Εκδηλώσεις Πολυτεχνικής - και η κύρια ευθύνη απέναντι στην Πανεπιστημιακή κοινότητα

Κύριε Κοσμήτορα,

Από το μήνυμα σας διαπιστώνω πως το μόνο που είδατε αυτές τις μέρες είναι ότι συχνά τα πανεπιστημιακά όργανα (Σύγκλητος, Κοσμητεία, Τμήματα), «βρέθηκαν υποχρεωμένα να δαπανούν πολύ και πολύτιμο χρόνο για την αντιμετώπιση και διαχείριση σοβαρών προβλημάτων και δυσλειτουργιών που εισήγαγαν οι νέοι νόμοι για τα Πανεπιστήμια (συγγράμματα, μεταπτυχιακές σπουδές, έρευνα).», αλλά και «ευνουχισμένο ενθουσιασμό» εξαιτίας «των θλιβερών γεγονότων της δολοφονίας του αμούστακου δεκαπεντάρη και της ωμής βίας των δυνάμεων καταστολής και βαρβαρότητας.»

Κύριε Κοσμήτορα,

Χωρίς να θέλω να μειώσω την σημασία των παραπάνω, οφείλω να σημειώσω πως από το μήνυμα σας διαφαίνεται πως δεν υπέπεσαν στην αντίληψη σας οι δια της βίας διακοπές Γενικών
Συνελεύσεων Τμημάτων, από μερίδα συνδικαλιστών φοιτητών (δες για παράδειγμα ανοικτή επιστολή με τίτλο  «Ιδιότυπο καθεστώς κατάληψης του κτιρίου του Τμήματος»). Δεν υπέπεσαν στην αντίληψη σας οι δια της βίας διακοπές της Συγκλήτου, από ομάδες φοιτητών/τριών (δες για παράδειγμα ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΗΤΟΥ 30/10/2008). Δεν υπέπεσαν στην αντίληψη σας ούτε οι ταραχές από άγνωστα στοιχεία που «βύθισαν στην απόγνωση εκατοντάδες καταστηματάρχες και χιλιάδες εργαζομένους», αλλά ούτε και αυτές που βυθίζουν σε απόγνωση όλο το εκπαιδευτικό σύστημα.

Κύριε Κοσμήτορα,

Για να εκπληρώσετε «το καθήκον της υπεύθυνης ενημέρωσης» της Πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και της κοινωνίας θα πρέπει ίσως να προβείτε σε «κατάθεση συγκροτημένων επιστημονικών απόψεων σε τόσο σοβαρά και εξαιρετικού ενδιαφέροντος θέματα» όπως αυτά των διακοπών δια της βίας των συνεδριάσεων της Συγκλήτου, των συνεδριάσεων των Γενικών Συνελεύσεων των Τμημάτων, των αλυσίδων που νεκρώνουν κάθε δραστηριότητα στο Πανεπιστήμιο, της κάθε μορφής βία για την επιβολή θέσεων και απόψεων. Θα πρέπει επιτέλους ως Κοσμήτορας να πάρετε ανοικτά θέση πάνω στο θέμα των καταλήψεων και της επιβολής δια της βίας παράνομων αποφάσεων γενικών συνελεύσεων ή «μαζώξεων» φοιτητών.  Ίσως θα πρέπει να αναρωτηθείτε αν στα πλαίσια του λειτουργήματος σας και του αξιώματος που κατέχετε ως Κοσμήτορας θα πρέπει να καλέσετε την μερίδα εκείνη των φοιτητών που δια της βίας με αλυσίδες εμποδίζουν την εκτέλεση της εκπαιδευτικής διαδικασίας να ανοίξουν το Πανεπιστήμιο.  Γιατί σε μια τέτοια περίοδο το Πανεπιστήμιο αν μη τι άλλο οφείλει στην Ελληνική κοινωνία να είναι ανοικτό για να χρησιμοποιηθεί ως χώρος συζητήσεων, ζυμώσεων και διαμόρφωσης (και όχι αποδοχής από έξω και επιβολής) θέσεων και προτάσεων.

