Kathimerini article on Greece's historical debt & deficit και η επιβολή του Μνημονίου

Είμαι ένας από αυτούς που έκανε παρέμβαση (εδώ) στο σχετικό μήνυμα του συναδέλφου Καθ. Χαλικιά ζητώντας επιχειρήματα που να αιτιολογούν την θέση που εξέφρασε.
Παραθέτω στη συνέχεια την απάντηση μου στο εν λόγω κείμενο, το οποίο μου κοινοποίησε τον Ιανουάριο και το οποίο κατά την άποψη μου περιγράφει πολύ καλά τους λόγους για τους οποίους η χώρα οδηγήθηκε στην δεινή οικονομική κατάσταση αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αιτιολογία για την επιβολή του Μνημονίου ως βέλτιστης και μοναδικής πρότασης για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Ζητάτε από τους συναδέλφους σας να γίνουν "Ηρωες"

"Δυστυχώς δε θα μπορέσω να παραστώ στη συνάντηση καθώς έχω μάθημα εκείνη την ημέρα και ώρα Αν γινόταν πάντως θα ήταν χρήσιμο να υπάρχει μία σύντομη ενημέρωση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για τα γεγονότα
Με εκτίμηση,”
*******

Αγαπητέ Συνάδελφε,
Είστε αρκετά νέος και δεν καταλαβαίνετε ότι με την ενέργεια σας αυτή ζητάτε από τους συναδέλφους σας να γίνουν "Ηρωες".
Δεν υπερβάλω! Γιατί είναι ηρωισμός

Ζητάτε από τους συναδέλφους σας να γίνουν "Ηρωες"

Αγαπητέ Συνάδελφε,

Είστε αρκετά νέος και δεν καταλαβαίνετε ότι με την ενέργεια σας αυτή ζητάτε από τους συναδέλφους σας να γίνουν "Ηρωες".

Δεν υπερβάλω! Γιατί είναι ηρωισμός σε αυτό το Τμήμα, σε αυτό το Πανεπιστήμιο, όχι μόνο να εκφράσεις δημόσια  την θέση σου (αποτελεί εξαίρεση η υπεράσπιση φοιτητικών αγώνων, συνδικαλιστικής δράσης, του σημερινού «αυτοδιοίκητου» και δημόσιου χαρακτήρα του Πανεπιστημίου), αλλά και το να περιγράψεις γεγονότα.

Αυτός είναι  ο λόγος που δεν γνωρίζουμε, τα μέλη ΔΕΠ, όχι μόνο τι έγινε στο ΔΣ, το οποίο «τιμώρησε» τους φοιτητές, αλλά και αυτή την απόφαση της τιμωρίας. Αυτός είναι ο λόγος που δεν γνωρίζουμε ποιοι ήταν αυτοί[1] στους οποίους «δόθηκε η ευκαιρία»[2] για 3-4 ώρες να «παρουσιάσουν τις θέσεις τους» (εδώ) στην Σύγκλητο και ποιοι ήταν αυτοί που βίαια επέβαλαν (έστω και αν αναφέρεται ότι ο Πρύτανης «έλυσε την συνεδρίαση») και για ποιο λόγο, τη διακοπή της. Και αφού επέβαλαν τη διακοπή της, προχώρησαν (άγνωστο ποιοι και με τίνος απόφαση) σε κατάληψη του κτιρίου Διοίκησης την επόμενη μέρα γιατί «η Σύγκλητος δεν πήρε απόφαση».

Και όλα αυτά τα υπερασπιζόμαστε ακόμη (τυχαία άραγε;) ως «αυτοδιοίκητο» και «δημόσιο» Πανεπιστήμιο.

Έχω καταγράψει γεγονότα και σχετικές θέσεις (εδώ) και παρακαλώ όποιο συνάδελφο έχει να προσθέσει κάτι, να βοηθήσει προς την κατεύθυνση αυτή.

