«Την άλλη μέρα θα πάει στο σπίτι του»

“Γιώργο,

Το παιχνίδι είναι ψυχοφθόρο και χαμένο - από τη στιγμή που:

·        οι πλειοψηφούντες και αρνητικά διακείμενοι Πρόεδροι Τμημάτων, δεν παραιτήθηκαν από τη Σύγκλητο διαμαρτυρόμενοι για τη στάση της Πρυτάνεως, και

·        από τη στιγμή που Τμήματα που επηρεάζονται από τις αλλαγές και έχουν και ισχύ (Ιατρική) ποιούν την νήσσαν, 

πως νομίζεις φαίνεται στη κοινή γνώμη η διαμαρτυρία ? Να σου πώ τι ακούω: “ αφού δεν θίγεσθε από τα ΤΕΙ που πήγαν αλλού, τα υπόλοιπα είναι πολιτικές- προσωπικές διενέξεις” !

Μόνο και μόνο η τοποθέτηση της Πρυτάνεως στην π. Μορφ. Υποθ., θα έπρεπε- σε φυσιολογικές χώρες -  να αρκούσε για “επανάσταση”.  ” Σάκης*

Αγαπητέ Σάκη,

Σε ευχαριστώ για το μήνυμα σου. Θα συμφωνήσω με πολλές από τις διαπιστώσεις σου που είναι διαπιστώσεις και πολλών μελών της Ακαδημαϊκής κοινότητας (προσωπικά πιστεύω της πλειοψηφίας). Θα μου επιτρέψεις να σχολιάσω μερικά σημεία.

Σίγουρα η μάχη είναι ψυχοφθόρα και είναι ακόμη πιο ψυχοφθόρα όσο λιγότεροι τη δίνουν. Δεν είναι όμως χαμένη. Αν αυτοί οι λίγοι που έδωσαν την μάχη για την Πολυτεχνική σκεφτόντουσαν με τον τρόπο  αυτό, σήμερα δεν θα μπορούσατε εσείς να χρησιμοποιείτε ως επιχείρημα την μη συγχώνευση της Πολυτεχνικής με το ΤΕΙ και να κατηγορείτε αυτούς που δίνουν την μάχη για «πολιτικές- προσωπικές διενέξεις».

ΝΑΙ Σάκη! Έχεις απόλυτο δίκαιο. Οι αρνητικά διακείμενοι Πρόεδροι Τμημάτων θα έπρεπε να

έχουν παραιτηθεί και πριν από αυτούς την παραίτηση τους θα έπρεπε να έχουν υποβάλει οι Πρόεδροι και Κοσμήτορες που ψήφισαν αντίθετα με τις αποφάσεις των Τμημάτων και των Σχολών που εκλέχθηκαν για να εκπροσωπούν. Έχουν ονοματεπώνυμο. Eίναι γνωστοί στην Πανεπιστημιακή κοινότητα. Και η Πανεπιστημιακή κοινότητα θα έπρεπε να τους εξαναγκάσει σε παραίτηση  με την πίεση που οφείλαμε να τους έχουμε ασκήσει.   

ΝΑΙ Σάκη. «Μόνο και μόνο η τοποθέτηση της Πρυτάνεως στην π. Μορφ. Υποθ., θα έπρεπε- σε φυσιολογικές χώρες -  να αρκούσε για “επανάσταση”.» Το πιστεύω και εγώ όπως το πιστεύει και η συντριπτική πλειοψηφία της Πανεπιστημιακής κοινότητας.  Αλλά δεν μπορείς να περιμένεις την επανάσταση να την κάνουν οι άλλοι. Έχεις το δικό σου μερίδιο ευθύνης στην υιοθέτηση ενός νέου μοντέλου στην Διοίκηση του Πανεπιστημίου. Αυτού που το ανώτατο θεσμικό όργανο, η Σύγκλητος θα συνεδριάζει και ο/η Πρύτανης θα ενεργεί αντίθετα και θα δηλώνει απροκάλυπτα “εμείς προχωράμε”. Αυτού που τα Τμήματα και οι Σχολές θα συνεδριάζουν και θα αποφασίζουν και οι Πρόεδροι και Κοσμήτορες θα πράττουν αντίθετα με τις αποφάσεις τους. Και το να αποδεχθεί η Πανεπιστημιακή κοινότητα ένα τέτοιο μοντέλο ίσως είναι χειρότερο από την συγχώνευση με το ΤΕΙ.

Και δεν χρειάζεται επανάσταση σε φυσιολογικές χώρες γιατί απλά ο νομοθέτης έχει προβλέψει ασφαλιστικές δικλίδες για τέτοιες περιπτώσεις. 10 χρόνια πριν, όταν ήμουν με εκπαιδευτική άδεια στο Ελσίνκι σε συζήτηση μου εκεί με συναδέλφους σχετικά με την ανάληψη της Διοίκησης από την νέα Πρύτανη και στην ερώτηση μου πόση είναι η διάρκεια της θητείας, η απάντηση που πήρα ήταν. «Δεν έχει χρονική διάρκεια» Και στην ερώτηση μου «και αν ο/η Πρύτανης πράττει αντίθετα με το συμφέρον του Πανεπιστημίου;» έκπληκτος άκουσα την απάντηση τους. «Την άλλη μέρα θα πάει στο σπίτι του/της». Υπάρχει ένα συμβούλιο από τους πλέον διακεκριμένους καθηγητές που μπορεί ανά πάσα στιγμή να στείλει τον/την Πρύτανη στο σπίτι του.

Αυτά σε φυσιολογικές χώρες. Στην δική μας, ο/η Πρύτανης μπορεί να ενεργεί  αντίθετα με τις αποφάσεις των θεσμικών οργάνων ακόμη και μετά την λήξη της θητείας για την οποία έχει εκλεγεί και να παραμένει στην θέση του ως 'διορισμένος/η' από ένα Υπουργό  που θα μείνει στην Ιστορία για την ισοπέδωση της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, έναν Υπουργό του οποίου η κυβέρνηση έχει πρόσφατα αποδοκιμαστεί από την κοινωνία. Και δεν μπορώ να δεχθώ το επιχείρημα ότι «τα υπόλοιπα είναι πολιτικές- προσωπικές διενέξεις» γιατί πολύ απλά ο ίδιος που το επικαλείται δηλώνει πως «Μόνο και μόνο η τοποθέτηση της Πρυτάνεως στην π. Μορφ. Υποθ., θα έπρεπε- σε φυσιολογικές χώρες -  να αρκούσε για “επανάσταση”.» Είναι απλά μια υπεκφυγή του ανθρώπου που θέλει οι άλλοι να δίνουν τους αγώνες για ‘πάρτη του’.

Αγαπητέ Σάκη, αν δεν έλεγες πως η μάχη είναι χαμένη και ψυχοφθόρα, όταν λίγοι έδιναν την μάχη κατά των καταλήψεων, όταν λίγοι έδιναν την μάχη κατά της κατασπατάλησης του Δημόσιου χρήματος τις εποχές των χρυσών αγελάδων, όταν λίγοι έδιναν την μάχη κατά του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους, όταν …, όταν …,  σήμερα  τα παιδιά μας δεν θα αναγκαζόντουσαν να εγκαταλείπουν αυτή την χώρα. Σήμερα εμείς δεν θα ήμασταν οι στιγματισμένοι της Ευρώπης. Και ίσως να μην χρειαζόταν να κάνουμε "επανάσταση". Σήμερα όμως χρειάζεται. Και χρειάζεται για να προστατεύσουμε την Δημοκρατική λειτουργία και την αυτονομία του Πανεπιστημίου. Να προστατεύσουμε το Πανεπιστήμιο ως οντότητα που οφείλει να προσφέρει αποτελεσματικά στην κοινωνία και την χώρα.

Γιώργος

*Ο Σάκης είναι υποθετικό πρόσωπο, καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής. Ίσως είσαι εσύ.