Λουκά,
Για
πολλά χρόνια τώρα όποτε
αγωνιζόμουν κατά των καταλήψεων, η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων,
μου συνιστούσε «Μην αναλώνεσαι άδικα … φθείρεις τον εαυτό σου … δεν γίνεται
τίποτε … εδώ είναι Ελλάδα!».
Ξέρω
πολύ καλά πως αύριο θα μου πούνε «μην χαίρεσαι … δεν το πέτυχες εσύ!» Και έχουν δίκαιο.
Το
άσχημο είναι ότι όλοι εμείς, η «Πνευματική ηγεσία» περιμέναμε να το πετύχει η
Ελληνική κοινωνία και το κόστος για αυτή την επιτυχία είναι πολύ μεγάλο για την
κοινωνία. Ανεργία, πτώχεια, κοινωνική εξαθλίωση, …
Και
είναι ευθύνη της Πνευματικής ηγεσίας του τόπου
που δεν το απέτρεψε.
Έφυγα
πριν λίγο από το Πανεπιστήμιο του Λινζ και αναρωτιόμουν … θα φτάσουμε ποτέ εδώ;
Να
είσαι καλά
Κλεάνθης
On 30/11/2012 4:29 μμ, ***** wrote:
Σήμερα είμαι χαρούμενος, ένας μύθος που έθρεψε μια ομάδα που ονόμασε τον
εαυτό της «αριστερά» και τον χρησιμοποίησε για προσωπικά και πολιτικά οφέλη
κατέρρευσε. Ναι όταν γίνονται παράνομες πράξεις στο δημόσιο πανεπιστήμιο η
αστυνομία θα παρεμβαίνει και θα στέλνει τους μπαχαλακιδες και τα κομματόσκυλα
σπίτι τους. Οι φοιτητές που μπήκαν στο
διάλυμα του μαθήματος μου να «ενημερώσουν» τους φοιτητές για το κακό που τους
βρήκε είπαν «συνάδελφοι την επόμενη φορά που θα αποφασίσουμε κατάληψη στο
κτήριο της σχολής θα μας πετάξουν και εμάς έξω… και οι εβδομήντα φοιτητές/τριες
και ο καθηγητής τους (εγώ) σκέφτηκαν
«καλά το καταλάβατε και σας καταλαβαίναμε που έχετε ταραχτεί» …
Σχετικά
Επέμβαση
της αστυνομίας στο ΑΠΘ Ναυτεμπορική 30/11/2012
Και εμάς μας έχει κυριεύσει μεγάλη θλίψη για την κατάντια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως να βρείτε ενδιαφέρουσες και δικές μας απόψεις στο Ημερολόγιο Απλά και Κατανοητά http://simpleandclear.blogspot.com
"(...)Κάθε φορά όμως που η βία βρίσκεται σε ύφεση και έρχεται η ώρα να συζητηθούν οι μεταρρυθμίσεις, που είναι αναγκαίες για να σπάει ο φαύλος κύκλος της βίας, τότε οι περισσότεροι περνάνε στο άλλο στρατόπεδο, εκείνο της άρνησης των αλλαγών. Και οι μεταρρυθμιστές μετριούνται και βρίσκονται απελπιστικά λίγοι. Η έξαρση της βίας δημιουργεί μια υγιή αντίδραση σε καλοπροαίρετους ανθρώπους. Όταν όμως η βία υποχωρεί, τότε υπερισχύει ο νόμος της αδράνειας, κατισχύει ο φόβος μπροστά στο άγνωστο των αλλαγών, επανέρχεται η αυταπάτη πως τώρα μπορούμε πάλι «να κάνουμε την δουλειά μας». Είναι καιρός να γίνει συνείδηση ότι ο φαύλος κύκλος της βίας, θα σπάσει μόνον με την ορμητική εφαρμογή μιας ρηξικέλευθης μεταρρύθμισης, που θα χτυπήσει τις γενεσιουργές αιτίες της ενδοπανεπιστημιακής βίας στη ρίζα τους, δηλαδή στο θεσμικό επίπεδο. Η εκτεταμένη νόθευση του Ν.4009/2011 από την τρικομματκή κυβέρνηση, ανέκοψε αυτήν την διαδικασία. Και τώρα καταδικάζουμε πάλι, όλοι και όλες, την βία «από όπου και αν προέρχεται»."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι καιρός να μιλήσουμε για τη βία ...