Αγαπητέ Ηλία,
(Σε απάντηση στο μήνυμα σου που αναφέρεται στο από 12/10/2012 έγγραφο μου προς την Διοίκηση του
Πανεπιστημίου.)
Για να βοηθήσω να
ανοίξει μια γόνιμη συζήτηση στην Πανεπιστημιακή κοινότητα, και όχι μόνο, με
στόχο να «μας βγάλει από την βαθύτατη
κρίση»,
όπως και εσύ επιθυμείς, δημοσιοποιώ το μήνυμα μου αυτό.
Θα παραβλέψω το
ύφος της έκφρασης σου «αλλά ως εδώ!» επειδή σε γνωρίζω από μικρό παιδί στην
γειτονιά.
Το τι ο καθένας θεωρεί
σοβαρό για να ασχοληθεί υποθέτω πως έχει την ελευθερία να το κρίνει και να το
αποφασίσει ο ίδιος. Και φυσικά οι επιλογές αυτές, και υποθέτω συμφωνείς,
οφείλουν να είναι μέσα στα πλαίσια των κανόνων μιας οργανωμένης κοινωνίας και, υποθέτω
πάλι συμφωνείς, πως οι
επιλογές αυτές πρέπει να έχουν και συνέπειες. Θα μου πεις, πολλοί δεν τις αποδέχονται με την βία. Το βλέπουμε και αυτό εδώ και χρόνια τώρα. Και όχι μόνο εκτός Πανεπιστημίου αλλά και μέσα σε αυτήν την Πανεπιστημιακή κοινότητα.
επιλογές αυτές πρέπει να έχουν και συνέπειες. Θα μου πεις, πολλοί δεν τις αποδέχονται με την βία. Το βλέπουμε και αυτό εδώ και χρόνια τώρα. Και όχι μόνο εκτός Πανεπιστημίου αλλά και μέσα σε αυτήν την Πανεπιστημιακή κοινότητα.
Για μένα πιο
σημαντικό από όλα αυτά που αναφέρεις είναι η ποιότητα της δουλειάς μου και η
αξιοπρέπεια μου και επιπλέον έχω την υποχρέωση ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος να
αγωνιστώ πρώτα από όλα για αυτά. Θέλω να πιστεύω δε πως στόχος του «αλλά ως
εδώ!» και του μηνύματος σου δεν είναι να μου στερήσεις το δικαίωμα να
υπερασπιστώ αυτά μέσα στα πλαίσια των κανόνων που ορίζει μια οργανωμένη
κοινωνία.
Τις θέσεις μου και τον αγώνα μου για την ελευθερία διακίνησης ιδεών (To "κίνημα των announcements") αλλά και για την βία (Δημόσιο Πανεπιστήμιο - Καταλήψεις και Βία) τις έχω δημοσιοποιήσει εδώ και χρόνια και τις γνωρίζεις πολύ καλά από τότε που ήσουν πρωτοετής φοιτητής. Όπως πολύ καλά γνωρίζεις και τις θέσεις μου επί πολλών προβλημάτων που ταλαιπωρούν το Πανεπιστήμιο μας (εδώ).
Αλλά
Ηλία, αν εσύ θεωρείς όσα αναφέρεις πιο σημαντικά από μια δημόσια τοποθέτηση που
θα σε αποκαλούσε Φασίστα και την Διδακτορική διατριβή σου skoupidi pou se kanena allo meros pagkosmios den tha edinan είναι
δικαίωμα σου. Από το σημείο όμως αυτό, μέχρι το να προσπαθείς να επιβάλεις αυτό,
με τον τρόπο σου, σε κάποιον άλλο υπάρχει μεγάλη απόσταση, πολύ μεγαλύτερη από
την γειτονία μας.
Σήμερα τα πράγματα
τρέχουν με γοργούς ρυθμούς προς τα πίσω γιατί όλα αυτά τα χρόνια πολλοί από μας
τα οδηγούσαν προς την κατεύθυνση αυτή με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους και κυρίως γιατί οι άλλοι, οι πιο πολλοί, δεν αντιδρούσαν σε όλα αυτά.
Να
είσαι καλά
Κλεάνθης
Θραμπουλίδης
Απαντούσα σε φοιτητή στις 12/9/2011 όταν διαμαρτυρήθηκε για τα μηνύματα που στέλνω
ΑπάντησηΔιαγραφή«χρειάζεται πραγματικά πάρα, μα πάρα πολύ θράσος για να μπορείς να ζητάς από κάποιον να μην αντιδρά στον συστηματικό βιασμό που του ασκείς. Και το θράσος αυτό το έχεις.
Όταν θα σεβαστείς το δικαίωμα μου να μπαίνω στο γραφείο μου, όταν θα σεβαστείς το δικαίωμα του συμφοιτητή σου να μπορεί να συμμετέχει στην εκπαιδευτική διαδικασία, όταν θα σταματήσεις να επιβάλεις την άποψη σου με την βία, δεν θα έχω κανένα λόγω να σε ενοχλώ με την αντίδραση μου σε αυτό.»
και μερικούς μήνες νωρίτερα
«Αν στην κατάσταση που βρίσκεται το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο και η χώρα, αυτό που ενοχλεί, αυτούς τους ορισμένους, είναι η με αυτόν τον τρόπο χρήση των e-mail διευθύνσεων της ακαδημαϊκής κοινότητας ... δεν έχω να σχολιάσω τίποτε. Είναι δικαίωμα τους. Υποθέτω πως θα έχουν ποιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούν από το να διαβάζουν κάπου-κάπου τις απόψεις ενός καθηγητή τους ή να ασχοληθούν και λίγο με τα κοινά. (…)
Προσωπικά νοιώθω την υποχρέωση ως δάσκαλος να σας παρακινήσω για μια ενεργή συμμετοχή σε όλα αυτά τα φαινόμενα που καταρρακώνουν το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο. (…)» Φοιτητικές Εκλογές: Τα πράσινα, τα μπλε, … τα κόκκινα και τα πορτοκαλί "μπλουζάκια"
Οσο για την άσκηση Πολιτικής Προπαγάνδας οι θέσεις μου έχουν καταγραφεί πολλές φορές στο παρελθόν π.χ. Η πρόσβαση στην λίστα ανακοινώσεων του Πανεπιστημίου
Απολογισμός Δραστηριοτήτων χειμερινού εξαμήνου Ακ. Έτους 2006-07.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Με αφορμή την αίτηση της Γραμματείας του Τμήματος για συμπλήρωση και αποστολή του εντύπου "Απολογισμού Δραστηριοτήτων" σας γνωρίζω ότι για το διάστημα από 10 Ιανουαρίου 2007 μέχρι σήμερα 28 Μαρτίου 2007 δεν μου επιτρέπεται η είσοδος στο χώρο εργασίας μου (στο γραφείο μου και τους χώρους του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών) με εξαίρεση τις Δευτέρες μέχρι τις 6:00 το απόγευμα. Το ίδιο συνέβη και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων (δεν καταγράφω τις ημερομηνίες, αν απαιτηθεί είναι διαθέσιμες).
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην είμαι σε θέση να εκτελέσω τις υπό του νόμου και του επαγγέλματος μου προβλεπόμενες δραστηριότητες μου και αυτό χωρίς δική μου ευθύνη καθώς δεν μου διασφαλίζεται το συνταγματικό μου δικαίωμα της δυνατότητας πρόσβασης στο χώρο άσκησης του εκπαιδευτικού και ερευνητικού έργου.»
Πηγή: http://seg.ece.upatras.gr/thrambo/theseis/docs/28Mar2007Record.pdf
Διαβάζω στο διαδίκτυο και συμφωνώ
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η μαύρη βία είναι εξίσου απεχθής με την κόκκινη βία. Δεν υπάρχουν ακροδεξιοί και αντιφασίστες, αλλά ακροδεξιοί και ακροαριστεροί.
Τα καδρόνια και οι μολότοφ δεν έχουν χρώμα. Είναι αποκρουστικά είτε είναι κόκκινα είτε είναι μαύρα."