Προσωπικά αξιολογώ, ότι αυτές τις δύσκολες στιγμές που διανύει η χώρα αλλά και το εκπαιδευτικό σύστημα πιο συγκεκριμένα, είναι πολύ σημαντικότερη η συνεισφορά σας προς την Πανεπιστημιακή κοινότητα με μια παρέμβαση σας προς την κατεύθυνση αυτή παρά με το κάλεσμα σε συμμετοχή εκδηλώσεων, χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να μειώσω την σημασία της συγκεκριμένης εκδήλωσης.

Όσον αφορά την διαπίστωση σας ότι οι προθέσεις σας «δεν τελεσφόρησαν» η άποψη μου είναι πως αυτό οφείλετε όπως έγραφα σε παρέμβαση μου στο ότι «το σημαντικότερο πρόβλημα είναι πως το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο αναλώνει τα τελευταία χρόνια τις δυνάμεις του προς την κατεύθυνση της μη εφαρμογής της όποιας διάταξης προσπαθεί να επιφέρει μια αλλαγή στο υπάρχον σύστημα.» και συνέχιζα «Θα ήταν ενδιαφέρον να καταγράψουμε τις ανθρωποώρες που δαπανήθηκαν προς την κατεύθυνση της μη εφαρμογής των νέων διατάξεων (απεργίες, καταλήψεις, συγκεντρώσεις, συζητήσεις επί συζητήσεων σε κάθε θεσμικό όργανο κλπ) και να τις συγκρίνουμε με αυτές που δαπανήθηκαν προς την κατεύθυνση του reengineering του συστήματος για την αποτελεσματική και προς όφελος των φοιτητών και της κοινωνίας εφαρμογής τους. Φοβάμαι πως το αποτέλεσμα θα είναι το λιγότερο «τραγικό» για την παραγωγικότητα της Πανεπιστημιακής κοινότητας. Εκτός και αν συνυπολογίσουμε την παραγωγή «πολιτικής» και αντιπολίτευσης.»

Με την επιστολή μου αυτή θα ήθελα να σας προσκαλέσω να πάρετε, όπως οφείλετε ως Κοσμήτορας, ανοικτή θέση πάνω στα παραπάνω θέματα.

Συνημμένα παραθέτω παρακάτω αποσπάσματα από άρθρο της Καθημερινής  που δείχνουν την κρισιμότητα της κατάστασης.

Κλεάνθης Θραμπουλίδης

(…) «Οι τάχατες αντιεξουσιαστές, οι τάχατες αναρχικοί, οι κουκουλοφόροι, οι ποικιλώνυμοι δειλοί ταραχοποιοί και κάποιοι ανώριμοι νεαροί που κάνουν σύγχυση ανάμεσα στα επαναστατικά γεγονότα και σε ευκαιρίες για πλιάτσικο ήταν οι ήρωες αυτών των ταραχών που βύθισαν στην απόγνωση εκατοντάδες καταστηματάρχες και χιλιάδες εργαζομένους», ανέφερε ο κ. Κύρκος και τόνισε σε πρώτο ενικό ότι «όλους αυτούς που τους κατηγορώ στο όνομα της ιστορίας του εργατικού κινήματος, τους απαγορεύω να επικαλούνται το όνομα της Αριστεράς καθώς δεν έχουν ούτε θα μπορούσαν να έχουν καμία σχέση μαζί της». (…)

Δημόσιες αποστάσεις από τις τελευταίες επιλογές των κ. Αλ. Αλαβάνου και Αλ. Τσίπρα έλαβε και ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος. Μιλώντας στην «Κ» τόνισε ότι «δεν επιτρέπεται σε κανέναν να κάνει ασκήσεις κομματικής γυμναστικής όταν στη χώρα ξεσπά βαθιά κρίση πολιτικής, κοινωνικής και ηθικής αποσύνθεσης» και υπενθυμίζοντας την πάγια θέση του ΣΥΝ ότι «τα πανεπιστήμια και τα σχολεία πρέπει να παραμένουν ανοιχτά» σαφή θέση έλαβε και για το άσυλο. «Στον πανεπιστημιακό χώρο» είπε «από την εκλογή των πρυτανικών αρχών και των καθηγητών μέχρι τις φοιτητικές παρατάξεις και το άσυλο επικρατεί μια διαλυτική ασυναρτησία και είναι καιρός όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους.  Αλλο πράγμα είναι το άσυλο των ιδεών και των ελευθεριών και άλλο το καταφύγιο και το ορμητήριο καταστροφών και λεηλασιών». 

Πηγή