Οι ευθύνες των Πανεπιστημιακών

Αγαπητέ Περικλή,

Για να αξιολογήσεις  το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν αρκεί να βρεις ένα Τμήμα (το δικό σου) που δουλεύει (σύμφωνα με τα λεγόμενα σου) αποτελεσματικά. 

Αυτό που έχει σημασία είναι να αποδείξεις πως υπάρχουν μηχανισμοί που διασφαλίζουν την αποτελεσματική και σε όφελος της Κοινωνίας λειτουργία του Δημόσιου Πανεπιστημίου. Και τα στοιχεία είναι αυτά που στοιχειοθετούν πως οι μηχανισμοί αυτοί δεν υπάρχουν και όπου υπάρχουν όσες φορές προσπάθησα (εγώ και άλλοι συνάδελφοι) να ενεργοποιήσουμε, απλά διαπιστώσαμε ότι δεν λειτουργούν. Αδιαφάνεια, αναξιοκρατία, νεποτισμός, διαφθορά, κατάχρηση δημόσιας περιουσίας, … και όλα αυτά τα διδάχθηκαν οι φοιτητές μας χρόνια τώρα και απλά αυτά εφάρμοσαν ως πολίτες στη συνέχεια. Πολλά έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια με στοιχεία. Μερικά από αυτά μπορείς να βρεις  στην διεύθυνση http://ellinikodimosiopanepistimio.blogspot.gr/ ή στην παλιότερη διεύθυνση ταξινομημένα κατά θεματική ενότητα (Καταλήψεις, Αξιολόγηση, Συγγράμματα, Αξιοποίηση διαθέσιμων πόρων, Εκπαιδευτική Διαδικασία, Διάφορα).

Είναι πλέον σε όλους γνωστό πως η στρέβλωση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αυτής της χώρας

Η προσπάθεια μας να εφαρμόσουμε το Νόμο και οι συνέπειες της

Τελικά χρειάσθηκε να περάσουν 4 ολόκληρα χρόνια για να διαπιστώσω πόσο τυχεροί ήμασταν που δεν επενέβει ο Εισαγγελέας να διατάξει την σύλληψη μας και που δεν έβγαλε καταδικαστικό ψήφισμα εναντίον μας η Βουλή των Ελλήνων όταν προσπαθήσαμε τρεις καθηγητές να εφαρμόσουμε τον Νόμο «δια της βίας». Όταν αποφασίσαμε  να κάνουμε μάθημα ενώ το κτήριο του Πανεπιστημίου τελούσε υπό κατάληψη και βρεθήκαμε μέσα σε ένα αμφιθέατρο γεμάτο φοιτητές που ήρθαν για μάθημα αλλά και 10-15 συνδικαλιστές που ανέβηκαν στο έδρανο και δεν μας άφηναν να κάνουμε το μάθημα (εδώ). Πολύ φτηνά τη γλυτώσαμε τελικά αφού δεχτήκαμε μόνο την απειλή των συνδικαλιστών ότι θα μας καταγγείλουν στην Σύγκλητο (όπως και έγινε) γιατί «παραβιάζαμε» την απόφαση του συλλόγου για κατάληψη. Σήμερα κατάλαβα πως αυτό που έλεγαν τα παιδιά αυτά εκείνη την ημέρα όχι μόνο το αποδεχόταν η Ελληνική κοινωνία αλλά και το πίστευε.

Εμείς δεν έχουμε κανένα ελαφρυντικό

"Το ελληνικό πανεπιστήμιο, λέγαμε, βρίσκεται ακόμη στο κέντρο της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας, και αυτό είναι πλεονέκτημα για τη διάσωσή του με τη μορφή που έχει σήμερα. Σε μας εναπόκειται εάν θα παραμείνει εκεί ή θα μεταβληθεί σε μια απλή –και μάλιστα φτωχή– συνιστώσα, όπως έχει γίνει σε άλλες χώρες. Εμείς το θέλουμε στο κέντρο της εκπαίδευσης, με σαφή βελτίωση της δημόσιας υπηρεσίας που παρέχει, χάριν των φοιτητών του, της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας και του μέλλοντος αυτού του τόπου. Διαφορετικά, είναι βέβαιον πως κοινωνία και οικονομία θα βρουν εναλλακτικούς τρόπους να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους.

Ποιοι έχουν την ευθύνη γι’ αυτό; Οι πολιτικοί που σήμερα αποφασίζουν