O ‘πεύκος’ της γνώσης στη διασταύρωση N. Καζαντζάκη και Ερατοσθένους

3 η ώρα το μεσημέρι. Ένα αλυσοπρίονο με το δαιμονισμένο για την ώρα θόρυβο του με σηκώνει από τον υπολογιστή. Ένας εργάτης πάνω στο στολίδι της γειτονιάς, πάνω στον ‘πεύκο’ που για χρόνια τώρα κοσμεί τη διασταύρωση αποτελειώνει ότι έχει απομείνει από την επιδρομή της  περασμένης βδομάδας (έτους). Βγαίνω στο μπαλκόνι και βλέπω το ίδιο θέαμα με αυτό που αντίκρισα πριν 10 μέρες. Ο ίδιος ‘αλβανός’ που είχε σταματήσει το κόψιμο τότε μετά από τη
διαμαρτυρία ενός περίοικου, αποτελειώνει το έργο του. 3  και μισή και το ένα κλαδί πέφτει μετά το άλλο. Αναρωτιέμαι «κανείς δεν ενδιαφέρεται για να σώσει τον ‘πεύκο’». Κανείς δεν ενοχλείται τουλάχιστο από τον δαιμονισμένο θόρυβο του αλυσοπρίονου στις 3 και μισή το μεσημέρι. Ένας περίοικος κάνει την εμφάνιση του και ρωτάει «Παιδία γιατί κόβεται τον ‘πεύκο’;» «Εσύ τι θέλεις εδώ;» η απάντηση από την άλλη μεριά. Πολιτισμένη δεν μπορώ να πω. Θα μπορούσε να έχει βγάλει το καλάζνικωφ (τα Ζωνιανά είναι τόσο πρόσφατα που δεν μπορώ να αποφύγω τον παραλληλισμό).

Ο περίοικος φαίνεται πως επέμεινε στην απορία του οπότε άρχισαν να βγαίνουν τα μικρά καλάζνικωφ από την άλλη μεριά «Φύγε από δω ?#*<@**» «Δεν έχεις καμιά δουλειά εδώ» «είσαι ψυχοπαθής» και πολλά άλλα που δεν θέλω να μεταφέρω. «Φέρε τον εισαγγελέα ρε άμα σε ενοχλεί». Ο «ενοχλητικός» περίοικος τα «μαζεύει» και φεύγει. Ευτυχώς δεν έχει τις απώλειες της πρώτης επίσκεψης στα Ζωνιανά. Φεύγει χωρίς σοβαρά τραυματισμένο συνάδελφο αλλά με τραυματικές υποθέτω εμπειρίες. Και σίγουρα θα αναρωτιέται «μα κανείς σε αυτή την γειτονιά δεν ακούει», «δεν βλέπει, δεν ενοχλείτε», «δεν έκανε τον κόπο να βγει», για να αποτρέψει μόνο και μόνο με την παρουσία του  μια επίθεση παρόμοια με αυτή των Ζωνιανών.   

Το καταστροφικό έργο για το στολίδι της γειτονιάς συνεχίζεται. 4 η ώρα. Παρατηρώ από το μπαλκόνι μου. Κανείς δεν φαίνεται να ενοχλείτε, κανείς δεν επιχειρεί να αποτρέψει την καταστροφή του μοναδικού πλέον ‘πεύκου’ στην διασταύρωση. Ίσως και να φοβάται μη δεχθεί την επίθεση με τα καλάζνικωφ. Ίσως και να είναι και αυτός κάτοχος ενός μικρού καλάζνικωφ για τα δικά του, τα μικρά του Ζωνιανά και να νιώθει συνένοχος.

4 και κάτι. Εμφανίζεται ένα περιπολικό και ζητά τα στοιχεία του επιβλέποντος την κοπή συμπολίτη μας. «Βλέπετε καμιά παρανομία και μου ζητάτε τα στοιχεία;». «Κάνω τίποτε;». «Θα φέρω τον δικηγόρο μου». Το ίδιο, σκέφτομαι, θα έλεγαν και οι αμπαρωμένοι μέσα στα Ζωνιανά «Μα το κάναμε τόσες φορές;». «Εδώ ρίξαμε και ελικόπτερο και ο ‘Δικηγόρος μας’ καθάρισε» Φαίνεται πως τους πείθει.

Ο «ενοχλητικός» περίοικος εμφανίζεται πάλι. Ίσως τώρα και να νιώθει σιγουριά πως δεν μπορούν να βγουν τα καλάζνικωφ.

Η εμφάνιση του εξαγριώνει τον επιβλέποντα της κοπής του πεύκου. 

 «τα στοιχεία αυτού του γύφτου πρέπει να πάρετε που σας ενοχλεί με τα τηλεφωνήματα του και σας βάζει να τρέχετε μέρα μεσημέρι», «εγώ απλά κλαδεύω ένα δένδρο». Ο περίοικος απλά υπενθυμίζει και αυτός στην αστυνομία πως είναι 4 το μεσημέρι και αποφασίζει να φύγει. Κανείς από την γειτονιά δεν έχει κάνει την εμφάνιση του. Νιώθει μόνος. Ίσως και να τον επηρέασαν αυτά που του είπε  ο Ζωνιανίτης, «θέλεις ψυχίατρο, μονό  εσύ ενοχλείσαι,» «μονό εσύ νομίζεις πως ενδιαφέρεσαι για τον πεύκο’;».

Τελικά κάνει την εμφάνιση του  ένας ακόμη περίοικος. Σκέφτομαι πως ο «ενοχλητικός» μας περίοικος που έδειξε μια ευαισθησία για τον ‘πεύκο’, θα νιώθει καλύτερα. Θα βρει ένα στήριγμα.

Σύντομα διαπιστώνω πως δεν είναι έτσι. Μάλλον έκανα λάθος γιατί ο νεοαφιχθείς απευθύνεται στον «ενοχλητικό» περίοικο που τώρα απομακρύνεται από το χώρο του επεισοδίου και με επιδεικτικό προς τους αστυνομικούς τρόπο φωνάζει «θα κάνεις και καμιά άλλη καταγγελία ρε;» «δεν αφήνεις την γειτονιά ήσυχη». Σκέφτομαι και εγώ «αλήθεια! τι θέλει ο χριστιανός και δεν αφήνει τα μικρά αυτά Ζωνιανά, τα Ζωνιανά του καθενός μας ήσυχα;»

Μήπως είναι ένας από αυτούς που κατάφερε να «ξυπνήσει»  σε αυτό τον τόπο ο Λάκης Λαζόπουλος που δεν λέει να ακούσει τη μάνα του που του λέει να σωπάσει. Να μην βλέπει, Να μην ακούει; Να μην επιχειρεί αυτός να βγάλει το ΄φίδι’ από την τρύπα.

Η παρέμβαση του δεύτερου περίοικου φαίνεται πως επηρέασε τον αστυνομικό. Φωνάζει πίσω τον «ενοχλητικό» περίοικο και του ζητάει τα στοιχεία του. Ίσως τελικά και αυτός να είναι που διατάραξε την «ώρα ησυχίας» της αστυνομίας.

Ο ‘πεύκος’ γλύτωσε και αυτή τη φορά. Είμαι σίγουρος όμως πως όχι για πολύ. Δυστυχώς, σκέφτομαι, η προστασία του συστήματος της παιδείας δεν μπορεί να γίνει με αστυνομικά μέτρα.

Είναι η εικόνα του σεβασμού, της ευαισθησίας για την εκπαιδευτική διαδικασία, είναι η εικόνα της κουλτούρας μιας κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που της αρέσει να βλέπει τον Λάκη να καυτηριάζει τα Ζωνιανά, τα Ζωνιανά των άλλων, αλλά μην τολμήσετε να της πειράξετε  τα δικά της «τα μικρά Ζωνιανά».

Ένας παρατηρητής.