Φινλανδία; Έχεις μήπως παρατηρήσει και εκεί κάποιο, έστω κάποιο, αντίστοιχο «εκφυλιστικό» φαινόμενο; Προσωπικά δεν θέλω να μου απαντήσεις, είναι ρητορικό το ερώτημα μου, γιατί γνωρίζω πολύ καλά πως έχουν τα πράγματα στην Φινλανδία, όπως, μετά από σαράντα χρόνια παραμονής στη Στοκχόλμη, γνωρίζω πως έχουν τα πράγματα και στη Σουηδία, στην Νορβηγία, στην Δανία, και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.





    «Είναι φανερό ότι κυβερνάει πλέον ο φόβος, ”ό φόβος απώλειας των κεκτημένων”! Για όλα υπάρχει και από μια βολική δικαιολογία, από όλους εκείνους που "την έχουνε βρει" με την παρούσα άθλια κατάσταση και που πιο πολύ από όλα, ακόμη και από τους τρομοκράτες, φοβούνται το φως και τον αγώνα στα "μαρμαρένια αλώνια"...»

    Φιλικά
    Δημήτρης Κ.

    Dimitrios Karkamanis – Δημήτριος Καρκαμάνης
    Stockholm, Sweden - Στοκχόλμη, Σουηδία
    Senior Research Fellow ”Swedish National Defence Research Institute” ,
    Fr. Senior Officer “Swedish Defence Staff”,
    “Air Force Staff” resp. “Armed Forces Headquarters”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το "βλέπουν αλλά σιωπούν" είναι σωστή παρατήρηση, αλλά ίσως κάποιος πρέπει να εξηγήσει καλύτερα τα αίτια. Εν τούτοις, ας υποθέσουμε ότι μια αγέλη "αγνώστων" βιαιοπραγεί πάνω σας την ώρα που πάτε να κάνετε μάθημα (όπως φημολογείται ότι έγινε σε κεντρικό πανεπιστήμιο χθες το πρωΐ). Ή, ας υποθέσουμε ότι 2 παρατάξεις ματοκυλιούνται επί 2-3 ημέρες (όπως έγινε πάλι στο ίδιο πανεπιστήμιο πριν μερικές εβδομάδες). Πώς αντιδράτε;

    Οι Συνάδελφοι του εξωτερικού πρέπει να θυμάστε ότι το Ελληνικό Πανεπιστήμιο, ως χώρος που ΔΕΝ αστυνομεύεται (δηλαδή, η αστυνομία ΔΕΝ έχει το δικαίωμα να παρέμβει - εκτός αν κληθεί επίσημα από την πρυτανεία), θα έλεγα ότι είναι θαύμα το πώς λειτουργεί.

    Βεβαίως, ΚΑΛΩΣ κάνετε και ασκείτε κριτική. Μερικές φορές εμείς εδώ προσπαθούμε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, είθισται λίγο πριν το μάθημα οι φοιτητικές παρατάξεις να μπαίνουν στην αίθουσα διδασκαλίας (10-20 νοματαίοι), να αγνοούν τον καθηγητή και να προβαίνουν σε μακροσκελείς ανακοινώσεις αλλά και σε έντονο διάλογο μεταξύ τους, μπροστά στο καθηλωμένο φοιτητικό κοινό, που ελπίζει ότι θα αρχίσει το μάθημα.

    Έχω δοκιμάσει 1-2 φορές, κατά την άφιξη των παρατάξεων, να φεύγω από την αίθουσα και να αναβάλλεται το μάθημα, με την ελπίδα ότι θα μεταβιβάσω το κόστος στις παρατάξεις και θα σταματήσει το κακό. Δυστυχώς, η πολιτική αυτή έχει μέτρια αποτελέσματα και τελικώς ζημιώνει την πλειοψηφία των φοιτητών που θέλουν να πραγματοποιηθεί το μάθημα. Σε άλλες περιπτώσεις έχω "αρπαχτεί" λεκτικώς με τους νέους, αλλά πρέπει να ξέρετε ότι οι νέοι δεν καταλαβαίνουν από αυτά. Μέχρι στιγμής, ξύλο δεν έχω φάει, αλλά πού θα πάει, θα γίνει και αυτό, διότι είναι στατιστικώς δεδομένο. Τότε, θα έλθω στο γραφείο σας να συγγράψουμε μια διατριβή περί φόβου.

    Αθανάσιος Επίσκοπος
    Κεντρικό πανεπιστήμιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητοί συνάδελφοι του εξωτερικού.

    Δεν είναι ο φόβος της απώλειας των κεκτημένων που καθοδηγεί τους πάντες. Υπάρχουν και υγειώς σκεπτόμενοι καθηγητές στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και μάλιστα πολλοί. Η ανατροπή της απαράδεκτης έως πρότινος κατάστασης στην ΠΟΣΔΕΠ αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Όσοι από εσάς διαβάζετε ελληνικές εφημερίδες θα έχετε διαβάσει κατά καιρούς άρθρα αγανακτισμένων καθηγητών. Δυστυχώς, όμως, δύσκολα βρίσκεις έλληνα πολιτικό, ο οποίος αρθρώνει δημιουργικό πολιτικό λόγο, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται η φαύλη κατάσταση στα Πανεπιστήμια με το παγκόσμιο φαινόμενο της εκπροσώπησης των φοιτητών με 40% στο Εκλεκτορικό Σώμα ανάδειξης πρυτανικών αρχών και κοσμητόρων σχολών.

    Για ενημέρωσή σας επισυνάπτω προσφάτως δημοσιευμένο άρθρο στο ΒΗΜΑ.

    Ι. Γρυσπολάκης
    Πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή