«Στην Ελλάδα έχετε δύο κόμματα “ζόμπι” και δύο “τρελά”
κόμματα» παρατηρεί και κατά την άποψή του η ενίσχυση των «τρελών» κομμάτων
είναι ο πιο εύκολος τρόπος για τους πολίτες να γυρίσουν την πλάτη τους στα
κόμματα που κυβέρνησαν επί σχεδόν 40 χρόνια. ...
“ … πιστεύετε ότι η παλαιά φρουρά θα παραδώσει
τόσο εύκολα τα όπλα;»
“(…) Οι παλαιοί πολιτικοί θα προσπαθήσουν να γραπωθούν
ακόμη και από το τελευταίο κομμάτι
εξουσίας. Τους αρέσει το πελατειακό σύστημα γιατί αυτό τους ανέδειξε. Αυτοί οι πολιτικοί είναι νεκροί και όποιος προσκολληθεί στο σύστημα θα πεθάνει μαζί του. Βλέπετε όμως ότι κάτι καινούργιο γεννιέται. Τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής μεγαλώνουν σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα νέο πακετάρισμα παλαιών ιδεών. Η πολιτική απεχθάνεται το κενό και στο ελληνικό σύστημα υπάρχει ένα μεγάλο κενό.”
εξουσίας. Τους αρέσει το πελατειακό σύστημα γιατί αυτό τους ανέδειξε. Αυτοί οι πολιτικοί είναι νεκροί και όποιος προσκολληθεί στο σύστημα θα πεθάνει μαζί του. Βλέπετε όμως ότι κάτι καινούργιο γεννιέται. Τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής μεγαλώνουν σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα νέο πακετάρισμα παλαιών ιδεών. Η πολιτική απεχθάνεται το κενό και στο ελληνικό σύστημα υπάρχει ένα μεγάλο κενό.”
(...) Αν είσαι νέος, άνεργος και τα κόμματα που θεωρείς
υπεύθυνα για την κατάστασή σου βρίσκονται στην κυβέρνηση, ο πιο εύκολος τρόπος
να τους πεις "άντε να χαθείτε" είναι τα "τρελά" κόμματα
γιατί αυτά θα τους τρομάξουν. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι ο μπαμπούλας, θα
ψάξουν για κάτι ακόμη πιο τρομακτικό. Γι' αυτό ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή και
αυξάνεται η πολιτική βία. Αν δεν υπάρξει μια θετική διέξοδος για τη χώρα, τότε
το εργαλείο για να κατεδαφιστεί το παλαιό σύστημα θα είναι η Χρυσή Αυγή. Ή κάτι
ακόμη πιο ακραίο».
"Ο τερματισμός της αξιοποίησης της λίστας, που αποφασίστηκε τον Αύγουστο του 2011 προσωπικά από τον κ. Βενιζέλο, όπως παραδέχθηκε δημοσίως ο ίδιος πριν από τρεις μήνες περίπου. Μιας λίστας, ο έλεγχος της οποίας είχε ξεκινήσει μερικώς από τον κ. Παπακωνσταντίνου, που είχε και την πρωτοβουλία να αποσταλεί στην Ελλάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καμία κυβερνητική - τυπική ή άτυπη- συνεδρίαση που εγώ συμμετείχα δεν έγινε ποτέ αναφορά σε ύπαρξη τέτοιας λίστας, πολλώ μάλλον σε οτιδήποτε σχετικό είτε για αλλοίωση είτε για παύση της αξιοποίησής της. Είναι προφανές ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν θα επιτρέπαμε -προσωπικά ποτέ δεν θα συναινούσα- σε μία τέτοιου τύπου διαχείριση της λίστας.
Προσωπικά έμαθα την ύπαρξη της μόλις τον Οκτώβριο του 2012, μετά τις σχετικές δηλώσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου καθώς και την δημόσια παραδοχή από τον κ. Βενιζέλο ότι ήταν στη διάθεση του υπουργείου Οικονομικών η λίστα Λαγκάρντ, αλλά από τον Αύγουστο του 2011 ο ίδιος αποφάσισε , χωρίς ποτέ να μας ενημερώσει, να σταματήσει τον έλεγχο επί αυτής...
Εάν η τελική απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά, είναι να συσκοτιστεί το σκέλος των πολιτικών ευθυνών που αφορά στον τερματισμό του ελέγχου της λίστας Λαγκάρντ, τότε ας μην διερωτώνται κάποιοι γιατί καταρρέει η εμπιστοσύνη των πολιτών στο υπαρκτό πολιτικό προσωπικό και γιατί μέρα με την ημέρα ενισχύεται η εκλογική επιρροή των άκρων.." πλήρες κείμενο
"Με ελάχιστο ή και μηδαμινό πολιτικό ίχνος, χωρίς κοινωνική παρουσία, χωρίς ιδιαίτερες επιστημονικές ή επαγγελματικές διακρίσεις, απλώς με ένα αξιοπρεπές βιογραφικό σπουδών, στο οποίο περιλαμβάνονται ένα ακριβό ιδιωτικό σχολείο και μεταπτυχιακό στο LSE.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πολιτική άνοδος, ακόμη και στο πηδάλιο του κορυφαίου υπουργείου, οφείλεται άρα σε έναν συνδυασμό ελιγμών, δημοσίων σχέσεων και κυρίως σε πλασάρισμα πλάι στο κατάλληλο ισχυρό πρόσωπο, την κατάλληλη στιγμή.
Η τέτοια ανέλιξη, χωρίς έκθεση στη λαϊκή ετυμηγορία, χωρίς κοινωνική καμίνευση, χωρίς καν φιλτράρισμα από κομματικούς μηχανισμούς, συγκροτεί αφεύκτως μια παρα-δημοκρατική πολιτική συνείδηση: εκτός ελέγχων, άνευ νομιμοποίησης, άνευ λογοδοσίας. Αυτή είναι εν πολλοίς η περίπτωση του Γ. Παπακωνσταντίνου, έτσι όπως και ο ίδιος την έχει διατυπώσει, λ.χ. στη μακρά τηλεοπτική συνεντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά (23 Μαΐου 2011, http://goo.gl/O18IG): αντλεί νομιμοποίηση μόνο από τον πρωθυπουργό, τον ηγέτη - φύλαρχο, και λογοδοτεί μόνο σε αυτόν· η Βουλή, οι δημοκρατικοί θεσμοί, ο λαός, η κοινωνία, η πατρίδα δεν προσφέρουν νομιμοποίηση ούτε βέβαια ζητούν λογοδοσία. Ιδού: «Θα κριθώ και κρίνομαι καθημερινά κατ’ αρχάς από τον πρωθυπουργό που μου ανέθεσε αυτή τη δουλειά να την κάνω, θα την κάνω όσο θεωρεί ότι πρέπει να την κάνω εγώ και όχι κάποιος άλλος». ...
Καθημερινή - Ο πρωθυπουργός μού ανέθεσε δουλειά
"Εξοργίζονται -και δικαίως- οι πολίτες όταν βλέπουν διάφορους πρώην υπουργούς που κατηγορούνται για σοβαρά αδικήματα που ενέχουν βαρύτατες πολιτικές ή και ποινικές ευθύνες να εμφανίζονται στα τηλεοπτικά κανάλια ή στη Βουλή και να συμπεριφέρονται με απύθμενη θρασύτητα. Να απαντούν στις κατηγορίες κατά τρόπο που δείχνει ότι θεωρούν ηλίθιους τους τηλεθεατές ή τους βουλευτές που τους εξετάζουν. Αιτία της στάσης τους αυτής της άκρως αλαζονικής είναι το γεγονός ότι ως υπουργοί στο παρελθόν γνωρίζουν πάρα πολλά «άπλυτα» του πολιτικού συστήματος. Ετσι έχουν την άποψη ότι μπορούν να εκβιάσουν τους πάντες. ...
ΑπάντησηΔιαγραφή(...) δίνουν το σήμα σε όλους τους άλλους πολιτικούς που είτε ασκούν υπουργική εξουσία είτε φιλοδοξούν να την ασκήσουν ότι ακόμη και στις πιο ακραίες περιπτώσεις απαράδεκτης πολιτικής συμπεριφοράς, οι συνέπειες δεν θα είναι βαριές, αν δεν είναι εντελώς ανύπαρκτες! Εκτός και αν χρειαστεί, πράγμα σπανιότατο, να πετάξουν κάποιον να κατασπαραχθεί από τα λιοντάρια για το θεαθήναι...
" Το μοιραίο λάθος των ένοχων πρώην υπουργώνο