Με την ελπίδα πως υπάρχουν τα κίνητρα εκείνα που θα πείσουν τους συνεισφέροντες στην διαδικασία, να δώσουν την αληθινή είσοδο, την απαραίτητη για να μπορέσει το σύστημα να μετακινηθεί από το σημερινό σημείο ισορροπίας (που έχει οριστεί με βάση τα συμφέροντα του κατεστημένου) σε ένα σημείο ισορροπίας αποδοτικό για την κοινωνία.

Κλεάνθης Θραμπουλίδης

Ο λόγος μας ... γίνεται φονικό όπλο

Σίγουρα η κοινωνία περίμενε χρόνια τώρα την αντίδραση των Πανεπιστημιακών δασκάλων στην έκπτωση θεσμών και αξιών. Αντί αυτού, τους βλέπει όλα αυτά τα χρόνια να έχουν την αποκλειστική ευθύνη για την έκπτωση θεσμών και αξιών μέσα στον Πανεπιστημιακή κοινότητα. Και είναι γνωστό πλέον ότι οι Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι όχι μόνο δεν αντιδρούν σε ανάλογα φαινόμενα αλλά ίσως και να έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την έκπτωση θεσμών και αξιών που παρατηρούμε σήμερα στην κοινωνία.

Μήπως τα μέλη ΔΕΠ, και πρωτίστως οι διατελέσαντες σε θέσεις Διοίκησης, είμαστε/είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την έκπτωση θεσμών και αξιών στο χώρο του Πανεπιστημίου; (από όπου και μεταφέρθηκε στην Ελληνική κοινωνία).

Ποια ήταν η αντίδραση στην έκπτωση θεσμών και αξιών αυτών που τα τελευταία χρόνια διαχειρίστηκαν την εξουσία σε διάφορα επίπεδα στον χώρο του Πανεπιστημίου και με τις επιλογές τους βύθισαν το Πανεπιστήμιο στην σημερινή του κρίση; Δεν φέρουν αλήθεια την κύρια ευθύνη για την αναξιοπιστία, τις συναλλαγές, την ανομία, τη μη αποτελεσματική αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων, την αδιαφάνεια και τη διαφθορά στον χώρο του Πανεπιστημίου;

Ίσως ένας από τους πρωτεργάτες της κίνησης αυτής ο οποίος και διετέλεσε, και αφανώς διατελεί, στην Διοίκηση τα τελευταία χρόνια νοιώσει την ανάγκη να μας εξηγήσει.

Και είναι τυχαίο πως η αντίδραση μας προς την «οικονομική περιθωριοποίηση σημαντικών τμημάτων του λαού μας» εμφανίζεται σήμερα που επιχειρείται η αναβάθμιση του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου και χάνονται κεκτημένα που είναι η κύρια αιτία της σημερινής κατάστασης στον Πανεπιστημιακό χώρο αλλά και την κοινωνία;

Ο λόγος μας είναι το όπλο μας, αλλά όταν αυτός δεν συμβαδίζει με τις πράξεις μας τότε γίνεται φονικό όπλο για την κοινωνία.

Κλεάνθης Θραμπουλίδης

On 25/02/2011 07:55, K.A. Thoma wrote:

Συνάδελφοι,

Επειδή ο λόγος είναι το όπλο μας, θέλοντας να διατρανώσουμε και να μοιραστούμε την αγωνία μας για τις δύσκολες εποχές που περνάμε, σας στέλνουμε το παρακάτω κείμενο ζητώντας, από όσους συμφωνείτε με αυτό, να το προσυπογράψετε. Το κείμενο, με υπογραφές και από χώρους εκτός Πανεπιστημίου Πατρών, θα σταλεί στον Τύπο για δημοσίευση.

Σας παρακαλούμε, προκειμένου να προστεθεί η υπογραφή όσων το θέλουν, να επικοινωνήσετε με email σε διάστημα μιας εβδομάδας, με τους

Βασίλη Αναστασόπουλο: vassilis@physics.upatras.gr
Ρόη Θωμά: phaethon@physics.upatras.gr

δίνοντας εκτός από το όνομά σας και την ιδιότητά σας.

Με εκτίμηση
οι υπογράφοντες το επισυναπτόμενο κείμενο