Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Διαθεσιμότητες και Διδακτορικά

«Έλαβα το παρακάτω γράμμα, χαρακτηριστικό του πώς γίνεται η αξιολόγηση στην Παιδεία. Όσοι έχουν μεταπτυχιακά, λέει, θα φύγουν ή στην καλύτερη περίπτωση θα γίνουν γραφιάδες. Το ενδεχόμενο αυτοί να είναι οι ικανότεροι και οι προθυμότεροι για να διδάξουν το σκέφτηκε κανένας;» Το γράμμα και η πηγή του παρατίθενται μετά το σχόλιο μου.
Όσοι από τους αποφοίτους μας δεν φεύγουν στο εξωτερικό ξεκινάνε διδακτορικό ή Μεταπτυχιακό καθώς δεν έχουν την δυνατότητα να βρούνε δουλειά. Αν τώρα οδηγήσουμε και όλους τους εργαζόμενους του Δημοσίου σε Μεταπτυχιακά και
Διδακτορικά … για να εξασφαλίσουν την παραμονή τους στο Δημόσιο (γιατί αυτό μόνο αυτό υπολογίζει) τότε η χώρα αυτή θα γίνει και πρωταθλήτρια σε κατόχους Διδακτορικών. Αυτό και αν είναι ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Θα χρειαστούμε και άλλα Πανεπιστήμια, και άλλα Μεταπτυχιακά προγράμματα και φυσικά πρόσθετη χρηματοδότηση γιατί όλα αυτά παρέχονται δωρεάν από την Πολιτεία … σε βάρος φυσικά των κορόιδων που κάνουν συνειδητά τη δουλειά τους και δεν τους μένει χρόνος για Διδακτορικά ή δεν έχουν το μπάρμπα στην Κορώνη για να τους δώσει 4-5 χρόνια άδεια από την δουλεία τους για να το κάνουν. Και ας μην ξεχνάμε ότι το μεγαλύτερο κίνητρο για έναν Καθηγητή δευτεροβάθμιας να κάνει Διδακτορικό ήταν για να μην ξαναμπεί στην τάξη να διδάξει. Πριν 2 χρόνια έγραφα για Ροδάκινα και Χωματερές

Η επιστολή
 «κ. Τζήμερε, είμαι εκπαιδευτικός και διδάσκω σε παιδιά των εφαρμοσμένων τεχνών Επαγγελματικού λυκείου, τόσο με την ειδικότητα του Διακοσμητή ΤΕΙ 1984, ΠΕ1827 με την οποία διορίστηκα το 2000, όσο και με την δεύτερη ειδικότητά μου, του Αρχιτέκτονα ΑΠΘ 1988, ΠΕ1202. Απέκτησα ένα μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών με με αντικείμενο την «Διοίκηση Πολιτισμικών μονάδων ΕΑΠ» (2011), ενώ ήδη φοιτώ στο 2ο έτος ενός δεύτερου μεταπτυχιακού , με θέμα τις «Σπουδές στην Εκπαίδευση ΕΑΠ». Οι προσπάθειές μου, (έστω και τώρα στα 50 μου χρόνια), να επιμορφωθώ περαιτέρω, πηγάζουν από την επιθυμία μου να προσφέρω, από οποιαδήποτε θέση της εκπαίδευσης, σε αυτό που αποκαλείται «Παιδεία». Δυστυχώς με τις πρόσφατες επιλογές της πολιτείας, καταργήθηκε η πρώτη ειδικότητα με την οποία δίδασκα (ΠΕ1827) γεγονός που οδήγησε σε διαθεσιμότητα πολλούς συναδέλφους μου. Όμως η νόμιμα αποδοθείσα δεύτερη ειδικότητά μου (ΠΕ1202), με την οποία μπορώ να συνεχίσω το εκπαιδευτικό μου έργο σε άλλη ειδικότητα (π.χ. Δομικών έργων), δεν λαμβάνεται υπόψη στον νέο νόμο, γεγονός που αδικεί κατάφορα όλους τους συναδέλφους, (περίπου 120), που διαθέτουν δεύτερο πτυχίο, το γνωστικό αντικείμενο του οποίου αποτελεί δικαίωμα διδασκαλίας και παραμονής στην εκπαίδευση. Επίσης με την πρόσφατη τροπολογία (25/7/2012), δεν λήφθηκαν υπόψη οι μεταπτυχιακές σπουδές μας με τις οποίες εξαιρούμασταν από την διαθεσιμότητα, παραβιάζοντας πλέον κάθε έννοια αξιοκρατίας και ουσιαστικής αξιολόγησης.» Πηγή

1 σχόλιο:

  1. "Το αίτημα των ΙΔΑΧ με διδακτορικό πριν γίνει νόμος του κράτους (πριν λίγες μέρες στο νόμο για το Λύκειο) είχε υιοθετηθεί πρώτα από τη σύνοδο των πρυτάνεων σε ψήφισμά τους πέρυσι. Κατά τη συζήτηση του ν. 4009/11 στη Βουλή το αίτημα τέθηκε πολλές φορές και από βουλευτές όλων των πτερύγων! Η Διαμαντοπούλου, παρά τις εντονότατες πιέσεις αντιστάθηκε μέχρι τέλους. Ο Αρβανιτόπουλος και με αυτό (το τρίτο) νομοσχέδιο του κατοχυρώνει επάξια τον τίτλο του πιο Μαυρογιαλούρου υπουργού παιδείας της μεταπολίτευσης!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή